Húnavaka - 01.05.1982, Qupperneq 124

122
HÚNAVAKA
Rakki að því hvar Kári var. Dag einn hvarf Rakki og fannst ekki
hvernig sem leitað var. Nokkru síðar kom Kári með Rakka og skildi
hann að sjálfsögðu eftir. Eftir þetta tolldi Rakki ekki heima. Það var
sama hvað oft var komið með hann og hann skilinn eftir, hann fór
strax til baka. Hann vildi aðeins vera þar sem vinur hans var og engum
treysti hann betur. Húsbændur Kára vildu engan aðkomuhund. Þótt
þetta heimili væri með stærstu og fjárflestu heimilum í sýslunni,
fannst þeim nóg að hafa einn hund og það var hundur þar fyrir.
Rakki var því óvelkominn og þar sem hann tolldi ekki annars staðar
vegna tryggðar sinnar við Kára, varð hann að deyja. Og þar féll hann
fyrir hendi vinar síns. 111 örlög það.
KERLINGIN AÐ SPÁKONUFELLI
Einhverju sinni lagðist kerling sjúk að Spákonufelli á Skagaströnd, og var maður,
sem hét Benedikt sendur til þess að saekja meðul til Jósefs Skaftasonar að Hnausum.
Sama dag eða næsta dag leit kerling út um glugga og sá marga hrafna á kirkjumæn-
inum. Þá sagði kerling: „Þarna eru nú hrafnarnir, sem kroppuðu augun úr honum
Benedikt. Eg held ég vissi, þó að enginn segði mér það, að hann átti að sækja eitthvert
bölvað eitrið til hans Skaftasens." Benedikt drukknaði í Blöndu í ferðinni, og höfðu
hrafnar kroppað augun úr líkinu er það fannst.
Þjóðs. Ölafs Davíðssonar.