Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.2008, Blaðsíða 19

DV Umræða
ÞRIÐJUDAGUR 19. FEBRÚAR 2008 19
Vetrarnætur
Leikskólabörn fengu tækifæri til að skoða speglun lita og Ijóss (Ráðhúsi Reykjavíkur á dögunum. DV-myndÁsgeir
MYNDIN
____Laxveiðimenn i Elliðaánum fá
minusinn fyrir að steppa
hiutfallslega feerri löxum en þeirsem
veiða annars staðar á landinu. Vegna
þessa verður veiðikvótinn þar þrengdur
enn frekar ísumar. j
SPURNIIVGIN
BJÓRí BREKKURNAR?
„Það væri nær lagi að segja:„Snjór í
brekkurnar" Ég held að það sé meiri
þörf fyrir það. Bjór og Iþróttir fara ekki
saman. Ég mæli frekar með bjór eftir
brekkurnar," segir Bolli Thoroddsen,
formaður (þrótta- og tómstundaráðs
Reykjavíkurborgar. Forstöðumaður
sklðasvæðisins (Oddsskarði vill fá að
selja skfðaiðkendum bjór. Honum
finnst skjóta skökku við að hægt sé að
fá bjór á öllum helstu skíðasvæðum
erlendis en hér á landi veki hugmynd-
imar hneykslan.
Fjölmiðlarnirflengdir
Lfldega er til algild skýring á REI-
maukinu og einfold: Þeir sem skrif-
uðu undir sldldu ekki enska mál-
ið á samningnum. Slflct er algengt á
heimsvísu. Þeir sem undirrita skilja
varla sitt móðurmál hvað þá hið yfir-
þjóðlega. Allir eru því að þykjast. Flest
varðandi sérmál okkar, REI-ið, hef-
ur samt verið fróðlegt, íslenska eðlið
hefur legið í augum uppi „með látum"
á skjánum. Og í lokin hafa þeir farið
af hólmi sigri hrósandi sem átti að
fella með glans í beinni útsendingu,
bæði núverandi og verðandi borgar-
stjóri. Varla er hægt að finna þjóðlegri
aðferð en þá sem Vilhjálmur ósigr-
andi greip til. Hann sló látíaust úr og
í með rökum hins rakalausa og ekki
síður makalausa uns enginn skildi
neitt í neinu og allir gáfust upp á aug-
ljósri sigurgöngu. Að keppni lokinni
voru reyndar allir dosaðir, ekki síst
fjölmiðlaliðið með biblíulegu boð-
orðin sín, að bera ekki ljúgvitni. Ekki
tók síðra við á skjánum þegar borgar-
stjórinn var telönn á stólsetuna og sú
rakti úr honum gamimar sem hreykir
sér í viðtölum af því að hafa alist upp
á sjötunguheimifi þar sem öll málin
vom töluð reiprennandi. Hinn skjá-
færði borgarstjóri var hvorki niður-
brotinn né „taugasjúkur" á svipinn
hvað þá að hann fengi gamaflækju.
1 staðinn fyrir að láta snúa sér sneri
hann svo á sjötungumálaspyrluna að
allt snerist í höfðinu á henni og hún
þeyttist stöðugt á það sem er kallað
„upphafspunktur" á fjölmiðlamáli.
Að lokum húkti hún orðlaus og auð-
sæilega rassskeht í sætinu. í framhaldi
af þessu var gripið til þess ráðs að fá í
skjáliðið þann sem er manna tilkippi-
Hinn skjáfærði borgarstjóri var
hvorki niðurbrot-
inn né „taugasjúk-
ur“á svipinn hvað
þá að hann fengi
garnaflækju.
legastur í stjómmálafræði. Hann virt-
ist þá ekki einu sinni skilja það atriði
sem einkennir helst Sjálfstæðisflokk-
inn, stefiiu hans og stjórnmálalegt
sálarlíf, að standa ótrauður með sínu
fólki. Á því hefur traust hans og trú-
verðugleiki byggst á meðal kjósenda.
Svipuð einkenni er aðeins að finna
hjá vinstri grænum. Aðrir flokkar eru
á hundasundi við að hrifsa tíl sín at-
kvæði í lausavigt eftir ytri aðstæð-
um, algerar ttuntur í teoríunni. Þeir
staulast innan sinna stefnumála og
dansa þar Óla skans. Fjölmiðlar trúa
þeirri vitleysu sem þeir hafa búið tfl
um sjálfa sig í eigin upphafningu, að
þeir séu þriðja afl þjóðh'fsins og frétta-
menn alþýðudómstóll. Engu að síð-
ur enda flestir sem upplýsingaþjón-
ar, málpípur auðfyrirtækja sem þeir
þóttust þjarma að áður. f rauninni
vom þeir eins og kmmminn á skján-
um sem kallaði inn: Gemmér bita af
borði þínu, bóndi minn!
RÖDDIN í ÚTVARPINU lýsti mér
í gegnum þokuna, sem ég er
ekki lengur viss um hvort hafi
orðið til í minningunni eða
raunverulega liðast um Þing-
holtin á föstudagskvöldið. Þetta
var svona þokunótt þar sem
rómantíkerar
svindluðu koss-
um í hálsakot
elskhuga sinna
og barþjón-
ar lærðu að
lesa hugsan-
ir. Það var raf-
magnslaust og
framljósin á
skrjóðnum mínum eina ljósið
að fá, fyrir utan flöktandi kerta-
loga úr húsunum sem ég keyrði
framhjá. Augnablikið þegar
skrjóðljósin fyrst smugu inn í
miðbæjarmyrkrið var magnað,
einkum vegna þess að akkúr-
at þá færði karlinn í útvarpinu
mér mikilvæg skilaboð: „Farðu
varlega út í dimma nóttina,"
drundi úr hátalaragarminum.
„Hún er rammskyggn og stund-
um grimm, oftar blíð og án efa
faðmar hún þig fallega," sagði
Jónas Jónasson, dagskrárgerð-
arprins á Rás 1, og jafnvel þótt
hann léti þessi áríðandi skilaboð
hljóma eins og þau væru ætluð
Kvöldgesti hans, vissi ég að þau
væru til okkar sem sigldum í
gegnum Ijósaskiptin í miðborg
Reykjavíkur, borgar óttans.
ÞAÐ ÞYRFTI EIGINLEGA að taka
rafmagnið oftar af borginni. Það
kyndir undir uppátækjasemi
fólks, gefur því
afsökun til að
vesenast með
__. vasaljósin sín
og laumupúk-
ast. íbúar við
Laugaveg tóku
til dæmis upp
á því að senda
ljósmerki á
milli glugga og bjóða hver öðr-
um yfir í prímuspönnukökur og
það voru, merkilegt nokk, býsna
fáir sem urðu fúlir yfir rafmagns-
leysinu. Fýlupokarnir hafa
kannski bara verið farnir að sofa
og þar með misst af öllu fjörinu.
DRAUGASÖGURNAR BLÓMSTRUÐU
á föstudagskvöldið. Þær hafa
verið vanræktar síðan rafmagnið
var fundið upp, en fengu þarna
uppreisn æru. Er þetta rafmagn
ekki bara stórlega ofmetið fyr-
irbæri?
hvað er að frétta?