Morgunblaðið - 03.06.2015, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. JÚNÍ 2015
✝ Hjördís Sigurð-ardóttir fædd-
ist í Reykjavík 21.
september 1937.
Hún lést í Torre-
vieja á Spáni 19.
maí 2015.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Sig-
urður F. Ólafsson,
forstjóri, f. 15.
ágúst 1913, d. 21.
maí 1976, og Svan-
laug Rósa Vilhjálmsdóttir, hús-
freyja, f. 8. október 1914, d. 14.
maí 2003. Systir Hjördísar er
Þrúður Guðrún, f. 28. mars
1939. Hjördís giftist 23. apríl
1960 Ásgeiri H. Hjörleifssyni,
framkvæmdastjóra í Reykjavík,
f. 13. janúar 1937. Foreldrar
hans voru hjónin Hjörleifur
Kristmannsson, skósmiður, f.
21. september 1896, d. 8. apríl
1963, og Kristín Ingveldur Þor-
leifsdóttir, húsfreyja, f. 31. októ-
ber 1895, d. 17. apríl 1974.
Gerður Aðalheiður, f. 9. mars
1994, c) David, f. 29. apríl 2002.
3) Kristinn Ingi, f. 14. maí 1964,
kvæntur Lindu Hrönn Ein-
arsdóttur, f. 18. maí 1973. Dóttir
þeirra Margrét Kristín, f. 4. apr-
íl 2008. 4) Ásdís Rósa, f. 16. mars
1973. Börn Ásdísar og fyrrver-
andi maka, Kristins Jónssonar:
a) Ásgeir Eðvarð, f. 17. janúar
1996, b) Arnar Már, f. 10. októ-
ber 1997, c) Brynjar Logi, f. 8.
nóvember 2002. 5) Svanlaug
Rós, f. 3. apríl 1976, gift Xavier
Rodriguez, f. 10. júlí 1976. Börn
þeirra: a) Dimas Þór, f. 20. októ-
ber 2007, b) Saga Björk, f. 29.
mars 2012. Að auki er eitt
barnabarnabarn og annað vænt-
anlegt í júlí.
Hjördís stundaði nám við
Gagnfræðaskóla Austurbæjar
og útskrifaðist sem gagnfræð-
ingur frá Gagnfræðaskóla verk-
náms. Hún starfaði ung við af-
greiðslustörf í Fálkanum við
Laugaveg og kenndi einnig á
saumavélar um skeið þar til hún
sneri sér að barnauppeldi og
heimilisstörfum.
Útför Hjördísar verður gerð
frá Fríkirkjunni í Reykjavík í
dag, 3. júní 2015, og hefst at-
höfnin kl. 15.
Börn Ásgeirs og
Hjördísar eru: 1)
Sigurður Þór, f. 4.
mars 1961, kvænt-
ur Fríðu Kristínu
Gísladóttur, f. 15.
júlí 1959. Börn Sig-
urðar og fyrri konu
hans, Ólafar Rúnar
Skúladóttur, eru:
a) Skúli Haukur, f.
26. nóvember 1983,
kvæntur Stellu Sto-
yanova, f. 20. mars 1973. b)
Hjördís Hugrún, f. 28. júlí 1986,
gift Gunnari Ormslev Ásgeirs-
syni, f. 28. nóvember 1984, c)
Heiðdís Hanna, f. 12. apríl 1990,
í sambúð með Vilhjálmi Hjelm,
f. 17. febrúar 1986, d) Halldór
Kári, f. 9. febrúar 1995, e)
Sindri Snær, f. 21. september
2000. 2) Hjörleifur, f. 15. mars
1963, kvæntur Mariu Purifica-
cion Luque Jimenez, f. 9. febr-
úar 1964. Börn þeirra : a) Ana
Maria, f. 7. febrúar 1990, b)
Móðir mín var glæsileg kona
sem geislaði af hjartahlýju og
góðmennsku. Hún var einstak-
lega mikil félagsvera og vinmörg.
Hún lést á Spáni þar sem foreldr-
ar mínir áttu hlut í sumarhúsi síð-
astliðin 18 ár. Má því segja að hún
hafi látist á uppáhaldsstaðnum
sínum og er það okkur nokkur
huggun.
Yngri systir hennar er Þrúður
G. Sigurðardóttir. Mamma átti
gleðilega æsku og talaði hún alltaf
af hlýhug um bernskuheimili sitt
á Mímisveginum. Þaðan fluttu
þau í Skaftahlíðina.
Mamma var einstaklega trú og
trygg vinum sínum. Ef þeir
bjuggu erlendis ræktaði hún vin-
skapinn með löngum bréfum þar
sem hún skrifaði fréttir af sér og
sínum og héldust þær bréfaskrift-
ir alla ævi.
Sem ung kona vann mamma
hjá föður sínum í Fálkanum og
sagt er að aðsókn í verslunina hafi
aukist verulega á þeim tíma. Á
kvöldin kenndi hún svo á sauma-
vélar.
Vegir þeirra mömmu og pabba
lágu saman sumarið 1957 þegar
þau fóru með sameiginlegum vin-
um í fimm vikna ferðalag um Evr-
ópu. Flogið var til Hamborgar og
þessir fimm íslensku krakkar
keyrðu í smábíl til Napólí á Ítalíu.
Gist var í tjaldi og var þetta mikið
ævintýri eins og gefur að skilja.
Myndaðist þar ævilangur vin-
skapur. Á ferðalaginu felldu for-
eldrar mínir hugi saman þó að
hún hafi ekki játast honum fyrr
en tveimur árum seinna. Þau
giftu sig svo í Fríkirkjunni í
Reykjavík 23. apríl 1960 og
bjuggu tvö fyrstu árin á Þórsgöt-
unni, í húsi föðurafa míns, áður
en þau fluttu á Kleppsveg 26. Ár-
ið 1964 voru þau komin með okk-
ur þrjá bræðurna, þann elsta
þriggja ára. Ekki hefur það verið
auðvelt því þau bjuggu á 4. hæð í
lyftulausu húsi og þvottahúsið í
kjallaranum. Er hætt við að ferð-
irnar hafi verið ófáar hjá henni
þar á milli því í þá daga voru
bréfbleiur ekki til. Á Kleppsveg-
inum var oft mikið fjör og voru
vinir okkar bræðranna ávallt vel-
komnir, þó að íbúðin væri lítil og
dót okkar því úti um allt. Minnast
þeir mömmu með hlýhug og tala
enn þann dag í dag um hve
mamma var góð og glæsileg
kona.
Eldri systir mín fæddist 1973
og sama ár flutti fjölskyldan í
Haðaland 6. Var þar oft glatt á
hjalla og man ég eftir ófáum fjöl-
skylduboðunum þar sem Adda,
Hjödda og Hulla komu, en þær
voru okkur krökkunum eins og
aukaömmur. Það var svo árið
1976 sem yngri systir mín fædd-
ist og var þá barnahópurinn orð-
inn fimm á 15 árum.
Móðir mín var alla tíð mjög
dugleg að hreyfa sig, bæði stund-
aði hún leikfimi hjá Báru frá
stofnun þess fyrirtækis og svo
gekk hún í gönguhópum svo til á
hverjum virkum degi. Mikill vin-
skapur myndaðist á báðum stöð-
um og naut hún samveru við kon-
urnar í þeim. Það var ekki fyrr en
á allra síðustu árum þegar heils-
an var farin að gefa sig sem hún
hætti í leikfiminni en göngur
stundaði hún ævinlega.
Mamma varð amma í fyrsta
sinn fyrir rúmum þrjátíu árum
og frá þeim tíma áttu ömmubörn-
in allan hennar huga. Voru því
ófáar gistingarnar hjá ömmu og
afa í gegnum tíðina og barna-
skarinn naut þeirra í botn enda
var hver stund skipulögð með
skemmtidagskrá svo foreldrun-
um þótti nóg um.
Svo vitnað sé í orð sjö ára dótt-
ur okkar hjóna: „Amma var góð.“
Elsku mamma, hvíl þú í friði.
Kristinn Ingi Ásgeirsson.
Ég elskaði hana frá því ég sá
hana fyrst. Móttökurnar sem ég
fékk inn í fjölskylduna voru höfð-
inglegar. Drengirnir mínir voru
teknir inn í barnabarnafjöldann
eins og ekkert væri sjálfsagðara
og þeim fagnað sem slíkum.
Hjördís, eða (amma) eins og hún
var alltaf kölluð, var öllum góð.
Hún var alltaf brosandi, alltaf
glæsileg.
Ég hef aldrei kynnst fólki sem
er svona duglegt að rækta fjöl-
skylduna sína. Matarboðin hafa
verið mörg (veislurnar) og boðin
voru alltaf kölluð Gleðileg hátíð.
Amma tók ávallt fagnandi á móti
öllum. Búið að dekka borðið deg-
inum áður með tilheyrandi glæsi-
brag.
Það er varla hægt að hugsa sér
afa án ömmu. Ástfangnari par
var varla hægt að finna. Kitlandi
gleðin sem fylgdi ávallt komu
þeirra á gullvagninum, veifandi
eins og kóngafólk, var smitandi.
Elsku Hjördís, ég vil þakka þér
fyrir þann tíma sem við áttum
saman. Þú kenndir mér að taka
fagnandi á móti öllu í lífinu. Með
þér var allt svo fallegt. Ég vil
þakka þér sérstaklega fyrir
strákana mína. Þeir eignuðust
nýja ömmu í þér sem var þeim
svo mikilvægt. Við munum alltaf
minnast þess hvernig þú umvafð-
ir þá. Það var auðvelt fyrir þig að
elska. Þú talaðir alltaf fallega um
alla og óskaðir öllum vel.
Lífið heldur áfram og þú ert
farin í bili. Við sem eftir erum
eigum eftir að sakna þín. Við
munum minnast þín með yl í
hjarta. Líf þitt var mikil blessun
fyrir marga og fráfall þitt opnar
mörg hjörtu. Nú ertu komin
heim, elsku amma okkar allra.
Heim í himnaríki færandi bless-
un og gleði eins og þér er líkt.
Bless í bili fallega sál.
Sjáumst síðar.
Þín elskandi tengdadóttir,
Fríða Kristín Gísladóttir.
Ég átti því láni að fagna fyrir
rétt tæpum tíu árum að kynnast
Hjördísi, yndislegri tengdamóð-
ur minni. Hún var einstök mann-
eskja sem geislaði af ytri sem
innri fegurð og hafði til að bera
hjartahlýju og manngæsku sem
er vandfundin. Hún umvafði allt
sitt fólk einlægri ást og um-
hyggju. Hjördís heilsaði ætíð
með fagnandi sólskinsbrosi og
hlýju faðmlagi.
Allir sem til þekkja vita að
Hjördís var oftast kölluð amma í
fjölskyldunni. Amma var hún svo
sannarlega af lífi og sál. Hún
varði miklum tíma með barna-
börnum sínum, fjölskyldan og
vinirnir voru henni allt. Ég er
mjög þakklát fyrir að hafa fengið
að njóta samvista við hana í þessi
tíu ár, ég vildi óska að þau hefðu
orðið fleiri, en kallið hennar er
komið. Hjördísar verður sárt
saknað, við geymum minningarn-
ar í hjarta okkar. Við hjónin mun-
um gera okkar til að Margrét
Kristín temji sér lífsviðhorf og
gildi ömmu sinnar. Einnig gerum
við okkar besta til að passa upp á
afa og styrkja hann í sorginni.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem)
Blessuð sé minning Hjördísar.
Linda Hrönn Einarsdóttir.
Amma mín var ótrúleg kona.
Hún háði langa baráttu við veik-
indi í hjarta og fleira en lét það
ekki á sig fá og hélt ótrauð áfram
eins og ekkert hefði í skorist.
Hún var ein góðhjartaðasta og
yndislegasta manneskja sem ég
hef haft tækifæri til að kynnast
og bar alltaf hagsmuni allra ann-
arra en sín fyrir brjósti sér. Ég
gleymi aldrei stundunum sem ég
eyddi með henni á mínum yngri
árum; allar næturnar sem ég
gisti hjá ömmu og fór með henni
og afa í húsdýragarðinn og þess
háttar. Í öll árin sem ég hef þekkt
ömmu hefur hún aldrei verið
neitt nema gleðin og góðmennsk-
an uppmáluð. Hún átti einstak-
lega auðvelt með að hugsa ekki
bara um sjálfa sig heldur miklu
frekar alla aðra í kringum sig og
vildi að öllum liði sem best. Ein-
stakur mannkostur myndi ég
segja. Ég er mjög þakklátur fyrir
að hafa eytt seinustu árum í að
vera mjög mikið með ömmu og
náði það sínum hápunkti seinasta
haust þegar við fórum saman til
útlanda. Ferð sem við höfðum
planað í marga, marga mánuði.
Ferðin var frábær og samveran
gerði okkur öll nánari sem fjöl-
skyldu. Amma var búin að vera
mjög veik seinustu ár og fór
henni hratt hrakandi og ákváðum
við að nýta tækifærið og fara með
henni og afa til Spánar. Ég stend
við það að það sé einhver besta
ákvörðun sem ég hef tekið í mínu
lífi að fara með í þá ferð jafnvel
þó að ég væri á fullu í skóla og
vinnu. Amma mín studdi mig í
öllu sem ég gerði og var alltaf
tilbúin að standa við bakið á mér í
öllu sem ég tók mér fyrir hendur.
Hún var oftast með bros á vör og
geislaði af yndisþokka og al-
mennri gleði. Hún var alltaf
tilbúin til að hjálpa manni við
hvað sem mann vantaði hjálp við
og hikaði ekki við að fara úr vegi
sínum til þess. Amma var mjög
vinamörg og átti góða að hvert
sem hún leit. Ekki eru allir svo
heppnir. Ég tel mig eina af
heppnustu manneskjum í heimi
að hafa átt svona góða ömmu.
Amma mín var klárlega himna-
sending frá Guði. Ef ég þekki
ömmu rétt þá situr hún í hásæti
við hliðina á guði og fylgist með
mér. Amma mín, ég elska þig og
ég veit að þú ert komin á ein-
hvern annan yndislegan stað þar
sem ilmurinn af blómunum fyllir
nasirnar og sólin skín allan lið-
langan daginn.
Arnar Már Kristinsson
Elsku yndislega Hjördís
amma, ég á svo erfitt með að trúa
því að þú sért farin frá okkur.
Hugurinn reikar og ég hugsa um
þau tæpu 29 ár sem við áttum
saman hér á jörð. Þakklæti, gleði
og hlýja það fyrsta sem kemur
upp í hugann. Ég er svo þakklát
fyrir að hafa fengið að eiga þig
sem ömmu. Þakklát fyrir allar
dásamlegu samverustundirnar
sem voru svo margar; allar veisl-
urnar þar sem öll fjölskyldan
kom saman, dekurhelgarnar þeg-
ar ég fékk að koma í gistingu hjá
ykkur afa, sumarbústaðaferðirn-
ar, Spánarferðirnar, kaffispjallið
og símtölin.
Elsku besta amma, lífið verður
aldrei aftur eins án þín, en minn-
ingarnar hlýja mér um hjarta-
rætur. Þú varst einstök, svo
óendanlega falleg manneskja.
Undurfagurt bros þitt, jákvæðni
og einlægni gerði allt betra. Þú
sveipaðir æsku mína dýrðar-
ljóma og þegar ég hugsa til baka
get ég í raun ekki lýst tilfinning-
unni betur en svo, að mér leið
eins og ég ætti afmæli í hvert
skipti sem við hittumst. Það var
alltaf svo gaman, gleðin og ynd-
islegheitin allsráðandi.
Elsku amma, það er mér mikill
heiður að hafa fengið að vera
skírð í höfuðið á þér og ég vona
að ég verði þeirrar gæfu aðnjót-
andi í mínu lífi að ná að líkjast þér
á einhvern hátt. Ég mun allavega
gera mitt allra besta til að vera
ávallt sólarmegin í lífinu eins og
þú elsku amma. Amma, þú ert og
verður ávallt ein af mínum helstu
fyrirmyndum. Hvíl í friði.
Þín
Hjördís Hugrún
Sigurðardóttir.
Hjördís, móðursystir mín, var
glæsileg kona. Hún var eldri
dóttir foreldra sinna, þeirra
Svanlaugar Rósu Vilhjálmsdótt-
ur og Sigurðar Finnboga Ólafs-
sonar, fyrrverandi forstjóra
Fálkans. Móðir mín, Þrúður Guð-
rún, er tæpum tveimur árum
yngri og börnin urðu ekki fleiri.
Um tíma bjó fjölskyldan við
Mímisveg 2a en síðar ákváðu for-
eldrarnir að reisa sér hús í
Skaftahlíð 5 í félagi við elsta föð-
urbróðurinn, Harald Ólafsson.
Haraldur bjó á efri hæð hússins
en amma og afi með dæturnar
tvær á neðri hæðinni. Þeir bræð-
ur störfuðu saman í Fálkanum,
síðar einnig ásamt yngsta bróð-
urnum Braga. Fyrirtækið gekk
vel og þetta voru góð ár í lífi fjöl-
skyldunnar.
Hjöddý varð snemma falleg
blómarós. Hún var ung þegar
þau Ásgeir Hjörleifsson felldu
hugi saman. Þær systur, Hjöddý
og Þrúður, voru samstiga í
stórum atburðum lífsins. Þær
giftu sig með fárra mánaða milli-
bili og við elstu börnin fæddumst
einnig með fárra mánaða millibili
og vorum skírð saman í Skafta-
hlíðinni. Hjöddý og Geiri eignuð-
ust þrjá syni á fimm árum og for-
eldrar mínir þrjár dætur á svo til
sama tíma. Við frændsystkinin
lékum okkur mikið saman og líf-
leg fjölskylduboðin voru mér
mikið tilhlökkunarefni. Ég minn-
ist skemmtilegra útileikja sem
gjarnan bárust um nærliggjandi
garða og götur. Samgangur fjöl-
skyldnanna var mikill á þessum
árum og systurnar sáu til þess að
við frændsystkinin vorum send
saman í danskennslu og kynnt-
umst þannig enn betur. Síðar
eignuðust Hjöddý og Geiri tvær
dætur til viðbótar og þar með
voru börn þeirra orðin fimm.
Óhætt er að segja að þau hafi átt
barnaláni að fagna.
Hjöddý og Geiri hafa alltaf
verið mjög samrýnd hjón. Sam-
band þeirra var ástríkt og þau
leiddust gjarnan á göngu.
Hjöddý var falleg, mikil dama og
alltaf vel tilhöfð. Hún var sól-
dýrkandi og naut þess að vera í
sól og sumaryl. Hún hugsaði vel
um heilsuna, stundaði reglulega
líkamsrækt svo lengi sem ég man
og gætti vel að hollustu í mat-
Hjördís
Sigurðardóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku amma mín. Takk
fyrir allar yndislegu sam-
verustundirnar okkar. Þú
varst alltaf svo góð við mig.
Ég sakna þín mjög mikið.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá
Presthólum)
Guð geymi þig amma
mín.
Þín
Margrét Kristín.
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
VIÐAR VALDIMARSSON,
Heiðarhrauni 4,
Grindavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð 14. maí.
Útförin fer fram frá
Grindavíkurkirkju föstudaginn 5. júní kl. 14.
.
Þóra Sigurðardóttir,
Sigurður Ragnar Viðarsson, Ragnheiður Magnúsdóttir,
Guðlaugur Viðar Viðarsson, Guðlaug Þóra Snorradóttir
og barnabörn.
Yndisleg eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir og amma,
VIBEKKA BANG,
Hólmagrund 19,
Sauðárkróki,
lést á sjúkrahúsinu á Sauðárkróki
laugardaginn 30. maí.
.
Brynjar Pálsson,
Páll Snævar Brynjarsson, Inga Dóra Halldórsdóttir,
Óli Arnar Brynjarsson,
Ástdís Pálsdóttir,
Brynjar Snær Pálsson.
Ástkær móðir okkar,
ERNA MÁSDÓTTIR,
Ásabraut 7,
Sandgerði,
lést fimmtudaginn 28. maí á
Heilbrigðisstofnun Suðurnesja.
Útför hennar fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 5. júní kl. 13.
.
Dætur hinnar látnu.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURJÓN K. NIELSEN,
Hrafnistu í Hafnarfirði,
áður til heimilis að Lækjasmára 4,
Kópavogi,
lést á Hrafnistu mánudaginn 1. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
.
Elín Elísabet Sæmundsdóttir,
Gísli Sigurjónsson, Jóhanna H. Bjarnadóttir,
Guðmundur Sigurjónsson, Þóra Björg Ágústsdóttir,
Birgir Sigurjónsson, Laufey Sigurðardóttir,
Ósk Sigurjónsdóttir, Stefán Örn Magnússon,
Sigurjón S. Nielsen, Helga Hillers,
barnabörn og barnabarnabörn.