Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.2012, Blaðsíða 32

32 27.–29. janúar 2012 Helgarblað
Sakamál
Bandaríkjadalir Syni Franks Sinatra, Frank yngri, var rænt 8.
desember 1963, þá 19 ára. Honum var sleppt tveimur dögum síðar eftir
að lausnargjaldið, 240.000 dalir, 1.775.000 dalir á núvirði, hafði verið
greitt. Ræningjarnir náðust skömmu síðar. Umtalað var að Frank sr. hefði
skipulagt mannránið til að blása nýju lífi í deyjandi söngferil sonar síns.
U m s j ó n : K o l b e i n n Þ o r s t e i n s s o n k o l b e i n n @ d v . i s
H
ope Morgan og vinkona hennar
til langs tíma, Elizabeth Giltner,
sátu í maí 1937 og skrifuðu boðs-
kort vegna brúðkaups Elizabeth, 23
ára, sem átti að fara fram nokkrum dög-
um síðar. Skyndilega dró Hope skamm-
byssu upp úr pússi sínu og skaut Eliza-
beth fimm skotum þannig að í stað þess
að ganga upp að altarinu með mannsefni
sínu var Elizabeth ekið í kirkjugarðinn þar
sem hún myndi sofa svefninum langa um
ókomna tíð.
Hope
Morgan var
að sjálfsögðu
handtekin og
sett í fanga-
klefa þar sem
hún hengdi
sig í eigin
náttfötum
viku síðar.
En eftir stóð
spurningin
um ástæður
ódæðis Hope;
hvað olli því
að Hope,
ung kona úr
ágætri fjöl-
skyldu, myrti
bestu vinkonu sína? Þær höfðu vaxið úr
grasi saman, gengið í sama skóla, verið
samleigjendur í Michigan-háskóla og
bjuggu í grennd við hvor aðra í East Lans-
ing í Michigan.
Þegar Hope hafði verið spurð þessar-
ar spurningar var svarið einfaldlega: „Ég
fann til löngunar til að drepa.“
Hope hafði í nokkra daga gengið um
með skammbyssu föður síns í fórum
sínum í leit að mennsku skotmarki. En
löngunin til að taka í gikkinn hvelfdist
ekki ekki yfir hana fyrr en hún sat gegnt
vinkonu sinni og skrifaði boðskort – og
Hope lét undan lönguninni og sendi vin-
konu sína yfir móðuna miklu með fimm
skotum.
En þá vaknaði spurningin um hvað
hefði orsakað þessa knýjandi löngun sem
Hope réð ekki við. Við þeirri spurningu
var fátt um svör. Að sumra mati var ein-
faldlega um að ræða geðveiki, en aðrir
töldu að Hope hefði verið afbrýðisöm út í
vinkonu sína vegna þeirrar hamingju sem
hún átti í vændum og Hope myndi ekki
deila með henni. Áralöng vinátta þeirra
rynni brátt sitt skeið – vegna karlmanns.
Hér mun ekki verða úrskurðað um ástæð-
ur þeirrar drápslöngunar sem varð þess
valdandi að Hope myrti bestu vinkonu
sína.
Óstjórnleg
löngun til
að myrða
Vinkonan lá í valnum
240.000
F
oreldrum Carlinu Renae
White, Carl Tyson og Joy
White, leist ekkert á blik-
una 4. ágúst 1987. Carlina,
nítján daga gömul, var með
háan hita, tæplega 40 stig, og for-
eldrar hennar sáu sitt óvænna og
fóru með hana á Harlem-spítal-
ann í New York-borg.
Að rannsókn lokinni var ákveð-
ið að Carlina fengi sýklalyf í æð
og ekki virtist ástæða til að hafa
nokkrar áhyggjur.
Kona klædd sem hjúkrunar-
kona hughreysti foreldrana á spít-
alanum, en síðar kannaðist eng-
inn við að sú kona hefði verið
starfsmaður.
Um nóttina hvarf Carlina af
spítalanum; á tímabilinu 02.30
og 03.55 hafði einhver tekið lyfja-
slönguna úr sambandi og að sögn
varðar á sjúkrahúsinu hafði kona,
sem bar svip af þeirri sem gefið
hafði sig á tal við foreldrana, yf-
irgefið spítalann um hálffjögur-
leytið um nóttina, en hann hafði
ekki séð neitt barn. Reyndar sagði
vörðurinn ekki loku fyrir það skot-
ið að hún hefði getað falið barn
innanklæða. Á þeim tíma var spít-
alinn ekki búinn eftirlitsmynda-
vélum sem hefðu hugsanlega orð-
ið lögreglu hjálplegar. Fljótlega
kom í ljós að umrædd kona hafði
sést á vappi í kringum spítalann í
um þriggja vikna skeið.
10.000 Bandaríkjadala
verðlaun
Að barni væri rænt af spítala í New
York var nýlunda á þessum tíma og
borgin bauð 10.000 Bandaríkjadala
verðlaun þeim sem skilaði Carlinu
heilli á húfi. Dreifibréfum með ljós-
mynd af henni var dreift um gervöll
Bandaríkin, en allt kom fyrir ekki.
Árið 1989 hafði enn ekkert spurst
til stúlkunnar og foreldrar hennar
höfðuðu mál gegn sjúkrahúsinu og
kröfðust 100 milljóna Bandaríkja-
dala í bætur. Þremur árum síðar
náðist sátt í málinu og höfðu for-
eldrarnir 750.000 Bandaríkjadali
upp úr krafsinu.
Ári síðar skildu Carl og Joy og
fundu sér síðar nýja lífsförunauta.
Meðan á öllu þessu stóð ól
kona að nafni Ann Pettway upp
Carlinu í Bridgeport í Connecti-
cut, í aðeins 72 kílómetra fjarlægð
frá heimili fjölskyldu hennar. Car-
lina hét nú Nejdra Nance og virtist
sem bernska hennar væri að mestu
eins og annarra barna. Hún kláraði
barnaskóla og útskrifaðist úr War-
ren Harding-gagnfræðaskólanum í
Bridgeport.
Grunsemdir vakna
Pettway flutti síðar með Carlinu/
Nejdru til Atlanta í Georgíu-ríki
og þá fór að draga til tíðinda – ekki
stórra, en tíðinda þó. Með Car-
linu vöknuðu grunsemdir um að
Ann Pettway væri ekki líffræðileg
móðir hennar. Kom þar tvennt til;
annars vegar voru lítil líkindi með
henni og Ann og hins vegar virtist
Ann vera lífsins ómögulegt að út-
vega almannatryggingaskírteini og
önnur gögn fyrir Carlinu.
Ann Pettway hafði skýringu á
reiðum höndum hvað síðara at-
riðið varðaði og fullyrti án þess að
blikna að eiturlyfjafíkill hefði skilið
Carlinu eftir í sinni umsjá. Reyndar
hafði Ann reynt að falsa almanna-
tryggingaskírteini en hafði ekki er-
indi sem erfiði.
Hvað sem grunsemdum Car-
linu leið liðu nokkur ár án mik-
illa tíðinda en þegar hún varð 23
ára, orðin móðir sjálf, fór hún að
skoða vefsíður um horfin börn.
Málin fara að skýrast
Á síðu National Center for Missing
and Exploited Children rakst Car-
lina á ljósmyndir af horfinni stúlku
sem líktist barnamyndum af henni
grunsamlega mikið, að ekki sé tal-
að um ljósmyndir af Samani, dótt-
ur Carlinu.
Carlina hafði samband við
vefsíðuna og fyrir tilstilli henn-
ar komst hún í samband við fjöl-
skyldu sína. Í janúar í fyrra var
staðfest með rannsókn á erfðaefni
að um væri að ræða Carlinu White.
Þegar búið var að staðfesta
að um Carlinu væri að ræða hóf
bandaríska alríkislögreglan, FBI,
leit að Ann Pettway. Mannráns-
málið var fyrnt í New York-ríki, en
samkvæmt alríkislögum fyrnast
mannránsmál aldrei. Handtöku-
skipun var gefin út á hendur Ann
af yfirvöldum í Norður-Karólínu í
janúar í fyrra, reyndar vegna þess
að hún hafði rofið skilorð í öðru
máli.
Að morgni 23. janúar 2011 gaf
Ann Pettway sig fram við alríkis-
lögregluna í Bridgeport, en áður en
það gerðist hafði Carlina lýst þeirri
von sinni að yfirvöldum tækist sem
fyrst að hafa hendur í hári hennar
svo hún gæti útskýrt sína hlið.
Málalyktir
Ann Pettway sagðist ávallt hafa
verið góð móðir og sagði alríkis-
lögreglunni að hún hefði rænt Car-
linu í kjölfar ítrekaðra fósturláta
og vegna þess að hún hefði haft
áhyggjur af því „hvort hún gæti
nokkurn tímann orðið foreldri“.
Ann Pettway tjáði sig hvorki um
sýknu eða sekt fyrir dómstól í New
York, en hún á yfir höfði sér 20 ára
fangelsi.
En það var ekki eingöngu Ann
sem stóð á tímamótum því Carlina
hafði sameinast raunverulegum
foreldrum sínum að nýju og sam-
kvæmt ráði lögfræðings síns innti
hún þá eftir sáttagreiðslunni frá
spítalanum.
Carl og Joy staðfestu bæði að
stærstum hluta þeirrar upphæðar
hefði verið eytt þá þegar og síðar
sagði Joy að kastast hefði í kekki
með þeim og Carlinu vegna fjár-
ins.
Í maí sagði lögfræðingurinn
Robert Baum að hann hefði hitt
Carlinu vegna undirbúnings fyr-
ir réttarhöldin yfir Ann Pettway
og að Carlina hefði fallist á að
tala máli Ann við réttarhöldin.
Í júlí sagði Carlina skilið við for-
eldra sína og hún notar enn nafnið
sem Ann gaf henni; Nejdra Nance,
og lýsti því yfir að deilurnar vegna
fjárbótanna frá spítalanum hefðu
„bara verið misskilningur“. Sagan
segir að því fari fjarri að Carlina sé
búin að gera þetta mál upp og viti
ekki almennilega í hvorn fótinn
hún á að stíga – og lái henni hver
sem vill. n
„Ann Pettway
hafði skýringu á
reiðum höndum hvað
síðara atriðið varðaði
og fullyrti án þess að
blikna að eiturlyfjafíkill
hefði skilið Carlinu eftir í
sinni umsjá.
n Var rænt 19 daga gamalli n Eyddi 23 árum hjá mannræningjunum
Carlina White
Árið 1987 og 2011.
Harlem-spítalinn í New York Carlinu var rænt af Harlem-spítalanum og ekkert
spurðist til hennar í 23 ár.
gat LEYSt EIgIÐ
MaNNRÁNSMÁL
Morðkvendið
Vinkonan