Són - 01.01.2013, Page 49

Þórður Helgason
Nýr háttur verður til
Árið 1835 birtist í Sunnan póstinum erfi ljóð Bjarna Thoraren sen eftir
mág konu hans ásamt svo langri kynningu hinnar látnu að ljóst er að hér
er um hefðar konu að ræða. Eftir kynningu hennar fylgir kveð skapur eftir
Þ. Svein björns son en svo tilkynna rit stjórarnir í neðan máls grein:1
Jafnvel þó þad sé ásetningur Sunnan – Póstsins, ad auglýsa erfi ljód
gjørd eptir fráfallid merkisfólk, gerir hann þó þarí undan tekn ingu
í tilliti til eptir fylgjandi lipru ljóda, sem Amtmanni í Nordur- og
Austur-amtinu, Jústis rádi B. Thorarensen féllu af munni við fregnina
um fráfall ofan nefndrar søknudu mákonu sinnar Aphothekara-innu
Thorarensen:2
Nú fór vor Solveig til sólar
um sæluhlið anda,
og reið um grindurnar gullnu
til Gimla kóngs halla;
Þó fagurlagaðir limir
sé lagðir í moldu
og jörðu gæfi hún jarðar
í jörðu er hún ekki!
Þó svo vér séum frá henni
að samvistum skilin –
síst hana náum vér nálgast
á nábrautum harma –
tjár ei þess lifir í ljósi
að leita í myrkri,
né þess hjá lifendum lifir
í landinu dauðra!
1  Dáid heldra og merkis-fólk (1835:91).
2  Hér er ljóðið tilfært eftir útgáfu Jóns Helgasonar á ljóðum Bjarna Thorarensen, sjá
Bjarni Thorarensen (1935 fyrra bindi:167).