Dagblaðið Vísir - DV - 25.08.2009, Page 21

á þ r i ð j u d e g i
Stelpurnar gefa í
Tæplega 2.600 manns hafa nú séð heimildamyndina
Stelpurnar okkar sem nú er í kvikmyndahúsum. Aðsókn-
in hefur því aukist töluvert frá því um frumsýningar-
helgina fyrir rúmri viku þegar aðeins ríflega 650 manns
keyptu sig inn á myndina. Líklegt er að aðsóknin eigi eft-
ir að taka annan kipp nú þegar EM í fótbolta er hafið.
frankenStein
í kilju
Sagan sígilda um námsmanninn
unga Viktor Frankenstein og sköp-
unarverk hans er komin út í kilju á
vegum Klassíska kiljuklúbbs For-
lagsins í þýðingu Böðvars Guð-
mundssonar. Mary Wollstonecraft
Shelley var aðeins átján ára rigning-
arsumarið 1816 þegar hún dvaldi á
bökkum Genfarvatns ásamt Percy
Bysshe Shelley og Byron lávarði,
tveimur af helstu skáldum þess tíma.
Það var þar sem hún fékk martröð-
ina sem varð kveikjan að sögunni
um Frankenstein. Ótal kvikmynd-
ir, þættir og annað efni hefur verið
framleitt eftir þessari alkunnu sögu
en hér gefst lesendum kostur á að
kynnast hinni upprunalegu frásögn.
„einSdæmi í
íSlenSkum bók-
menntum ...“
Í Klassíska kiljuklúbbnum kemur
nú einnig út Undir kalstjörnu,
fyrsta bindið í sjálfsævisögulegu
verki Sigurðar A. Magnússonar.
Í bókinni er sögð átakanleg saga
drengs sem elst upp í Reykjavík á
kreppuárunum upp úr 1930. Bók-
in vakti mikla athygli þegar hún
kom fyrst út árið 1979. „Sjálfslýs-
ing og samfélagslýsing þessara
bóka er einsdæmi í íslenskum
bókmenntum og þótt víðar væri
leitað,“ segir Jón Yngvi Jóhanns-
son um sjálfsævisögu Sigurðar í
Íslenskri bókmenntasögu. Undir
kalstjörnu hlaut Menningarverð-
laun DV árið 1980 og var tilnefnd
til Bókmenntaverðlauna Norður-
landaráðs ári síðar.
morðóður kín-
verji í Svíþjóð
Forlagið gaf út nú á dögunum
spennusöguna Kínverjinn eftir
sænska metsöluhöfundinn Henning
Mankell. Í ársbyrjun 2006 eru fram-
in óhugnanleg morð í litlu þorpi í
Svíþjóð þar sem eingöngu býr eldra
fólk. Í ljós kemur að öll fórnarlömb-
in eru skyld; öðrum þorpsbúum var
hlíft. Kunnur ofbeldismaður játar á
sig verknaðinn en Birgitta Rosl-
in dómari trúir honum ekki. Hana
grunar að kínverskur maður sem
dvaldi eina nótt á hóteli í nærliggj-
andi bæ tengist þessum hrikalegu
glæpum. En hvers vegna ætti Kín-
verji að drepa sænska eftirlauna-
þega?
Langþráð stund rættist í síðustu viku
þegar ég fór í hádegismat í Múla-
kaffi í Hallarmúla. Ég hef heyrt föð-
ur minn og fleiri á hans reki mæra
Múlakaffi mjög í gegnum tíðina en
hef aldrei sannreynt hrósið á eig-
in maga og bragðlaukum. Alla vega
ekki í seinni tíð en mig rekur reynd-
ar minni til að hafa farið þangað
einu sinni með þeim gamla þeg-
ar ég var gutti, en man ekkert hvað
ég borðaði eða hvernig maturinn
smakkaðist. Sem er í góðu lagi því
skoðun lítils drengs á mat er ekki
mjög áreiðanlegur mælikvarði.
Mikill fjöldi karlmanna sat þarna
á víð og dreif um rúmgóðan veitinga-
salinn, menn sem vinna með hönd-
unum (þið vitið hvað ég meina), og
kynjaskiptingin svipuð og ég bjóst
við. Ég sá aðeins þrjár konur í hópi
viðskiptavina þann tíma sem ég var
þarna á meðan karlarnir voru ótelj-
andi. Mér fannst ég nánast kominn
aftur í mötuneytið á Sultartanga þar
sem ég vann tvö sumur við byggingu
virkjunarinnar sem þar er. Það var
testósterón í loftinu. Sviti, svart kaffi
og skeggklórsskruðningar. Ekki svo
að skilja að lyktin hafi verið vond.
Andrúmsloftið var bara þrungið af
þessum karllegu fyrirbærum.
Röðin var löng en gekk hratt.
Hægt var að velja um fimm rétti. Ég
fékk mér steikta ýsu með kartöflum,
lauksmjöri og salati og borgaði fyr-
ir það 1.440 krónur. Ýsan var yfir-
máta góð og ekki var kjötsúpan sem
ég fékk mér í eftirrétt mikið síðri.
Sver mínus þó fyrir að kjötið vant-
aði. En ég borgaði ekkert extra fyr-
ir súpuna í góðri trú að þess væri
ekki þörf þar sem vinnufélagi minn
sem sjóaður er í Múlakaffisferðum,
enda fyrrverandi sjómaður líkt og
pápi, sagði það vera leyfilegt. Ef ekki
þá má senda lögguna á Lyngháls 5,
inngangur fremst í portinu.
Allt að einu þá líður enginn sult
á Múlakaffi. Og öfugt við það sem
margir gætu haldið er ekki bara
soðning, lambaskankar og þess
háttar á boðstólum heldur líka „nú-
tímalegri“ réttir á borð við burritos
og lasagna. Matseðil vikunnar má
skoða á fyrirmyndarvefsíðu Múla-
kaffis á Netinu, þessa fertuga fjöl-
skyldufyrirtækis sem enn stend-
ur sína plikt í hinum efnahagslega
brotsjó sem nú gengur yfir.
Kristján Hrafn Guðmundsson
Testósterónhádegi í Múlakaffi
Sam Raimi er ferlega sniðugur leik-
stjóri og hefur spókað sig eins og fínn
maður í Hollywood síðan hann sló
hressilega í gegn með hinni mjög svo
markaðsvænu og bráðskemmtilegu
Spiderman árið 2002. Rætur hans
liggja þó í hryllingnum og þar vakti
hann fyrst verulega athygli árið 1981
með hinni alræmdu hryllingsmynd
Evil Dead sem hefur fyrir löngu síðan
náð svokölluðum „cult status“ sem
lykilverk í hryllingsmyndageiranum.
Hann snýr nú aftur á fornar og blóð-
ugar slóðir með Drag Me to Hell sem
er miklu, miklu betri mynd en kjána-
legur titillinn bendir til. Nafn mynd-
arinnar er líka alls ekki svo hallær-
islegt þegar betur er að gáð þar sem
hér er í raun á ferðinni hágæða fram-
leiðsla í dulargervi dæmigerðrar og
klisjukenndrar hrollvekju.
Sveitastúlkan og fyrrverandi fitu-
bollan Christine er á uppleið í lífinu.
Hún á ofboðslega ljúfan og góðan
kærasta sem er af ríku og snobbuðu
fólki kominn. Hún er þjónustufulltrúi
í banka og er komin með aðra rass-
kinnina í stól aðstoðarútibússtjóra.
Dásamleg tilvera Christine hrynur
einn góðan veðurdag til grunna eftir
að hún neitar gamalli og vægast sagt
ógeðslegri sígaunakerlingu um fram-
lenginu á láni. Þarna breytir Christine
rangt og þvert á betri vitund til þess
eins að sýna yfirmanni sínum að hún
sé í raun kaldrifjaður bankamaður sem
vílar ekki fyrir sér að taka stórar og erf-
iðar ákvarðanir. Kerlingin tekur því þó
ekki þegjandi og hljóðalaust að bank-
inn svipti hana heimilinu. Hún byrjar
á því að sitja fyrir Christine í dimmum
bílakjallara í alveg sérdeilis prýðilega
trylltri og ógeðslegri senu sem lýkur
með því að sú gamla leggur banvæna
og bókstaflega djöfullega bölvun á ves-
alings Christine.
Kerlingarófétið sigar skaðræð-
ispúka á Christine en hann hefur
þann háttinn á að í þrjá daga ofsæk-
ir hann fórnarlömb sín með klassísk-
um draugagangi með tilheyrandi mar-
tröðum, búsáhaldaglamri og ærslum.
Samkvæmt fornum galdrabókum lýk-
ur svo þessari þriggja daga óværu með
því að skrattakollurinn teygir krumlur
sínar upp úr logandi víti og dregur við-
fang sitt til heljar þar sem hann eyðir
eilífðinni í að kvelja sál þess.Christine
er fljót að átta sig á að kerlingarhex-
ið hefur notað sambönd sín í neðra til
þess að pína hana og leitar því á náðir
miðils sem beitir öllum hugsanlegum
meðulum til þess að losa hana undan
álögunum með frekar takmörkuðum
árangri.
Traustasti mælikvarðinn á gæði
hryllingsmynda er fólginn í áhrifum
þeirra á áhorfendur og Raimi nær hér
svo sannarlega tökum á salnum. Hann
er óspar á klassísk bregðuatriði þannig
að fólk tekur reglulega krampakippi
í sætum sínum og af og til má heyra
innileg „ojjjjjjjjjj“ í myrkrinu þegar
Raimi skrúfar frá slímugum og blóð-
ugum viðbjóðnum.
Drag Me to Hell stendur því vel fyr-
ir sínu og eins og Raimi er von og vísa
er húmorinn aldrei langt undan. Þetta
er kostur en um leið helsti galli mynd-
arinnar vegna þess að hún rambar á
köflum á barmi þess að vera gaman-
mynd. Hryllingurinn er oftast nær það
ýktur og fyndinn að maður á erfitt með
að taka þá miklu ógn sem steðjar að
Christine alvarlega. Raimi er samt svo
sjóaður og klár í þessum bransa að hér
er ekki um óheppilega tilviljun að ræða.
Hann er að bregða á leik og leyfir sér að
fíflast þannig að Drag Me to Hell gefur
honum kærkomið tækifæri til þess að
skella á skeið eftir þrjár fínpússaðar og
flottar Spiderman-myndir.
Hann sýnir um leið að hann hefur
litlu gleymt frá því hann fór hamför-
um í Evil Dead og þeir sem kunna að
meta gráglettni kappans verða ekki
sviknir. Drag Me to Hell er einn stór
brandari og hún er ógeðslega fyndin
í tvöfaldri merkingu þess orðs.
Þórarinn Þórarinsson
HreSSandi
vítiSdráttur
fókuS 25. ágúst 2009 þriðjudagur 21
Þú munt brenna í vítisloga! Aum-
ingja Christine hefur sennilega aldrei
lesið neitt eftir Stephen King þar sem
hún gerir þau ófyrirgefanlegu afglöp
að reita sígaunanorn til reiði.
Drag Me to Hell
Leikstjóri: Sam Raimi
Aðalhlutverk: Alison Lohman, Justin
Long, Lorna Raver
kvikmyndir
Múlakaffi
Hraði:
Veitingar:
Viðmót:
Umhverfi:
Verð:
í skyndi
Múlakaffi við Hallarmúla