Breiðholtsblaðið - 01.01.2006, Blaðsíða 9
JANÚAR 2006 9Breiðholtsblaðið
Öflugri þjónusta og örugg hverfi
„Mér finnst eins og ég væri að
hlaupa frá hálfnuðu verki ef ég
hætti núna,“ segir Dagur B. Egg-
ertsson, læknir og borgarfull-
trúi, sem hefur ákveðið að gefa
kost á sér í fyrsta sæti á fram-
boðslista Samfylkingarinnar í
prófkjöri sem fer fram fyrir
borgarstjórnarkosningarnar á
komandi vori. Dagur hefur setið
í borgarstjórn það kjörtímabil
sem er að ljúka sem óflokks-
bundinn fulltrúi á Reykjavíkur-
listanum.
„Ég lít alls ekki á pólitík sem
ævistarf heldur tímabundið
átaksverkefni sem maður sækir
umboð kjósenda til að vinna. Það
á hins vegar ekki við mig að
hætta þegar stefnir í óverðskuld-
aðan stórsigur Sjálfstæðisflokks-
ins. Samfylkingin þarf að vera af-
gerandi valkostur fyrir breiðan
hóp borgarbúa til að stöðva þá
sókn. Þegar ég fann að fjöldi fólks
sem ég tek mikið mark á taldi mig
geta haft jákvæð áhrif í þá veru
vildi ég ekki láta mitt eftir liggja
og bauð mig fram til forystu. Ég
tel brýnustu verkefni næstu ára
lúta að því að þróa hina nýju
Reykjavík, borg sem er kraftmikil,
skemmtileg, örugg og heilbrigð í
senn.“
Úr smitsjúkdómum í
borgarmál
En hver var ástæða þess að
Dagur, sem fyrir fjórum árum var
á leið í framhaldsnám í læknis-
fræði í Svíþjóð og með góða fram-
tíðarmöguleika á þeim vettvangi
kaus að leggja lykkju á þá leið til
að fást við sveitarstjórnarmál
heima á Íslandi. „Ég var komin
með stöðu við Karolinska
Instituttet í Stokkhólmi þar sem
er ein öflugasta smitsjúkdóma-
deild í Evrópu. Ég hafði notað
tímann eftir læknisfræðinámið
hér heima til þess að ljúka við að
skrifa ævisögu Steingríms Her-
mannssonar en las jafnframt al-
þjóðamannréttindalög við laga-
deildina í Háskólanum í Lundi.
Hugmyndin var að sérhæfa mig á
sviði smitsjúkdóma og vinna sam-
hliða að verkefnum og rannsókn-
um á sviði mannréttinda. Ég hef
mikinn áhuga á því hvernig smit-
sjúkdómar tengjast réttindum
fólks og afkomu. Ég hef sérstak-
lega beint sjónum að berklum og
berklavörnum vegna þess að þeir
leggjast á þá sem eru verst settir í
hverju samfélagi. Viðbrögð við al-
næmi eru áhugaverð af sömu
ástæðu og viðfangsefnin eru
hvarvetna eins og hægt er að
ímynda sér ef alheimsfaraldur
fuglaflensu gerði vart við sig.“
Dagur segir að þótt heilbrigðis-
kerfi heimsins séu um margt þró-
uð og lyf til við hinum ýmsu sjúk-
dómum sé það staðreynd að úr-
ræði og þjónusta nái ekki til allra.
Þar koma mannréttindin inn í
myndina. En hvernig tengist það
borgarmálum í Reykjavík? „Mitt í
þessu fékk ég einstakt tækifæri til
þess að taka sjöunda sætið á
Reykjavíkurlistanum. Ég var þá
að vinna sem afleysingalæknir á
Þórshöfn á Langanesi um mánað-
artíma. Þetta var í svartasta
skammdeginu og fólkið ágætlega
heilsuhraust þarna nyrðra. Dvöl-
in á Þórshöfn gaf mér því góðan
tíma til þess að velta fyrir mér
hvaða verkefni mér þótti brýnust
í málefnum Reykjavíkurborgar.
Eftir þá umhugsun varð ekki aftur
snúið.“
Þjónusta við fjölskyldur
„Eftir dvölina á Þórshöfn var ég
kominn með lista yfir 16 atriði
sem mér fannst brýnt að hrinda í
framkvæmd í borgarmálunum og
nú fjórum árum síðar er þessi listi
næstum uppurinn. Ég verð því að
búa mér til nýjan verkefnalista
fyrir næsta kjörtímabil,“ segir
Dagur sem kveðst sannfærður um
að Samfylkingunni takist að búa
til sigursveit í borginni. „Þótt við
höfum komið ýmsu því í verk sem
ég setti á oddinn þegar ég var að
undirbúa ákvörðun mína fyrir
fjórum árum þá eru enn mörg
verkefni framundan. Við höfum
skapað nýja borg, nýja Reykjavík,
sem hefur aldrei verið kraftmeiri
og skemmtilegri. Hornsteinn
hennar er þó þjónusta við fjöl-
skyldur. Ég nálgast viðfangsefnin
út frá því daglega lífi sem fólk lifir
í borgarhverfunum. Þar liggja
mörg brýnustu viðfangsefnin.“
Viljum ekki gamla fyrir-
greiðslukerfið aftur
Dagur telur Sjálfstæðisflokkinn
ekki eiga frambærilegt svar við
þeirri nýju Reykjavík sem hann
talar um. „Sjálfstæðisflokkurinn
er úti á þekju í umræðu um skipu-
lagsmál og brýnustu verkefnin
við að byggja borgina upp, þróa
þjónustuna og gera lífið betra og
skemmtilegra. Ef ég fæ umboð til
þess að leiða Samfylkinguna þá
treysti ég mér mjög vel til að
standast dóm borgarbúa um hvor
okkar Vilhjálms Þ. Vilhjálmssonar
sé líklegri til þess að leiða Reykja-
vík inn í nýja tíma. Þegar til kast-
anna kemur efast ég um að þeir
séu margir sem vilji fara aftur í
gamla fyrirgreiðslufarið þar sem
að flokksskírteinin skipta öllu
máli. Ég held það þurfi ekki annað
en að horfa til nágrannasveitarfé-
laganna til að sjá hvernig
Sjálfstæðisflokkurinn muni
stjórna. Það verður engin velferð-
arstjórn, ekki stjórn sem byggir á
jafnræði fyrirtækja eða horfir til
þeirra hópa þar sem skóinn
kreppir hvað mest. Ég óttast því
ekki dóm kjósenda á komandi
vori þegar verk okkar og framtíð-
arsýn flokkanna verða metin við
kjörborðið.“
Forvarnir og hreyfing eru
forgangsmál
Nú er að vakna ákveðin um-
ræða um lýðræði í sveitarfélög-
um. Samband íslenskra sveitarfé-
laga stóð fyrir ráðstefnu um þetta
mál síðla á liðnu ári og víða má
sjá ýmis teikn um nýjar aðferðir
sveitarstjórna til að nálgast sjón-
armið íbúanna. Dagur segir að í
sveitarfélagi af stærð Reykjavíkur-
borgar séu borgarhverfin lýðræð-
inu mikilvæg. Foreldrar axli æ rík-
ari ábyrgð í skólunum. Næstu
verkefni á því sviði verði að veita
þeim aukna ábyrgð í skólastarf-
inu frá því sem nú er.
„Ég vil líka opna skólana fyrir
íþróttafélögum. Við verðum að
láta íþróttir og tónlist ná til allra
barna sem áhuga hafa. Þar tala ég
ekkert síður sem læknir en borg-
arfulltrúi því við verðum að vera
mjög vakandi yfir því að krakkar
hreyfi sig og borði hollan mat. Eft-
ir að börnin eru farin að vinna
fullan vinnudag í skólanum þá
skiptir gríðarlegu máli að þau hafi
aðgang að góðum mat og tæki-
færi til þess að hreyfa sig því ann-
ars verður offita og hreyfingar-
leysi óyfirstíganlegt heilbrigðis-
vandamál. Við leysum líka annað
vandamál með því að opna skól-
ana fyrir tómstundastarfi. Með
því drögum við úr hinum gífur-
lega akstri foreldra með börnin til
og frá íþróttahúsum og tónlistar-
skólum eftir hefðbundin skóla- og
vinnutíma. Þessi akstur tekur
ótrúlegan tíma og kraft frá mörg-
um fjölskyldum sem þær gætu
annars notað til samveru sem
hefur mikið gildi, meðal annars
forvarnargildi. Hvers konar for-
varnir eru forgangsmál í mínum
huga og þar eru foreldrar í lykil-
hlutverki auk íþrótta-, og æsku-
lýðsfélaga sem skipta gríðarlega
miklu máli.“
Fólk á að geta nálgast
alla þjónustu á einum
stað
Dagur var spurður hvort ekki
væri nauðsynlegt að leggja áher-
slu á Breiðholtið sem sérstakt
samfélag eða ákveðna borgarein-
ingu. Hann tók undir spurninguna
og kvaðst hafa reynt að láta verk-
in tala í því efni. „Við erum búin
að koma á fót sérstakri þjónustu-
miðstöð fyrir Breiðholtið í versl-
unarhverfinu í Mjóddinni og höf-
um einnig gengið til ákveðins
samstarfs við hverfalöggæsluna
sem ég tel gríðarlega mikilvægt
mál. Við höfum fengið öflugan for-
stöðumann til starfa, Ragnar Þor-
steinsson sem áður var skóla-
stjóri Breiðholtsskóla. Hann þekk-
ir því mjög vel til uppeldis- og
æskulýðsmála í þessu stóra hver-
fi. Ég bind miklar vonir við þessa
breytingu og hún hefur þegar leitt
til þess að fleira starfsfólk sinnir
Breiðholtinu en áður. Fólk á að
geta nálgast alla þjónustu á ein-
um stað og við eigum að geta
komið á nánara samstarfi á milli
borgarinnar og lögreglunnar og
vonandi einnig æskulýðs- og
íþróttasamtakanna í hverfinu.“
Dagur segir skorið hafa í augun
að vantað hafi alhliða íþróttafélag
í Efra-Breiðholti. „Leiknir starfar á
því svæði og félagið stendur sig
ágætlega gagnvart yngstu strák-
unum í knattspyrnu og hefur tek-
ið upp samstarf við ÍR um
kvennaknattspyrnu. Ég hefði hins
vegar áhuga á að efna til sam-
starfs við það ágæta fólk sem
starfar innan Leiknis og aðra sem
bera hagsmuni Efra-Breiðholts
fyrir brjósti því framboðið þarf að
vera meira í jafn barnmörgu hver-
fi. Ef við ætlum að ná árangri í for-
vörnum og að virkja krakkana til
þess að hreyfa sig þá er lykillinn
að því í virkum og öflugum al-
hliða íþróttafélögum.“
Borgarstjóri og lögreglu-
stjóri vinni nánar saman
Dagur telur nauðsynlegt að
auka sýnilega löggæslu á götum
borgarinnar og í hverfum hennar
og ekki síður mikilvægt að borg-
aryfirvöld vinni mjög þétt með
lögreglunni. „Ég hef lagt til að
borgarstjóri og lögreglustjóri í
Reykjavík eigi með sér fundi að
minnsta kosti einu sinni í mánuði
þar sem farið yrði yfir afbrotatöl-
fræði frá degi til dags í öllum
borgarhverfum þannig að ekki sé
litið á innbrotafaraldra og önnur
spellvirki eins og náttúruhamfarir
sem ekki verði við ráðið. Í þessu
skyni hef ég lagt til að Reykjavík-
urborg bjóði lögreglunni afnot af
landupplýsingagrunni sínum sem
er tölfræðilegur gagnagrunnur
sem á að vera hægt að nota til
þess að kortleggja hluti á borð
við þessa. Ákveðnir menn innan
lögreglunnar eru að vinna að
þessu og ég held að þetta starf
skipti miklu máli til þess að við
getum verið með örugg og góð
hverfi.“
Dagur segir að öryggi og heil-
brigði íbúðahverfanna einnig snú-
ast um umferðina. „Ég er ekki viss
um að margir átti sig á því að
með þeim breytingum sem gerð-
ar hafa verið í hverfunum, t.d.
með 30 kílómetra hámarkshraða
og hraðahindrunum, sem ekki
voru alltaf vinsælar, hefur slysum
á börnum fækkað um allt að 50%
og slysum almennt um 33%.
Þessu verkefni þarf að halda
áfram vegna þess að mikil og
þung umferð er farin að skerða
lífsgæði víða í borginni.“
Gamla fólkið má ekki
gleymast
„Öryggið skipti miklu máli,“
segir Dagur en telur tæpast hægt
að tala um örugg hverfi fyrr en
orðin sé til ákveðin samfella í
þjónustunni. Hann nefndir þjón-
ustu við aldraða sérstaklega í því
efni. „Við höfum verið með þá
stefnu að búa öldruðum áhyggju-
laust ævikvöld á heimilum sínum
eins lengi og það er unnt vegna
heilsufars fólks. En þá þurfa aldr-
aðir og aðstandendur þeirra að
geta treyst því að aukin og viðun-
andi úrræði fást þegar á þeim
þarf að halda. Ég held að átaks sé
þörf í þjónustu við eldri borgara
og að það verði ekki að veruleika
fyrr en ábyrgðin á framkvæmdum
verða komnar á eina hendi. Ég
átti sæti í nefnd á vegum heil-
brigðisráðherra sem lagði til fyrir
meira en ári að færa öll þessi
verkefni til sveitarfélaganna. Í því
fólst að unnin yrði sérstök upp-
byggingaráætlun sem tæki á öll-
um þáttum þjónustunnar á sam-
bærilegan hátt og þegar grunn-
skólinn var færður frá ríkinu til
sveitarfélaganna. Það ríkti alger
einhugur um þetta. Nú er liðið
heilt ár án þess að nein ákvörðun
hafi verið tekin og hundruð ein-
staklinga og fjölskyldna í borginni
bíða eftir raunhæfum úrræðum.
Algerlega er ófært að eldra fólk
verði strandaglópar inni á spítöl-
um þar sem verið er að beita allt
of dýrum úrræðum vegna þess að
önnur eru ekki til. Eitt rými á spít-
ala kostar á við fimm rými á
hjúkrunarheimili, eitt hjúkrunar-
rými kostar á við tíu dagvistunar-
úrræði og hvert dagvistunarúr-
ræði kostar á við tíu heimilisúr-
ræði, heimahjúkrun eða heima-
þjónustu.“
Krónunni kastað til að
spara eyrinn
„Ég er ekki viss um að gangskör
í þessu máli myndi kosta mikið
meira en þau úrræði sem við
erum að nota í dag sem eru þar
að auki allsendis ófullnægjandi.
Við erum ekki að verja krónunum
á réttan hátt. Mér finnst grátlegt
að horfa upp á þetta vegna þess
að þegar ég ræði við forystu eldri
borgara eða fjölskyldur sem eiga í
þessum erfiðleikum þá eru allir
sammála um hver stefnan eigi að
vera. Að sveitarfélögin annist
þessi mál eins og á hinum Norð-
urlöndunum og eins og talað hef-
ur verið um í tíu ár að gera hér á
landi. Síðustu svör heilbrigðisráð-
herra eru með þeim hætti að
maður hefur áhyggjur af því að
það klúður sem sameining sveit-
arfélaga varð fyrir á dögunum eigi
eftir að verða dragbítur á nauð-
synlegar ákvarðanir. Ég tel að við
verðum einfaldlega að kalla for-
ystu Sambands íslenskra sveitar-
félaga til ábyrgðar í því efni og
velta því upp hvort þau sveitarfé-
lög sem hafa burði til þess að
taka við heilbrigðisþjónustu,
heilsugæslu og málefnum aldr-
aðra eigi ekki einfaldlega að gera
það þó að til séu minni sveitarfé-
lög sem ekki treysta sér til þess
og hafa íbúa sem vilja ekki sam-
eina þau í stærri og sterkari ein-
ingar. Við erum að fórna þjónustu
við fólk sem hefur engan tíma til
þess að bíða eftir því að Vilhjálm-
ur Þ. Vilhjálmsson og Árni Magn-
ússon nái árangri í sameiningu
sveitarfélaga. Við erum að fórna
fólki sem ekkert hefur til saka
unnið annað en að hafa þörf fyrir
þjónustu.“
Dagur B. Eggertsson ásamt Ragnari Þorsteinssyni, framkvæmdastjóra Þjónustumiðstöðvar Breiðholts.