Dagblaðið Vísir - DV - 09.02.2011, Blaðsíða 20

20 | Fókus 9. febrúar 2011 Miðvikudagur
Sekkurinn bjargar deginum
Þegar tölvuleikurinn Little Big Pla-net kom á markað þótti það bylt-ing. Leikurinn höfðaði til hug-
myndaflugs og leikgleði með öðru
lagi en áður hafði þekkst og þreytt-
ur tölvuleikjamarkaður fékk innspýt-
ingu því leikurinn náði til afar breiðs
hóps. Foreldrar keyptu leikinn handa
börnum sínum og gleymdu sér svo
sjálfir við leikjatölvuna þegar börnin
voru sofnuð. Leikurinn virtist líka ná
jafnmikið til stúlkna og drengja. Sem
sagt draumaframleiðsla framleið-
enda, leikur með breiða skírskotun,
skemmtanagildi en eitthvert þroska-
gildi líka sem réttlætir kaupin.
Framhalds leiksins hefur verið
beðið með nokkurri eftirvæntingu og
aðdáendur Sekksins, aðalsöguhetj-
unnar, verið hálfefins um að það væri í
raun hægt að gera framhald á leik sem
er jafntakmarkalaus og raun bar vitni.
En nú er framhaldið komið á mark-
að og enn á ný stækkar aðdáendahóp-
urinn því Little Big Planet 2 tekst að
koma á óvart svo um munar.
Í þessum leik er mun meiri áhersla
lögð á söguþráðinn og Sekkurinn er
sendur af stað í mikla ævintýraför í
ýmsa fjölbreytta heima þar sem hvert
borð kemur spilaranum á óvart. Hvort
sem er í útliti og söguþræði eða þeim
aðferðum sem þarf að beita til að leysa
þrautir. Þetta er í raun gjörbreytt-
ur leikur frá LBP 1 sem þótti þó mikil
bylting í formi og gerð tölvuleikja. Bylt-
ingin fólst eins og áður sagði í þeirri
áherslu sem hugmyndaflugi og leik-
gleði spilara var gefin. Þær áherslur
eru enn sterkari í LBP 2.
Leikurinn er margskiptur. Einn
hluti hans felst í spilun leiksins á hefð-
bundinn máta og því að stýra Sekkn-
um í gegnum fjölmörg borðin. Annar
hluti leiksins felst í spilun hans með
allt að fjórum félögum og þá má einnig
spila á netinu.
Áhugaverðasti hluti leiksins felst
hins vegar í því að smíða eigin borð og
LBP 2 skartar fullt af nýjum verkfær-
um sem gerir spilurum kleift að skapa
margvísleg borð, skotleiki og þrautir,
kappakstur og fleira.
Grafíkin er mikið meistaraverk og
tónlistin er stórgóð líka. Það er varla
nokkur missmíði á þessum leik og nú
er hægt að segja aftur eins og við út-
gáfu fyrri leiksins: Þetta er ekki hægt
að toppa.
Elektrópoppkvintettinn Kiriyama Family vann í hljómsveitarkeppni Ford-fyrirsætukeppninnar:
Kiriyama með lag og myndband
Elektrópoppkvintettinn Kiriyama
Family hefur sent frá sér sitt fyrsta
lag. Lagið heitir Sneaky Boots.
Kiriyama Family var nýverið val-
in af dómnefnd til þess að koma
fram á Ford-fyrirsætukeppninni
sem haldin var í Hafnarhúsinu síð-
astliðið föstudagskvöld. Þar flutti
sveitin fyrrnefnt lag, Sneaky Boots.
Hljómsveitinni var ákaft fagnað á
viðburðinum þar sem hún spilaði
ásamt Feldberg og Sykri.
Meðlimir hljómsveitarinnar
eru: Björn Sigmundur Ólafsson,
Guðmundur Geir Jónsson, Jóhann
Vignir Vilbergsson, Karl Magn-
ús Bjarnarson og Víðir Björnsson.
Hljóðfæraskipan er mjög hreyfan-
leg enda flestir meðlimirnir „multi-
instrumentalistar“. Flestir með-
lima koma nokkuð ferskir inn í
poppið. Þó hefur Björn Sigmundur,
öðru nafni Bassi, spilað með Benny
Crespos Gang og Lay Low.
Guðmundur Geir segir hljóm-
sveitarmeðlimi enn vera að móta
stefnu sína. „Það mætti kannski
helst lýsa tónlistinni sem eins kon-
ar „electro-groove“, en annars erum
við enn að móta okkur.“
Nafn hljómsveitarinnar er kom-
ið úr japönsku skáldsögunni Battle
Royale eftir Koshun Takami. Sveitin
var upprunalega stofnuð árið 2008
en er fyrst núna að koma út úr æf-
ingarhúsnæðinu. „Við höfum komið
fram tvisvar á tónleikum en annars
höfum við verið að semja og stúd-
era. Þess utan hafa nokkrir okkar
verið í námi erlendis,“ segir Guð-
mundur. Hann segir hljómsveitina
nú vera komna á fullt skrið að taka
upp demó og semja lög fyrir plötu
sem vonandi kemur út seinna á ár-
inu. Stefnt er að því að taka upp
myndband við fyrsta útgefna lag
sveitarinnar, Sneaky Boots, í byrjun
febrúar. Meðlimir Kiriyama Leiðin er greið eftir að þeir slógu í gegn á módelkeppni í síðustu viku.
Nýdönsk mætir áhorfendum á nýjan
hátt í návígi í Litla sal Borgarleikhúss-
ins. Hljómsveitarmeðlimir lofa því að
þeir séu góðir sagnamenn og ætla að
deila með áhorfendum sögunum á bak
við lögin og textana, skandalana og
stórsigrana. Kvöldstundin er þannig
samansett að áhorfendur taka virkan
þátt í sögustundinni auk þess að berja
augum fágæt myndskeið með aðstoð
nýjustu tækni. En auðvitað er það
fyrst og fremst tónlistin sem verður
alltumvefjandi fram á nótt.
NýdöNsk
í Návígi
svo mælti
Zaraþústra
Sinfóníuhljómsveit Íslands býður gestum
sínum upp á tónleikaröð sem kallast Gula
röðin. Viðburðirnir eru fluttir á fimmtu-
dögum næstu vikur og eru góður kostur
fyrir þá sem vilja heyra klassíska tónlist af
ýmsum toga. Á fimmtudagskvöld verður
meðal annars flutt upphaf tónaljóðs
Richards Strauss um ofurmennið Zara-
þústra, sem flestir þekkja úr kvikmyndinni
2001: A Space Odyssey.
draumurinn í
loftkastalanum
Draumurinn verður frumsýndur á
fimmtudagskvöld á Nemendamóti
Verslunarskólans í Loftkastalanum. Verkið
byggir á Draumi á Jónsmessunótt eftir
William Shakespeare og það er Orri Huginn
Ágústsson sem leikstýrir. Áhorfendur fá
að fylgjast með fjórum ungmennum sem
standa á krossgötum í lífinu og fylgja þeim
inn í eina mestu örlaganótt lífs þeirra þar
sem undarleg öfl eru á sveimi.
Little Big Planet 2
Tegund: Ævintýraleikur
Spilast á: PS3
Framleiðandi: Media Molecule / Sony
Tölvuleikur
Kristjana
Guðbrandsdóttir
Ferskur og frumlegur Það
reynir á sköpunargáfuna í þessum
leik sem reynist fjölskyldumeð-
limum á öllum aldri spennandi.
Þ
að hefur stundum verið sagt
að Lér konungur sé vonlaus-
asta hlutverk leikbókmennt-
anna. Á meðan leikarar hafi
á annað borð það líkamsþrek og út-
hald, sem hlutverkið krefst, séu þeir
of ungir í það; þegar þeir séu komnir
á réttan aldur, hafi þeir ekki lengur þá
burði sem á þarf að halda. Ég er ekki
frá því að þetta hafi sannast á þeim
mikla leikara Laurence Olivier sem
lék kónginn í sjónvarpi, eftir að hann
var kominn á hinn rétta aldur. Sú
uppfærsla er reyndar til á DVD, eins
og sumar af betri Shakespeare-upp-
færslum Breta frá síðari árum; menn
geta nálgast hana og fleira góðgæti af
þessu tagi á Netinu.
Á fimmtudagskvöldið gafst þeim,
sem lögðu leið sína í Sambíóin í
Kringlunni, tækifæri til að sjá undr-
ið gerast: stórkostlegan leikara, kom-
inn til efri ára, túlka Lé konung með
svo innblásnum hætti að annað eins
er sjaldséð. Ég sé á vef Guardian að
Michael Billington, kollega minn
þar sem ég hef víst áður vitnað í, tel-
ur Lé Dereks Jacobis einn af þremur
bestu sem hann hefur séð – og Bill-
ington hefur verið að í um fimmtíu
ár; Bretar líta sem kunnugt er ekki á
leikdómara sem einnota fyrirbæri.
Og ég skal glaður éta ofan í mig það
sem ég skrifaði hér í blaðið í dómi
mínum um sýningu Þjóðleikhússins
á leikritinu: að hugsanlega væri þetta
óleikanlegt verk. Þessi sýning, undir
stjórn Michaels Grandage, leikhús-
stjóra Donmar, afsannar þá skoðun.
Hún er einfaldleikinn sjálfur, flutt á
sviði sem er mestan part berstrípað,
án leikmuna; en það gerir ekkert til,
sagan verður algerlega skýr þrátt fyrir
það. Þetta er nú einu sinni allt í text-
anum og þarf ekki annað en stuðning
frá úthugsaðri lýsingu og leikhljóð-
um sem hér teygja sig frá stílfærðum
natúralisma yfir í óræðið – rétt eins
og skáldskapur Shakespeares. Hrein
snilld allt saman.
Leikhópurinn er einnig samval-
inn og yfirleitt mjög góður, þó að ég
væri að sönnu ekki jafn hrifinn af öll-
um. En fífl Rons Cooks var frábært; ég
má til með að nefna það. Og auðvitað
allir pottþéttir á textanum og hvern-
ig ætti að flytja hann; það var nú ekk-
ert kákið. Aðalatriðið var samt innri
þungi sýningarinnar sem greip mann
nánast heljartökum frá upphafi, og
Jacobi knúði áfram, öllum öðrum
fremur. Ég skal gera aðra játningu:
þetta er í fyrsta skipti sem ég sé þetta
leikrit á sviði og óska þess að það
verði ekkert hlé, heldur fái snilldin að
halda áfram ótrufluð allt til loka.
Menn hafa deilt um hvað Lér kon-
ungur fjalli um og sumir segja að það
lýsi guðlausum heimi, heimi án rétt-
lætis og vonar. Shakespeare hafi verið
búinn að glata sinni kristnu barnatrú,
hafi hann þá nokkurn tímann ver-
ið trúaður. En ég held ekki að heim-
spekin eða guðfræðin sé lykill að
verkinu, þó að þarna sé mjög tæpt á
ýmsum slíkum álitaefnum. Í mínum
augum er Lér konungur umfram allt
leikritið um þjáninguna. Og raun-
veruleg þjáning verður aldrei skýrð
með orðum. Hún er í eðli sínu óskilj-
anlegt mysteríum. Andspænis henni
skiptir aðeins eitt máli: hluttekning-
in. Sá sem getur mætt þjáningu án
hluttekningar er dauður maður. En
hluttekningin ein og sér er lítils virði
ef hún fer ekki saman við fyrirgefn-
inguna. Þá fyrst reynir á það hversu
sönn hún er.
Annað orð fyrir hluttekningu er
samlíðun. Hjá öðru miklu skáldi
stendur að samlíðunin sé uppspretta
hins æðsta söngs. Óm af þeim söng
mátti heyra í nístandi túlkun Dereks
Jacobis á hinum brjálaða konungi
Shakespeares.
King Lear
eftir William Shakespeare
Donmar-leikhúsið í London
Leikstjóri: Michael Grandage.
Aðalhlutverk: Sir Derek Jacobi, Gina McKee,
Pippa Bennett-Warner, Justine Mitchell,
Ron Cook, Michael Hadley, Paul Jesson.
Bein útsending í Sambíóunum 3. febrúar sl.
Leikrit
Jón Viðar
Jónsson
svoNa leika Bretar
lé koNuNg!
Lér konungur Derek Jacobi í aðalhlutverkinu í Donmar-leikhúsinu í London.