Húnavaka - 01.05.2005, Síða 104

102
n Ú N A V A K A
Vegir eru vel merktir svo að Bjarni bílstjóri og Guðni Rúnar áttu auð-
velt með að rekja sig áfram eftir kortunum. Það var helst að upp kæmu
vandamál þegar farið var í gegnum borgir að finna réttu leiðina út úr
þeim. Þá reyndist stundum tafsamt að fínna hótelin sem við áttum að
vera á. Þrautalendingin var að hafa samband við leigubíl og láta hann
lóðsa okkur á staðinn.
I suðurhluta Póllands er mikil kartöflurækt og áberandi hvað margt
fólk er við vinnu á ökrunum. Uppskera í kartöfluræktinni getur verið
tvisvar á sumri og ekki að sjá annað en allt sé sett niður og tekið upp með
höndum.
Síðasta daginn okkar í Póllandi var ekið vestur til borgarinnar Stettin
(Szczecin) og þar gist í tvær nætur á Radisson SAS hóteli. Þar var lokið
hringferð okkar um landið. Stettin er falleg borg með miklum trjágróðri
og görðum. Hún er við ána Oder sem er nú á landamærum Póllands og
Þýskalands.
Eftir síðustu heimsstyrjöld fengu Pólverjar þarna stórt land austan ár-
innar í stríðsskaðabætur og m.a. borgina Stettin sem þá hafði verið þýsk
í um 200 ár. Þjóðverjar fluttu með allt sitt úr borgum og bæjunt á svæð-
inu en Pólverjar fluttu þangað. Þetta þóttu mjög harkalegar aðgerðir og
hafa \'erið umtalaðar og gagnrýndar. I Stettin eru stórar skipasmíðastöðv-
ar sem hafa breytt og srníðað fiskiskip fýrir Islendinga. Þar skoðuðum \ið
kastala herforingjans af Pomerskich XI\'. Hann er gríðarstór og \’el varð-
veittur sem safn. A þeim söfnum sem við fórum á var mjög ströng gæsla
með að ekkert væri snert og hvergi komið við húsbúnað eða veggi.Var
yfirleitt einn gæslumaður í hverju herbergi eða sal til að fylgjast með
þessu. Við vorum um fimmtíu í bópnum og urðum að skipta okkur í t\’o
hópa þegar farið var um söfnin. Guðna fararstjóra var ekki hægt að
skipta en hann þýddi á íslensku það sem leiðsögumennirnir sögðu á
ensku. Lausn á þessum vanda var sú að þeir sent skildu eitthvað í ensku
og þyrftu ekki túlk, væru saman í hóp. Hann hlaut nafnbótina Gáfu-
menn. Hinir nutu leiðsagnar Guðna. Einhverjum varð þá að orði:
Gáfumenn um götur ganga,
gleði er á þeirra brá.
Hinir láta hausa hanga
og horfa döprum augum á.
Frá Stettin er stutt leið að landamærum Þýskalands. Þar gekk greið-
lega að fara í gegn og lá nú leið okkar til hafnarborgarinnar Rostock og
jjaðan nteð ferju til Gedser á Falstri í Danmörku. Þegar kornið er til
Þýskalands breydst landbúnaðnrinn sýnilega mikið. Þar sjást stórar lijarð-
ir nautgripa í högum og stórvirkar vinnuvélar við vinnu á ökrum.
Lítið var stansað því að áríðandi var að ná í feijuna á réttum tíma. Það
sem vakti mesta athygli í Rostock eru risastór mannvirki og kranar við