Ægir - 01.02.2010, Blaðsíða 19

19
Á S J Ó N U M
og annað um 100 tonn eftir
það. Við köstuðum fjórum
sinnum þennan dag og töldu
menn að um 500 tonn væru í
skipinu. Hrygnur voru heldur
í meirihluta og hrognafylling-
in þokkaleg. Ekkert veiðist á
nóttinni þannig að skipin láta
reka og byrja að leita þegar
birta tekur.
Á mánudagsmorgun var
kastað og loðnan stóð nokk-
uð djúpt og var einfaldlega
ekki búin að þétta sig nóg til
að úr yrði stórt kast. Jón Ey-
fjörð, skipstjóri ákvað að leita
aðeins betur og rétt fyrir
klukkan 11 um morguninn
var kastað aftur, rétt við nóta-
skipið Bjarna Ólafsson frá
Akranesi, en það skip var ný-
búið að kasta á góða torfu.
Frekar þröngt var þarna en
kastið gekk vel og menn
fundu að það hafði heppnast
vel. Enda kom það í ljós þeg-
ar byrjað var að draga nótina.
Fljótlega fór flotteinninn að
sökkva og nótin dregin inn á
staut, eins og það er kallað
þegar nótin sekkur undan
þunga loðnunar. Þetta var
feikna gott kast, eða um 700
tonn af góðri loðnu. Að dæl-
ingu lokinni voru komin í
skipið um 1200 tonn en Sig-
hvatur Bjarnason ber um 1500
tonn. Lagt var að stað til Eyja
til löndunar, en hrognafryst-
ing var byrjuð hjá Vinnslu-
stöðinni.
Bjarni Ólafsson fyllti sig úr
kasti sínu og gaf Súlunni EA
einhver hundruð tonna úr
kastinu. Við sigldum yfir góða
loðnutorfu þegar við vorum
nýbúnir að beygja við Reykja-
nesvita, og við sáum stórhveli
við torfuna. Líf og fjör á loðn-
umiðunum!
Texti og myndir: Óskar Friðriksson,
Vestmannaeyjum.
Jón Eyfjörð, skipstjóri, fylgist með úr brúarglugganum. Gunnar Ingi veltir loðnunni fyrir sér.