Dagblaðið Vísir - DV - 11.07.2011, Qupperneq 17

Erlent | 17Mánudagur 11. júlí 2011
Gríðarlegir þurrkar í Austur-Afríku
hafa orðið þess valdandi að fjölmörg
börn láta lífið á hverjum degi úr
vökva- og næringarskorti. Ástandið
er einna verst á hinu svokallaða Afr-
íkuhorni, en því svæði tilheyra lönd-
in Eþíópía, Sómalía, Erítrea og Djíb-
útí. Fjölmargir fátækir íbúar þessara
svæða leggja á sig erfitt ferðalag í leit
að betra lífi.
Daglega koma yfir þúsund manns
í Dadaab-flóttamannabúðirnar í
austurhluta Kenía, flestir frá Sómal-
íu. Þetta er fólk, konur og börn þar á
meðal, sem gengið hafa tugi ef ekki
hundruð kílómetra í miklum hitum
í leit að aðstoð. En lífið þar er ekki
endilega mikið betra; þar hafast nú
við fimm hundruð þúsund manns
og líta búðirnar nú meira út eins og
meðalstór borg í Evrópu en svæði
þar sem flóttamenn geta leitað eftir
tímabundinni aðstoð.
Selja nautgripi á spottprís
Ben Brown, fréttamaður BBC, varð
á dögunum fyrsti sjónvarpsfrétta-
maðurinn til að heimsækja Dadaab-
flóttamannabúðirnar. „Á nautgripa-
markaði sem komið hefur verið upp
í miðjum búðunum má sjá hirða
reyna að selja búpening sinn. En það
vill enginn kaupa nautgripina því lík-
urnar á að þeir drepist fljótlega eru
yfirgnæfandi.“ Svona lýsir Brown að-
stæðunum í búðunum.
„Ég sel þá á útsöluverði. Ég er nán-
ast að gefa þá,“ segir einn hirðanna
við BBC. Það þarf kannski ekki að
koma á óvart að enginn vilji kaupa
gripina. Skammt frá má sjá fjölmörg
hræ dýra, sem drepist hafa úr vökva-
skorti, liggja á víð og dreif.
Litlar grafir einkennandi
Dadaab-flóttamannabúðirnar ná yfir
fimmtíu ferkílómetra svæði. Þar má
þegar sjá fjölmargar grafir þar sem
vannærðir sómalskir flóttamenn
hafa verið grafnir. Margar þeirra eru
litlar því flestir þeirra sem deyja eru
börn undir fimm ára aldri, enda eru
þau viðkvæm fyrir vökvaskorti og
sjúkdómum eins og lungnabólgu og
niðurgangi sem gjarnan herja á fólk
í flóttamannabúðum. Sem fyrr segir
hafa margir lagt á sig langt ferðalag til
að komast til búðanna.
Íbúar Sómalíu flýja ekki einungis
mikla þurrka, heldur hefur borgara-
styrjöld geisað þar lengi. Þeir sem
komast í búðirnar, þá sérstaklega
börn, þjást gjarnan af vökvaskorti.
Kaldhæðni örlaganna er sú að sumir
deyja drottni sínum fljótlega eftir að í
búðirnar er komið.
„Heimurinn hlustar ekki“
Katharina Andrey er svissnesk-
ur hjúkrunarfræðingur sem starfar
í flóttamannabúðunum fyrir MSF
(Medecins Sans Frontiers). Hún hef-
ur það hlutverk að aðstoða börn sem
eru mjög illa haldin.
„Ég kom hingað og mín fyrstu við-
brögð voru: Guð minn góður,“ seg-
ir Katharina. Hún úthlutar börnum
næringu, skoðar þau og ákveður
hvaða börn þurfa sárlega á læknisað-
stoð að halda. Skömmu eftir komu
hennar í búðirnar lést lítið barn sem
hún var að reyna að hjálpa.
„Barnið var að deyja. Ég reyndi að
hjálpa því en það lést í fangi mínu.
Það var gríðarlega erfitt, ég grét með
móðurinni,“ segir hún.
Þau börn sem eru illa haldin
eru flutt á heilsugæslustöð þar sem
læknar taka á móti þeim. Brown seg-
ir aðstæðurnar þar inni skelfilegar.
„Þarna eru grindhoruð börn með
útstæð rifbein. Flugur þekja andlit
þeirra – við blasir þessi alltof kunn-
uglega mynd af hungursneyð í Afr-
íku.“ En hvernig stendur á því að
svona nokkuð geti gerst árið 2011?
„Það átti að vera til kerfi sem á að
vara við þessu og fyrirbyggja þetta.
En hver er tilgangurinn með slíku
kerfi þegar heimurinn hlustar ekki?“
spyr einn hjálparstarfsmaður í búð-
unum í samtali við BBC.
Hálfgerð stórborg Dadaab-flótta-
mannabúðirnar teygja sig yfir fimmtíu
ferkílómetra svæði. Þar hafast við um fimm
hundruð þúsund manns. Mynd ReuteRS
Skelfilegt ástand Fjölmörg börn hafa látið lífið í Dadaab-flóttamannabúðunum
n Hrikalegir þurrkar á Afríkuhorni Austur-Afríku n Fimm hundruð þúsund manns hafast við í
flóttamannabúðum í Kenía n Heimurinn hlustar ekki, segir hjálparstarfsmaður í búðunum
„Barnið lést
í fangi mínu“
Einar Þór Sigurðsson
blaðamaður skrifar einar@dv.is
„Þarna eru grind-
horuð börn með
útstæð rifbein. Flugur
þekja andlit þeirra – við
blasir þessi alltof kunn-
uglega mynd af hungurs-
neyð í Afríku.
Þreytt á neyslusamfélaginu:
Sátt við lífið
án peninga
Hin 69 ára gamla Heidamarie
Schwermer hefur aldrei verið ham-
ingjusamari þrátt fyrir að eiga enga
peninga. Árið 1996 eftir að börn
hennar fluttu út ákvað Schwerm-
er, sem er ekkja, að ganga út af
heimili sínu í Dortmund og hefur
síðan ferðast um Þýskaland aðeins
með ferðatösku, farsíma og far-
tölvu meðferðis. Hún segist hafa
verið orðin pirruð á hinu svokall-
aða neyslusamfélagi, sem hún segir
einkennast af græðgi.
„Ég hef komist að því að ég get
vel lifað án peninga,“ segir Scwerm-
er sem notar vöruskipti mikið til að
komast af. Hún er menntaður sál-
fræðingur og auk þess með kenn-
aramenntun á bakinu. Hún ferðast
um, tekur meðal annars að sér
kennslu og fær í staðinn til dæmis
flugmiða sem hún notar til að kom-
ast til útlanda í frí.
„Mig skortir aldrei mat, föt eða
vini og ég finn aldrei fyrir stressi.
Peningar stjórna mér ekki,“ segir
Schwermer og bætir við að hún sé
auk þess heilsuhraustari. „Ég hef
ekki þurft að fara til læknis í fimm-
tán ár og mér hefur aldrei liðið bet-
ur. Ég hef engar áhyggjur af fram-
tíðinni. Ég lifi í augnablikinu og nýt
hverrar sekúndu.“
Schwermer gaf nýlega út bók
þar sem hún opinberar leyndarmál
sín. Útgefandi bókarinnar bauð
henni góða summu fyrir að segja
sögu sína, en að sjálfsögðu hafnaði
hún því. Söluandvirði bókarinnar
mun því renna til góðgerðarmála.
Allt á einum stað!
Bílaverkstæði | Dekkjaverkstæði | Smurstöð | Varahlutir
Þú færð fría olíusíu ef þú lætur
smyrja bílinn hjá okkur
Komdu með bílinn til okkar og
þú færð fría ástandsskoðun
Þriggja tíma
hreyfing á dag
Börn yngri en fimm ára þurfa
að hreyfa sig í að lágmarki þrjár
klukkustundir á dag. Þetta er sam-
kvæmt leiðarvísi sem bresk heil-
brigðisyfirvöld munu kynna síðar
í vikunni. Aldrei áður hafa yfirvöld
beint sjónum sínum að svo ung-
um börnum. Offita meðal barna
hefur aukist í Bretlandi, sem víðar,
undanfarin ár og þess vegna hafa
yfirvöld ákveðið að grípa til að-
gerða. Meðal þess sem lagt er til
í leiðarvísinum er að börn gangi
utandyra í að minnsta kosti fimm-
tán mínútur á dag. Þá er lagt til
að þau syndi reglulega og stundi
teygjuæfingar. Talið er að einungis
30 prósent barna undir fimm ára
aldri fái þá hreyfingu sem þau
þurfa á hverjum degi.