Són - 01.01.2013, Síða 19

ArinbjArnArkviðA – vArðveiSlA 17
Þat allsheri
at undri gefsk,
...
Sá brag fræði galli er hér á, að í fyrra vísuorði eru of mörg at kvæði. Textinn
er þó í sam ræmi við það sem stendur í AM 146 fol. og eins og þeir lásu,
Finnur og Guð brandur. Jón Helgason taldi sig sjá „med for behold“ að
hér ætti að vera: ‹Þ̄ allz h͛ſ›, þ.e. að vísuorðið ætti að enda á s og það var
prentað í við auka við útgáfu Bjarna Einars sonar (2001, 189).
Upp skriftirnar sem komnar eru frá Árna Magnús syni eða skrif ur um
hans hafa eftir farandi:
ÍB 169 4to ‹Þ̄ allr h͛r›
AM acc 28 ‹Þ̍ allr h͛r›
AM 146 fol. ‹Þat allz h͛ı›
Í AM acc 28 er stundum gefinn upp bundinn texti sem ætla má að sé úr
forriti textans og er textinn hér að framan slíkur texti. Sá texti er oftast
eins og textinn í ÍB 169 4to en hér er skrifað orðið ‹Þ̍› Því í stað ‹Þ̄› Þat.
Í Möðru valla bók er hér sami texti og í ÍB 169 4to eins og sést á með-
fylgj andi inn rauðri mynd:
Mynd 4: Hér stendur: ‹Þ̄ allr h͛r› Þat allr herr. Tvö r standa þarna sem líkjast v. Á myndinni
eru þau römmuð inn í tvo ferhyrninga.
Hér fer ekkert á milli mála. ÍB 169 4to hefur texta sinn úr Möðru valla-
bók en hinar upp skriftir nar hafa texta sem hefur verið breytt, lík lega til
að gera hann skiljan legri.
Þegar reynt er að ráða í texta, sem sést illa, geta réttar upp lýs ingar um
staf setningu verið mjög gagn legar, saman ber eftir farandi: