Franskir dagar - 01.07.2015, Blaðsíða 35

VÉLAVERKSTÆÐI
l“Pöj\§kðir
§k\i}\ir
Heimild: FransíBiskví. Höf. Elín Pálmadöttir
Frönsku seglskúturnar komu til íslands í byrjun
mars til veiða. I maí komu flutningaskip frá
Frakklandi til að losa skúturnar við aflann af
fyrri hluta vertíðarinnar, þau komu með póst,
salt og vistir. Firðirnir lifnuðu við þegar skipin
komu, vöruskipti blómstruðu og tilkomumikið
var að sjá 120 skútur í einu á Fáskrúðsfirði, á
hverri skútu voru 18-24 menn. Fyrst er getið
um flutningaskipin árið 1768.
I snjóstormi, 8. maí 1910, slitnuðu upp 12
franskar skútur á Fáskrúðsfirði sem komnar voru
til að losa sig við fisk. Þær rak hverja um aðra
yfir fjörðinn og rákust á. 300 menn börðust við
sjó og sterkan vind. Einn maður drukknaði er
hann stakk sér í sjóinn og reyndi að synda í land.
Seglskúturnar komu aðallega frá þremur út-
gerðarbæjum: Paimpol á Bretange, Gravelines
og Dunkerque við Norðurströndina. Síðast-
nefndu bæirnir notuðu kúttera sem þeir nefndu
„dundées" 70-80 tonna, 20-30 metra að lengd
með fjórtán til tuttugu manna áhöfn. Bret-
angemenn notuðust við stærri skip, skonnortur
eða gólettur, 160- 180 tonna, allt að 40 metra
á lengd og þóttu glæsilegri og hraðskreiðari
en kútterarnir, en líka erfiðari í meðförum og
mannfrekari.
Eins og áður sagði komu flutningaskip frá Frakk-
landi og tóku aflann af fyrri hluta vertíðarinnar.
Síðan var veitt áfram hér við land til loka ágúst.
Þá söfnuðust skipin saman á fjörðunum, tóku
vatn og vistir og áttu mök við land, eins og það
hét í þá daga. Keyptu af landsmönnum nýmeti
eins og kjöt, mjólk og egg. Ymislegt annað var
selt með eins og prjónavarningur. En Frakkarnir
greiddu með víni, kexi og fleiru.
35