Húnavaka - 01.05.2000, Blaðsíða 121

H UNAVAKA
119
legra að vera svona einn og engir skipta sér af mér .... Drykkurinn henn-
ar Auðar er farinn að segja til sín og ég fer að sinna mínum náttúruþörf-
um. Er ég kem inn þá fylli ég brúsann minn af drykknum og sting
honum undir koddann í rúminu mínu. Eg fæ mér meira vín og sest svo
upp í rúm. Eg finn hvernig svefninn sígur yfir mig og það seinasta sem ég
man var að Auður kom og tók vínið af mér
og sagði mér að leggjast.
Nýr dagur er upprunninn og ég þarf að
fara að sinna minni vinnu. Eg fer út í fjós að
sinna kúnum. Þegar þangað er kornið þá sé
ég að Guðríður er byrjuð og ég er mjög glað-
ur yfir því. En það allra besta var að hún sagði
að ég þyrfti ekki að mjólka en það vefsnaði
Jaegar hún sagði að ég þyrfti að fara út og
moka slóð svo fólkið kæmist heim til sín. Eg
fer út og tek allt það helsta til og svo byrja ég
alveg upp viö húsið. Ég er rétt hálfnaður þeg- FÆa Arnarsdóttir.
ar ég sé heilan her manna koma ríðandi að
bænum. Ég finn hvernig hræðslan tekur
völdin, hleyp inn til Gísla og segi honum hratt hvað ég sá. Skyndilega
þegar ég er að útskýra þetta fýrir Gísla er bankað á hurðina og fullt af
mönnum ganga inn, þar á meðal Þorkell. Ég fel mig bak við súlu og
heyri þá tala um að Þorgrímur hafi verið drepinn. Ég sé að Gísli verður
sorgmæddur og rnikið vorkenni ég honum. Svo kom Þorkell auga á mig
og rak mig út og sagði mér að halda áfram minni vinnu en vera ekki að
slæpast. Ég fer þá út og held áfram að moka í burtu snjónum og reyni að
fá einhvern botn í þetta allt. Fyrst er Vésteinn drepinn og svo Þorgrímur.
Hver verður næstur? Vonandi ekki Gísli, þá neyðist ég til að fara að vinna
fyrir annan mann og það verður erfitt.
Tíminn líður hratt núna því ég vinn svo mikið fyrir Gísla. Það er knatt-
leikur í dag og ég hlakka mjög til. En ég verð að klára öll verkin sem ég
átti að gera áður því annars fæ ég ekki að fara. „Þórður, ertu að verða
búinn að mjólka?“, kallar Gísli. Ég hafði gleymt mér og stundi upp jái og
þýt út til að gera mig kláran.
Ég labba við hlið Gísla niður að tjörninni þar sem leikurinn átti að
fara fram. Allir eru mjög þöglir og ákveð ég þá að segja ekkert. Leikurinn
er flautaður á og mér fmnst ég breytast í berserk. Ég berst eins og ég eigi
lífið að leysa. Það næsta sem ég veit er að Þórdís rýkur í burtu og Gísli
horfir á eftir henni. Ekki hef ég nú hugmynd hvað komið hefur fyrir þar.
Síðan er leikurinn flautaður af. Ég held heim á leið með Auði og fleira
fólki en Gísli er eftir ásamt Þorkatli.
Stuttu síðar kemur Gísli að máli við mig og spyr hvort ég vilji ekki