Són - 01.01.2013, Side 120

118 ÞÓrgunnur SnædAl
Á Akureyri voru á sjötta og sjöunda áratugnum þrjú (pólitísk) blöð sem
komu út tvisvar eða þrisvar í viku: Dagur, Íslend ingur og Verka maður inn.
Vinsælt efni í þessum blöðum voru vísur eftir ýmsa hag yrðinga um allt
sem var á döfinni heima og heiman.
Mörgum finnst sjálf sagt þessi vísa jafn sönn í dag og þegar hún var
ort 1962:
Vera í nauðum virðist auð-
vald, þó snauða plokki.
Eins er dauði annars brauð
í þeim sauðaflokki.
Og þessi frá 1965:
Meðan þjóðin þambar kók
og þéttist sjónvarpsnetið
verður okkar veslings bók-
vit að engu metið.
Akureyrarbær óx ört í upphafi 7. áratugar ins og Laxár virkjun var ekki
nógu öflug til að veita öllum bænum nóg raf magn enda átti hún til að
fyll ast af krapa og hverfa á veturna. Við eitt slíkt til felli 1961 varð til þessi
vísa sem líklega birtist í Verka manninum:
Lítið er um ljósastraum
lýður blæs í kaunin.
Laxá eins og lús með saum
læðist út í hraunin.
Frá 1973 er þessi ágæta vísa:
Uppi dottar englasveit
enda er drottinn lotinn.
Ber þess vottinn Watergate:
Víða er pottur brotinn.
Eins og svo mörg íslensk skáld og hagyrðingar fyrr og síðar lýsti faðir
minn oft hag sínum, gleði, sorg og örvæntingu í vísum sínum.
Bölmóðsvísur 5. ágúst ’67
Mín af göflum gengur sál
gæfuöfl ei stoða.
Kynda djöflar banabál
bak mitt sköflum troða.