Dagblaðið Vísir - DV - 14.11.2008, Blaðsíða 24

Stundarfriður
Leiðari
Sjálfstæðisflokkurinn er í verstu hugs-anlegri pólitískri stöðu. Kjósend-ur hafa unnvörpum snúið baki við þessum stærsta flokki þjóðarinn-
ar. Ástæðan er sú að spilling flokksins á sér
djúpar rætur og efnahagshrunið er skrif-
að á flokkinn og þá ekki síst Geir H. Haarde
formann. Lin stjórntök Geirs og ótti við hið
óumflýjanlega hafa skrúfað sjálfstæðismenn
enn lengra niður í svarthol fylgishruns.
Ósannsögli forsætisráðherrans er pínleg og
ber vott um getuleysi gagnvart stærsta efna-
hagsvanda í sögu lýðveldisins. Engum dylst
heldur að ráðherrann og formaðurinn þor-
ir ekki að fara að þjóðarvilja og reka Dav-
íð Oddsson, forvera sinn. En það er ljós í
myrkri Sjálfstæðisflokksins. Þorgerður Katr-
ín Gunnarsdóttir varaformaður er fyrst til
þess að viðurkenna vandann og nauðsyn
stefnubreytingar. Hún hefur til þess kjark að
steyta hnefa framan í óhæfan seðlabanka-
stjóra. Og hún hefur til þess þor að sveigja
stefnu flokksins að ESB. Þetta er hárrétt pól-
itískt mat hjá varaformanninum sem hallar
sér nú að umbótasinnum innan
Sjálfstæðisflokksins og lýsir yfir
stríði við gamla spillta valda-
kjarnann. Þarna liggur eina
von Sjálfstæðisflokksins. Gangi
flokkurinn ekki að kröfum Sam-
fylkingar um að fjarlægja banka-
stjórn Seðlabankans og huga að
inngöngu í ESB er hann dæmdur
til eyðimerkurgöngu næstu árin.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, for-
maður Samfylkingar, hefur öll spil á
hendi. Fái hún ekki vilja sínum fram-
gengt mun hún slíta stjórnarsamstarf-
inu með þeim afleiðingum að efnt
verði til kosninga í vetur. Ef Þorgerði
tekst að sveigja Sjálfstæðisflokkinn
inn á línu samstarfsflokksins er
hugsanlegt að flokki hennar verði
ekki rústað. Stundarfriður mun
skapast til að lágmarka tjónið sem
náhirð Sjálfstæðisflokksins hef-
ur unnið þjóðinni. Kannski mun
flokkurinn lifa af eigin helför.
ReyniR TRausTason RiTsTjóRi skRifaR: Kannski mun flokkurinn lifa af eigin helför.
Raggeitur og liðleskjur eru skaðlausar og skipta ekki máli, allt þar til aðrir þurfa að treysta á þær. Forseta Íslands
stóð til boða að vera slíkur óþurftar-
maður, marineraður í léttum veiting-
um, með þá ábyrgð helsta að planta
birkitrjám tvist og bast og tala um
tungumálið sem hann talar. Það gerði
hann hins vegar ekki. Hann ákvað að
verða eini leiðtogi þjóðarinnar í lífs-
baráttu líðandi stundar.
Svarthöfði kaus ekki í forseta-kosningunum, því hefð var fyrir því að forsetinn skipti engu máli. Það var orðin helsta
dyggð forsetans að skipta sér ekki af
stjórnmálum. Hann átti að vera dúkka
með útgjaldaþörf á við heila ríkis-
stjórn, til þess eins að sýna að Íslend-
ingar væru alvöruþjóð og gætu haldið
úti einni manneskju í allsnægtum
og sent hana út um allan heim til að
taka þátt í gleðskap. Segja má að Paris
Hilton gæti gegnt sama hlutverki með
bravúr.
Íslendingar eru í þeirri und-arlegu stöðu að fá ekki lán hjá Alþjóðagjald-eyris-
sjóðnum fyrr en þeir borga skuldir, en
þeir geta ekki borgað skuldirnar án
þess að fá lán. Og þeir fá ekki lán hjá
öðrum þjóðum fyrr en þeir fá lánið
hjá gjaldeyrissjóðnum. Þetta er hinn
fullkomni vítahringur sem raggeitur
hafa komið okkur í.
Þegar breska sendinefndin kom á fund ríkisstjórnarinn-ar eftir að hryðjuverkalögum var beitt á Landsbankann
var spjallað við hana um málefn-
in. Ef Ólafur Ragnar Grímsson hefði
fengið slíka heimsókn hefði hann
fyrirskipað Bretunum að hundskast
til sín heima þar til Íslendingar væru
komnir af hryðjuverkalista. Þá væri
hægt að ræða málin og láta eignir
ganga upp í skuldir. En fyrsta skref
Geirs Haarde forsætisráðherrra var að
gera ekki neitt. Annað skrefið var að
væla á blaðamannafundum. Nú hefur
hann náð þeim áfanga að hafa stigið
eitt skref til baka og er kominn aftur í
hvíldarstöðu.
Himinn og haf eru á milli forsetans og forsætis-ráðherrans. Forsetinn lætur til sín taka meðan
hinn lætur eins og Ingjaldsfíflið
og er ýmist innan báts eða
utan. Í hádegisverðarboði
með erlendum sendiherr-
um bjuggust allir við því að
forsetinn yrði puntudúkka
og myndi japla prúður á
gómsætu hnossgæti, tal-
andi um ágæti íslenskrar
tungu. Sendiherrarnir mættu
í staðinn firnasterkum leið-
toga niðurlægðrar þjóðar.
Knúinn áfram af réttlátri
reiði gaf forsetinn frá
sér hróp úr hjarta þjóð-
arinnar til hinna svik-
sömu. Hann hótaði
því að hleypa
Rússum á Kefla-
víkurflugvöll,
sem væri eins og
fórnarstökk Gísla
Súrssonar af klett-
inum ofan á óvin
sinn. Með iðrin
úti hann bugað-
ist ekki, heldur
náði hefnd með
eigin falli.
Íslend-
ingar eru
í erfiðri
að-
stöðu,
eins og Bretar voru í aðdraganda
seinni heimsstyrjaldar. Þá tefldu
þeir fram Neville Chamberlain, sem
beygði sig í duftið fyrir Adolf Hitler.
Síðar var Winston Churchill kallaður
upp á dekk vegna getuleysis Chamb-
erlains til að verja þjóð sína. Geir er
okkar Chamberlain og fleytir þjóð-
inni sofandi að feigðarósi syngjandi
vögguvísur. Hann er svo viðkvæmur
að hann er meira að segja hrædd-
ur við að halda kosningar. Þær gætu
truflað viðleitni hans til að greina
vandann. Lýðræðið er honum ofviða.
Það er honum líka ofviða að fá hjálp
hjá hinu alþjóðlega félagslega kerfi,
gjaldeyrissjóðnum. Því það vita allir
sem vilja vita að hann ætlar að sóa
peningunum í vitleysu. Hann ætlar að
taka lán til að bregðast við of mikilli
lántöku Íslendinga, og hella pening-
unum í okkar efnahagslega niðurfall,
krónuna.
Svarthöfði bíður í ofvæni eftir því að okkar Winston Church- ill stígi fram til að taka við af Chamberlain. Nokkrir kand-
ídatar eru augljósir: Steingrímur J.
Sigfússon, Guðni Ágústsson, Össur
Skarphéðinsson, Þorgerður Katr-
ín Gunnarsdóttir og Ólafur Ragnar
Grímsson. Þeir tveir fyrrnefndu hafa
reyndar þráð fátt heitara en að koma
Íslandi aftur um tvö hundruð ár og
eru því líklega aug-
ljósir kostir ef
allt fer á versta
veg. Annar
vill sauð-
kind, hinn
vill fjallagrös.
Allt bragðast
þó betur en
skuldasúpa
lánlausa
Geirs.
föstudagur 14. nóvember 200824 Umræða
svarthöfði
spurningin
„Já, þeir fundu allavega eitt hús til að
mála, það er ekki vitað um fleiri. Það er
klárlega ekki allur bærinn,“ segir Geir
Jón Þórisson, yfirlögregluþjónn í
reykjavík, um þá sem máluðu valhöll
rauða aðfaranótt fimmtudags.
norðurhlið valhallar,
flokkshúss sjálfstæðis-
flokksins, var máluð með
rauðri málningu, málararnir
voru á bak og burt þegar
lögreglan kom á vettvang en
málningin náði í um sex
til átta metra hæð.
Máluðu þeiR
bæinn Rauðan?
sandkorn
n Ljósmæður ríkisstjórnarinn-
ar, Þorgerður Katrín Gunnars-
dóttir, varaformaður Sjálfstæð-
isflokksins, og Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir, formaður Samfylk-
ingar, hafa nú tekið höndum
saman um
að bjarga
lífi örvasa
stjórnar-
innar. Við-
ræðuhópur
ráðherra á
þeirra veg-
um ræðir
nú breyttan
stjórnarsáttmála þar sem opnað
verði á inngöngu í ESB og út-
göngu Davíðs Oddssonar seðla-
bankastjóra. Eina fyrirstaða þess
að sjálfstæðismenn bjargi pólit-
ísku lífi sínu er Geir Haarde for-
sætisráðherra sem þó er hlynnt-
ur viðræðum ljósmæðranna.
n Illugi Gunnarsson alþing-
ismaður er einn sjálfstæðis-
mannanna í viðræðunefndinni.
Hann hefur fram að þessu verið
grjótharður
andstæð-
ingur ESB
en mun
hafa opnað
á þennan
möguleika
í ljósi hins
hörmulega
efnahags-
ástands. Þá hefur Illugi verið
einstaklega hlynntur sínum
gamla leiðtoga, Davíð Oddssyni,
en sá stuðningur mun vera horf-
inn. Hermt er að þar ráði ekki
síst að Davíð hafi verið iðinn við
að níða skóinn af sínum gamla
aðstoðarmanni vegna setu hans
í stjórn Sjóðs 9 hjá Glitni.
n Annars er athyglisvert hvaða
ráðherrar sátu ekki fundinn um
uppstokkunina. Fjármálaráð-
herrann Árni Mathiesen var þar
ekki fremur en Guðlaugur Þór
Þórðarson heilbrigðisráðherra.
Það bendir til þess að þessir
höfuðóvinir Þorgerðar Katrínar
Gunnarsdóttir séu að komast út
á jaðarinn í flokknum. Komi til
framlengingar lífs ríkisstjórnar-
innar er allt eins líklegt að annar
eða báðir þurfi að víkja fyrir um-
bótasinnum á borð við Bjarna
Benediktsson, Kristján Þór Júlí-
usson og Illuga Gunnarsson.
n Líklegt er að Glitnir yfirtaki
Árvakur, útgáfufélag Morgun-
blaðsins, fyrir næstu mánaða-
mót og skipi þá nýjum mönnum
til verka. Björgólfur Guðmunds-
son, að-
aleigandi
félagsins,
hefur staðið
gegn því að
bankinn
fari sömu
leið og með
bygging-
arfélagið
Mest en má sín lítils. Pólitískt
andrúmsloft í landinu er þannig
að fullur vilji er til þess að
stöðva auðmanninn Jón Ásgeir
Jóhannesson í því að eignast
stærsta hlutinn í Árvakri. Því
er allt eins líklegt að Mogginn
verði að mestu leyti í eigu ríkis-
ins innan tíðar og blóðugur nið-
urskurður blasi við.
LyngháLs 5, 110 Reykjavík
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: hreinn Loftsson
framkvæmdaStjóri: elín Ragnarsdóttir
ritStjórar:
jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
ásmundur helgason, asi@birtingur.is
dv á netinu: dv.is
aðalnúmer: 512 7000, ritstjórn: 512 7010,
áskriftarsími: 512 7080, auglýsingar: 515 70 50.
Umbrot: dv. Prentvinnsla: landsprent. Dreifing: árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
„Guð blessi þig.“
n Það eina sem séra Gunnar
Björnsson sagði þegar hann
mætti fyrir Héraðsdóm
Suðurlands í fyrradag. – DV
„Þetta voru bara
tveir menn í
sundi. Annar
hálfblindur og
hinn á skriðsundi.“
n Ólafur Haukur Símonarson rithöfundur lenti
í árekstri í Seltjarnarneslaug á dögunum. – DV
„Já, við þurfum
að hlæja og
þetta ástand er
frjór jarðvegur
fyrir gott grín.“
Silja Hauksdóttir, leikstjóri Áramótaskaupsins,
telur gott skaup vera gott fyrir þjóðina á
krepputímum. – Fréttablaðið
„Stjórnvöld
hafa vanrækt
skyldu sína.“
n Hermann Guðmunds-
son, forstjóri N1, á opnum
félagsfundi Samtaka atvinnulífs þar
sem hann talar um að um að margt hefði verið
hægt að gera til að afstýra hruni íslensku
bankanna. – mbl.is
„Það er á
hreinu að
þessir strákar
fá ókeypis boli
og hanska á
næstu tónleikum.“
n Óprúttnir náungar brutust inn í Hljóðfærahúsið
á dögunum en það eina sem þeir stálu var
varningur rokksveitarinnar Dr. Spock, gulir
gúmmíhanskar og bolir. Arnar Gíslason
trommuleikari sá þó ákveðinn heiður felast í
þjófnaðinum. – Fréttablaðið
bókstafLegasveRð og skjölduR