Húnavaka - 01.05.1982, Page 182

180
HÚNAVAKA
frá Kleifum í Kaldrananeshreppi, stofnuðu heimili 1928 að Fiskanesi
sem er fyrir innan Drangsnes við Steingrímsfjörð. Börn þeirra voru:
Aðalbjörg, gift Þorbirni Jónssyni, bjuggu þau fyrst að Akurgerði á
Skagaströnd en nú í Kópavogi.
Guðrún gift Jóni Ólafi Ivarssyni skipstjóra.
Hjördís gift Adolf Jakob Berndsen oddvita.
Gylfi stýrimaður kvæntur Guðrúnu Guðbjörnsdóttur.
Árni stýrimaður kvæntur Hlíf Sigurðardóttur, eru öll þessi systkin
búsett í Höfðakaupstað.
Reynir vélstjóri kvæntur Önnu Heiði Guðmundsdóttur Egilsstöð-
um.
Jón er dó ókvæntur um tvitugt.
Ungur réri Sigurður frá Gjögri í hákarlalegur og síðar var hann á
vertíð í Bolungarvík og Hnífsdal. Er hann hafði stofnað heimili hóf
hann trillubátaútgerð og reyndist ávallt farsæll formaður. Þá var
hann hagur og gerði við báta sína og þótti vel takast. Hann aflaði
mikið og tók jafnan daginn snemma þegar ræði var.
Hann var samanrekinn og hraustmenni, spaugsamur og léttur i
lund.
Kona hans Hallbjörg Jónsdóttir fór vel með hlutina og var sérlega
þrifin með heimili sitt sem það og bar góðan vott um. Þau bjuggu síðan
í Hafnarhólmi á Ströndum, en þar er landrými mikið inn með Stein-
grímsfirði. Gekk svo lengi fram með aflabrögð við Húnaflóa að hann
var nefndur gullkistan meðal síldveiðimanna. En Sigurði fór sem
fleirum er afli fór að tregast, þá fóru menn á vertíð suður með sjó og
árið 1947 flutti hann með fjölskyldu sína suður á Akranes, en hugurinn
seiddi hann aftur til Húnaflóa og flutti hann norður 17. júní 1949 að
Höfðakaupstað.
Varð Sigurður þá matsveinn á bátum og landformaður. Sigurður
var söngelskur og hafði góða söngrödd sem er ættgengt meðal þeirra
kynsmanna. Hann söng í kirkjukór og söngkór á Drangsnesi. Hann var
kvaddur oft á tíðum til að flytja lækni frá Drangsnesi norður í Tré-
kyllisvík því Sigurði hlekktist aldrei á og kom ætíð með áhöfn sína
heila að landi. Var hann eftirsóttur til þessara sjúkraferða því hann
átti trillubát með dekki og gekk vel. Stundum bar svo við þegar hann
var nýkominn af sjó þreyttur og hvíldarþurfi eftir róðurinn að hann
var beðinn að fara með lækninn. Sigurður brást eigi kalli og um
borgun var ekki að tala heldur var þakklæti og fyrirbænir gjald hins