Gerðir kirkjuþings - 1983, Síða 12

6
Avarp kirkjumálaxaðhecra , Jóns Helgasonar.
A kirkjuþingi sem nú er aó hefja störf verða til umræðu þau mál
sem efst eru á baugi hjá íslensKu kirkjunni. Hlutverk þess er
aó ræða og gera tillögur um, að færa tii betri vegar það sem
snertir stöðu kirkjunnar og hið kirkjulega starf. Kirkjunni
er það auðvitað mikilvægt aö þar sé verið vel á verði vegna h.inna
öru breytinga i þjóðfélaginu, sem krefjast nýrra viðhorfa og vinnu-
bragða. Og fyrir fáar stofnanir er þaó nauðsynlegra að vera i
takt við timann eins og komist er að orói, til þess að koma boó-
skap sinum til allra, enda þótt boóskapur hennar byggist á forn-
um, en sigildum kenningum sem i grundvallaratriðum hafa litt
breyst i aldanna rás. Mörg þessara mála sem kirkjuþing fjallar um,
byggDast á samstarfi rikisvalds og kirkju, vegna þess hvernig
stööu kirkjunnar er háttað hjá okkur. Af þeim sökum er þvi ekki að
neita, að kirkjan á nokkuó undir högg að sækja hjá löggjafar og
framkvæmdarvaldi, þar sem margar breytingar þurfa samþykkt eóa
staðfestingu rikisstjórnar eða Alþingis. Stutt þinghald á siðast-
liónum vetri mun eiga þátt i þvi að ekkert þeirra mála sem sióasta
kirkguþing afgreiddi, hefur náð fram aó ganga á Alþingi. Eitt
þeirra var þó lagt fram, frumvarp til laga um kirkjusóknir, safnaöar-
fundi, héraðsfundi o.fl., en hlaut ekki afgreiðslu. Það frumvarp
verður lagt fram á Alþingi innan skamms og auk þess annað frumvarp
um sóknargjöld o.fl., og er þess að vænta að nægur timi muni þá
vinnast til að afgreiða þau á yfirstandandi þingi. Enda þótt
þannig hafi mióað hægt um framgang málefna kirkjunnar á siðast-
liðnum vetri eins og stundum áður, þá held ég að það megi ekki
leggja það út sem óvild eða tómlæti um málefni kirkjunnar. Þar
má benda á ýmsar aðrar ástæður. Ég heyrði nýlega i útvarpi einn
af fulltrúum okkar á nýafstöðnum fundi Alkirk^uráðsins segja frá
undrun fundarmanna þar, yfir þvi að íslenska kirkjan skuli njóta
fulls málfrelsis, þrátt fyrir hin nánu tengsl rikis og kirkju.
En þetta nána samband er kirkjunni ákaflega mikilvægt. Vegna þess
getum við með sanni sagt að islenska kirkjan sé islenska þjóðin.
Þessum nánu tengslum vill rikisvaldið halda og ég hygg að óttinn
vió að skipulagsbreytingar kynnu að skeróa þau nokkuð, hafi átt
þátt i aó nauðsynlegt hefur verió talið að ihuga slikar breytingar