Húnavaka - 01.05.2000, Blaðsíða 34

32
H U N A V A K A
gafst honum ekki tími til að vera svo mikið sjálfur við þessar breytingar.
Hann fékk því Kristján bróður sinn til að hjálpa sér og hefur hann og
fjölskylda hans verið mikið með okkur þar. Bústaðurinn var stækkaður
um nokkra fermetra og herbergjaskipan breytt. Við settum svo inn
kamínu til að geta brennt rekaviði og hitum eingöngu upp með honum.
Við höfum dvalið mikið þarna við Svínavatnið og veitt töluvert af sil-
ungi í vatninu.
Hvert stefnir?
Jóel segist kunna starfi sínu hjá Skagstrend-ingi vel. Það sé hins vegar slítandi og
spurning hvaö menn eigi ad sitja lengi. Hvab hugtakib lengi þýðir í þessu sam-
hengi sé svo annað mál.
Eg held að íslenskur sjávarútvegur standi frammi fyrir mörgum nýjum
vandamálum á næstu árum. Markaður fyrir fiskafurðir mun eflaust fara
harðnandi og alþjóðleg samkeppni á matvælamarkaði getur verið erfið.
Hagræðing og tæknivæðing í veiðum og vinnslu mun örugglega halda
áfram vegna kröfu markaðarins um lægra verð og hluthafa um meiri
framlegð. Skagstrendingur hefur því verið að þróast til aukinnar hag-
kvæmni.
Eg geri þó ráð fyrir að staða bolfiskafurða verði sterk á erlendum
mörkuðum og ekki verður annað séð en horfur í veiðum séu góðar.
Minnkandi framboð hefur verið á livítfiski á mörkuðum erlendis þar sem
margir fiskistofnar hafa verið ofnýttir og umhverfissamtök hafa víða liaft
áhrif á veiðarnar.
A þessu fimm ára tímabili sem ég hef verið hjá Skagstrendingi hefur
það gerst að meirihluti hlutafjár er ekki lengur í eigu heimamanna.
Breytingar á hlutafjáreign hafaverið miklar á síðustu misserum. Stór sjáv-
arútvegsfyrirtæki hafa keypt sig inn í félagið með sameiningu í huga. Þeg-
ar Höfðahreppur, sem einn stærsti hluthafinn, tók hinsvegar þá afstöðu
að styðja ekki sameiningu við stóru útgerðirnar var sú stefna jafnframt
mörkuð að félagið yxi á eigin forsendum og eftir því vinnum við í dag.
Þegarjóel er að lokum inntur eftir því hvort hann hafi hugsað sér að taka síð-
ar uþþ þráðinn í sjávarútvegsnáminu og Ijúka doklorsgráðunni, brosir hann
íbygginn og segir að það sé varla hœgt að hugsa sér meiri andstæður en barátt-
una úr forstjórastólnum og hinn skermaða heim akademíunnar.