Són - 01.01.2013, Side 124

122 ÞÓrgunnur SnædAl
Valt ef gerist gengi mér
gleymast sérhver kynni.
Maður er því oftast hér
einn í veröldinni.
Minn er óður metinn lágt,
meira gróði og skylda.
Hefur slóði aldrei átt
aurasjóði gilda.
Margt vill stríða manni gegn
mæða hríð og vetur.
Þessi tíð er mér um megn,
mætti líða betur.
Ég er orðinn eins og skar,
illa þoli hríðar,
og vitanlega verð ég snar-
vitlaus innan tíðar.
Eftir skilnaðinn var faðir minn í raun og veru heimilislaus þau tólf ár sem
hann átti ólifuð. Síðustu sjö árin var hann kennari við Barna- og unglinga-
skólann á Hólum. Þar leið honum vel, enda átti hann vinum að fagna
á flestum bæjum í Skagafirði. Í söfnum hans eru margar tækifærisvísur
frá árunum á Hólum. Flestar þeirra eiga ekki erindi á prent, en þessar
vísur frá 1980 sýna að nú eru komnir nýir tímar og kvótar, möppudýr,
kerfiskallar og meira að segja tölvur komnar til sögunnar.
Skakkar eru skýrslur allar
skuldum vafðir bændur spóla
en möppudýr og kerfiskallar
kúra inní bændaskóla.
Reisa löppum riða á
rollan slöpp og kýrin.
Bændum kröppu kjörin ljá
kvóta- „möppu-dýrin.”
Lukkufírar letrað geta
lögin skýr á eyðublað
Ær og kýr og merar meta
„möppudýr” á Hólastað.