Landshagsskýrslur fyrir Ísland - 01.01.1900, Blaðsíða 229
227
Bólusetning.
Um hana er það að segja, að hún hefur mjög víða mÍBheppnast af því, að bóluefnið,
sem læknar fengu, reyndist ónvtt eða mjög illa.
Lögboðinn líkskurðitr
var hvergi gjörður þetta ár.
Slys.
í skyrslunum er víða getið ýmiskonar slysa, og skal hjer tilfært hið helzta :
Þórður Thoroddsen segir : »Við húshruna (Melbæ í Leiru) brann húsbónd-
inn og barn hans til stórskemmda; faðir barnsins var að eins í nærklæðum og hljóp með
barnið, 11 ára stúlku, alls-nakta, elcki einu sinni í skyrtu, gegnum Iogann, og við það sködd-
uðnst þau bæði. Faöirinn var brunninn á báðum höndum upp á miðja framhandleggi; lóf-
arnir þó óskemmdir; allt hárið sviðið af honum og andlitið allt brunnið aptur fyrir eyru. —
Stúlkan var brunnin öll á bakinu, ofan frá hálsi, niður fyrir miðja sitjanda-vöðvana og fram
á báðar síður beggja megin. Aptan á báðum handleggjum náði bruninn frá öxl og fram á
úlfnliði og bæði handarbökin; fótleggirnir báðir að framan og ristarnar fram á tær og vinstra
læri allt að utanverðu; dálítill blettur á enninu brunninn. Stúlkan var algróin eptir 7 vikur.
Þegar hún var njer um bil algróin fjekk hún krampa, sem hjelst við nokkurn tima, en er
nú hættur og stúlkan frísk. Furða mesta, að húu skyldi lifna, þar sem meira en þriðjungur
af yfirborði líkamans var brunninn og víða svo rnjög, að brunaskorpui voru myndaðarí.
Guðm. Björnsson: »Sjómaður á norsku skipi, sem lá hjer á höfninni, átti
að hagræða einhverju í reiðanum, en datt niður, c. 50 feta fall, á þilfarið, svo mín var vitjað;
hann hafði opið sár á vinstri augabrún, og þar undir beinið brotið og deprímerað; meðvit-
undarlaus var hann í 2 daga; sárið greri vel, bæði beiubrotin einnig fljótt og vel. Varð
maðurinn alheill«.
Sig. Magnússon: »Það slys vildi til á Flateyrarhöfn, að einn af verkamönnum
á hvalveiðastöðinni datt ofan í lest á eimskipi og fjekk c. 3 ctm. langt sár á vinstri auga-
brún, enn fremur c. 6 ctm. langan skurð ofarlega á hnakkabeinið, sem náði inn að beini. —
Hvergi fannst breinbrot. Hann raknaði aldrei algjörlega við og dó eptir 16 klukkutíma«.
Fyrir tíuðm. Hannesson kom það, að kembingarvjel festi í handlegg, mölbraut
framhandlegginn og reif hann í sundur, svo taka varð af handlegginn.
Asgeir Blöndal: »Barn á 3. ári varð með sleikifingur fyrir sög, sem faðir
þess var að saga með, svo fingurinn sagaðist sundur um miðjan fingur en hjekk þó á sin og
nokkurri holdbrú lófamegin. Með góðum umbúðum tókst að halda fingrinum og greri hann
skjótt«.
Gísli Pjetursson: »Níu ára gamall drengur var skorinn í fótinn með ljá.
Skárust sundur ytri öklaböndin og liðurinn opnaðist. Jeg saumaði böndin saman og allt
greri fljótt. Fóturiun fengið aptur fullan styrk«.
Sig. Hjörleifsson: »Stúlka á 4. ári ditt ofan í pott með sjóðandi vatni, er
tekinn hafði verið af eldstæði, og brendi sig svo stórkostlega, að hún beið bana af«.
Líkt kom fyrir Júlíus Halldórsson; var það tveggja ára stúlkubarn, sem
datt með handlegg ofan í pott með sjóðandi vatni, og brenndi allan handlegginn og hendina.
Henni batnaði.
Líkt kom og fyrir Sig. Sigurðsson; 2 ára barn datt ofan í pott með heitu
vatni; því batnaði.