Iðnaðarmál - 01.01.1956, Blaðsíða 21

Iðnaðarmál - 01.01.1956, Blaðsíða 21
niðurstaðan sú, að bezt væri að nota stöng, sem renna mætti með þremur bökkum í senn, því að álagið jókst um 30 pund við sérhverja viðbótar- höldu, en ef þeim var fækkað, fór meiri tími í hleðslustörf. Nú eru notaðar stengur, gerðar úr alúminíumpípu með harðvið innan í og með þremur krókum á endanum, enda reyndist þessi gerð bezt. (Sjá mynd). Annar kostur við þessa hleðsluað- ferð er sá, að nú er unnt að nota bakkagrindurnar sem mælikvarða við ákvæðisvinnu, þar sem einn maður vinnur við hverja grind, sem tekur ákveðinn pakkafjölda. Mjög áríðandi var að fullkomna aðferðina við að pakka hinum frosnu pökkum niður í kassa. í stað þess að nota handafl, var tekið upp algjörlega sjálfvirkt kerfi við lokapökkunina, að undanskildu því að losa bakkana og að hafa eftirlit með skrásetningarvél. Ymis tæknileg vandamál komu í ljós við skrásetningu pakkanna, þar sem þeir komu í samfelldri fjórfaldri röð að hinni sjálfvirku kassafyllingarvél. Til þess að unnt væri að setja 52.000 pakka á klukkutíma í kassa með þremur átta manna vöktum, var vand- inn leystur á eftirfarandi hátt: Fyrst má telja, að nú voru rafknún- ar trillur notaðar til að flytja grindur með 30 bökkum og 30 punda hlass á hverjum bakka beint úr frystunum í kössunardeild. Fyrirtækið hefur út- búið færibönd til að flytja frysta pakka úr grindunum beint í kössunar- vél, sem pakkar 12 eða 24 pökkum saman í kassa til afskipunar. Aðferðin er þannig: Þrír bakkar eru dregnir úr grindinni og innihaldi þeirra rennt á borðið. Síðan er pökk- unum ýtt með sóparmi inn á 50 þuml- unga breitt færiband úr vírneti. Þá er 40 pökkum sópað í einu með vökvaknúinni hillulyftu við enda hins stutta færibands á annað færiband, sem liggur þvert á hið fyrra. Þaðan fara pakkarnir beint inn í kössunar- vélina. Fylltir kassar fara síðan í tæki, sem lokar þeim bæði að ofan og neðan. Þaðan fara kassarnir, sem standa nú upp á endann, gegnum merkingar- tæki, og prenta tveir hjólastimplar tegundarheiti og dagsetningu á báða enda sérhvers kassa. Að lokum fara tylftarkassarnir undir límbera, þar sem tveir og tveir kassar eru límdir saman til að auð- velda meðferð. Sú breyting að fylla kassana um endana hefur reynzt mjög til bóta og er mun ódýrari en gamla aðferðin, þar sem kassarnir voru fylltir ofan frá. Afköstin á klukkutíma eru nú 6000 tylftarkassar eða 3000 tveggja tylfta úr þremur pökkunarröðum. Fjórða röðin er höfð til vara. Áður fyrr bárust tómir og saman- lagðir kassar í verksmiðjuna í 25 stykkja knippum, og meðferð þeirra krafðist mikillar vinnu. I samráði við framleiðendur kassanna var þessu breytt þannig, að fyrirtækið fær nú kassana afgreidda í 6 feta báum knippum, festum saman með stál- böndum, og eru 900 kassar í hverju knippi. Umbúðastaflar þessir eru fluttir til með gaffallyftum, svo að einn maður getur nú annazt innpökkunarefni fyr- ir heila vakt, en áður þurfti til þess allt að átta menn. Til að tryggja fullt notagildi allra tækja er öllum starfsmönnum, sem við frystingu og innpökkun , starfa. veittar kaupbætur hagur eftir afköstum, þegar á- kveðnum lágmarksafköstum hefur verið náð. Núverandi fyrirkomulag hefur aukið framleiðni um 300% saman- borið við það, sem áður var, þegar handafl var aðallega notað. Jafnframt jukust þægindi og tímasparnaður við að koma hinni miklu framleiðslu gegnum frystingu og kössun í kæli- geymslu. Síðastliðin þrjú ár hafa afköst starfsmanna við flutning kassanna einnig aukizt áberandi mikið. Með aukinni framleiðslu hafa tekjur starfsmanna hækkað. Árið 1951 voru kaupbætur 156% hærri en 1950, og 1952 voru þær 34% hærri en 1951. Eitt ágæti vinnusparnaðarins var, að kleift reyndist að flytja fjölda reyndra starfsmanna úr frysti- og inn- pökkunarvinnu í æskilegri stöður. Þá hefur og dregið úr áreynslu og þreytu, um leið og afkoma starfs- manna hefur batnað. Ennfremur þurfti að gera ýmsar endurbætur á framleiðslurásinni, sem ókleift var að sjá fyrir, áður en breyt- ingarnar voru gerðar. Þar á meðal var afgreiðslukerfið tekið til endur- skoðunar. Nú er sá háttur hafður á, að stimplunar- og merkikerfi fylgir eftir hverri bakkagrind, frá því hún hefur göngu sína við innpökkunar- deildina og þar til hún lendir að lok- um í kössunardeildinni. Með aðstoð þessa merkjakerfis var unnt að tryggja, að enginn frystiklefi yrði tæmdur, áður en matvælin væru fullfryst. Og þegar hið nýja af- greiðslukerfi hafði verið tekið upp, kom í ljós, hve mikils virði það var, að sem flestir frystiklefar væru jafn- an fullhlaðnir. Með núverandi eftirliti er aldrei tæmt úr frystiklefa, nema fyrir hendi séu bakkagrindur til að fylla hann á nÝ-r Árangurinn verður meðal annars sá, að engin vinnutöf verður við vaktaskipti, því að um leið og búið er að hlaða alla frystiklefana, er hætt við kössunina. Þess vegna tapast enginn tími hjá starfsmönnum kössunardeildarinnar að morgni, eða þegar ný vakt tekur við, þar eð nóg er af frystum vörum í klefum til að tryggja næga vinnu við að fylla á kassa og um leið óslitna vinnuhringrás. Aths. IMSÍ. Þrátt fyrir þá staðreynd, að ýmislegt er ólíkt með þessu bandaríska fyrirtæki og ís- lenzkum hraðfrystihúsum — svo sem stærð }>ess og matvælategundirnar, sem hraðfryst- ar eru — þá geta hraðfrystihúseigendur hér á landi án efa fært sér í nyt eitt og annað af því, er grein þessi fjallar um. Umbúðirnar, sem hið erlenda fyrirtæki notar utan um vöru sína, sem aðallega er I8NAÐARMÁL 17

x

Iðnaðarmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðnaðarmál
https://timarit.is/publication/1105

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.