Húnavaka - 01.05.2006, Blaðsíða 66

64
HUNAVAKA
var ljúft að fá næringu, óendanlega gott á eftir öllu sem á undan hafði
gengið. Eg hef verið þessari konu óendanlega þakklát síðan.
Heil vika leið og ég var allan tímann hjá mjólkurfóstru minni sem var
mér undurgóð. Oll sýslan var auðvitað búin að frétta af nýjasta skandal-
anum og starfsfólk sjúkrahússins átti til að korna aukaferð inn á stofuna
til að bera augum þetta litla fyrirbæri sent á svo ótrúlegan hátt hafði kom-
ist í heiminn. Eg er fædd 20. júní og var því tvíburi í sól en ekki krabbi.
Segið svo að maður ráði öllu.
Það var undarlegt fyrstu viku lífs míns að skilja við móður númer tvö
til að hitta móður númer þrjú. Eg var farin að efast verulega urn getu
mína til að velja skynsamlega en það bráði þó af mér.
Móðir mín og faðir kornu og sóttu mig, brosandi og glöð. Eg var eins
og sólskin í líf þeirra.
Þegar ég var komin heim, klædd í bleikan, heklaðan kjól, lögð í drif-
hvítt blúndurúm og horfði á öll andlitin sem ég elskaði, þá var ég ekki
lengur í vafa. Þetta hafði verið þess virði. Eg var búin að eignast þá for-
eldra sem ég hafði valið mér, ég fékk að vera hjá önnnu minni sem stóð
hjarta rnínu næst og ég var komin til Islands til allra vinanna sem ég átti
og myndi eignast. Besta vinkona mín ætlaði að fæðast nokkrum árum
seinna rétt hjá mér. Við höfðum skemmt okkur vel í Irlandi og ég vissi að
Islandslífið yrði ekki síðra. Lífsförunauturinn var fæddur og ekkert, í
raun ekkert hafði farið úrskeiðis. Það hafði kannski staðið tæpt en mitt
hárlausa höfuð vissi að ég var heppin. Eg var kornin heim.
A þessari stundu þegar ég var orðin fullkomlega örugg ákvað ég að
gera það sem öll fóstur verða að gera við komu sína til jarðarinnar, ég
ákvað að gleyma þessu öllu, gleyma öllu sem var áður og steypa mér á
fullum þunga út í lífið. Eg var fullkomlega örugg og hamingjusöm. Allt
sem á eftir kænii var eitthvað sem ég tæki á þá og ég var ákveðin í að fá
ekki minnið aftur fyrr en ég væri orðin töluvert fullorðin. Þetta var allt
eins og það átti að vera, ég sofnaði róleg og gleymdi.
Þannig var það. Manstu hvernig það var þegar þú fæddist?