Húnavaka - 01.05.2005, Page 99

H U N A V A K A
97
íslenski fáninn dreginn að liún við hús Jjölskyldunnar sem framleibir
skartgripi úr rafi. Ljósm.: Siddý.
Gdansk þar sem hún rennur í Eystrasaltið. Á leið okkar þaðan og suður
til höfuðborgarinnar Varsjár er að stórnm hluta ekið meðfram ánni og
hún rennur einnig í gegnum borgina.
Um kvöldið var komið á Rest Vera hótelið sem er í Mory skammt frá
Varsjá. Þar gistum við í þrjár nætur og skoðuðum borgina og nágrenni
hennar. Borgin er fremur grámygluleg og vekur hjá manni minningar
um þær hörmungar sem þar áttu sér stað í síðustu heimsstyrjöld.
Þar eru til sýnis Gettóin þar sem Gyðingar voru vistaðir í tugþúsunda-
tali áður en nasistarnir fóru með þá í útrýmingabúðir eða brenndu þá
inni í afgirtum húsunum. Kirkjugarðar eru ótrúlega stórir og vel. hirtir.
Leiðsögumaðurinn okkar sagði að sá stærsti næði yfír um 7o ha og talið
væri að um 60 % íbúa borgarinnar hefðu Iátist í stríðinu. Haganlega
gerðir minnisvarðar, sem minna á þessa hörmulegu atburði, eru víða í
borginni. Margar stórar og fagrar byggingar hafa verið endurbyggðar og
lagfærðar eftir stríðið. Við skoðuðum konungshöllina og Willanów höll-
ina sem eru glæsilegar að utan og innan, umvafðar fögrum görðum. Þá
gaf að líta mikið stórhýsi þar sem framhliðin var að mestu úr gleri. Leið-
sögmaðurinn fræddi okkur um að þessi bygging væri gjöf frá Rússum,
nokkurs konar stríðsbætur og ætti hún að notast sem menningarhöll en
borgarbúar litu hana óhýru auga og enn væri ekki búið að taka hana í
notkun nema að litlu leyti. Það virtist sem Pólveijar væru mjög tortryggn-
ir í garð Rússa og sögðu að þótt Þjóðverjar hefðu verið slæmir nágrann-
ar hefðu Rússarnir verið mun verri. Þeir væru til dæmis ekki búnir að
viðurkenna að fullu landamæri Pólands eins og þau voru ákveðin eftir