Vestfirska fréttablaðið - 01.06.1985, Blaðsíða 11

vestfirska
r
1
rRETTABLADÍD
voru
stæði
brekku og ekið í fjörunni eða
ofan við hana fram hjá Naust-
um eða Kjarvalsstöðum sem
voru á smáeyri rétt ofan við
flæðarmáhð. I flóðum náði
sjórinn upp á veginn. Er utar
kom lá vegslóði 4 — 5 m breiður
skorinn inn í fjallshlíðina, á
vetrum varð hann oft ófær
vegna snjóa og í miklum rign-
ingum runnu oft aurskriður
niður á hann.
Þegar leitað var eftir flug-
vallarstæði fyrir Isafjörð var
ekki um marga staði að ræða,
en talið var nauðsynlegt að len-
gd flugbrautarinnar yrði a.m.k.
12 — 1400 m auk þess þurfti
stórt svæði fyrir hlað og bygg-
ingarsvæði fyrir flugstarfsemi.
Þá þurfti svæðið að liggja sem
best fyrir vindáttum, það er að
hafa ldárar vindáttir, en mis-
vindi er mjög hættulegt flugi,
einkum við lendingar, en þá
getur vélin misst flugið skyndi-
lega og þá er ekki að sökum að
spyrja.
Fyrst voru athugaðar að-
stæður í Skutulsfirðinum en þar
er mikill ókostur að þurfa að
taka krappa beygju inni í fjarð-
arbotninum, en reyndar höfðu
sjóflugvélamar árum saman
valið þann kostinn við lending-
ar út fjörðinn og þá í mun
krappari beygju en nú er gert,
aftur á móti er logn mjög oft þar
inni eða hreinar og stöðugar
vindáttir í norðlægum áttum,
varðhugaverðastar eru suðvest-
lægu áttirnar í þeim tilfellum að
vindhraði er verulegur.
Fyrsta hugmyndin um flug-
braut var að gera hana á
grunninu milli Norðurtanga og
11
að Suðurtanga, á því svæði þar
sem bátahöfnin er nú. Var það
mjög dýrt mannvirki og hafði
aðra ókosti sem ekki verða
ræddir hér. Næst voru aðstæð-
urnar við Skipeyrina athugaðar
og síðan úti á Amarnesinu.
Ástæðumar fyrir að flugvall-
arstæðið á nesinu var ekki talið
hæft, voru þessar:
1. Amardalsáin skiptir svæð-
inu í tvo hluta, þannig að beggja
megin má fá um 500 m braut-
arstæði, en brú yfir ána þvert
gegnum brautina þarf að vera
a.m.k. 60 — 80 m löng og því
mikið og dýrt mannvirki. (Á
það má benda að á þeirri mynd
um fjörubraut sem fylgir þessari
grein er ekki hugsað hvar á að
koma ánni til sjávar.)
2. Jafnvel þótt brú væri gerð
fæst ekki lengri braut en um
1000 m
3. Hliðarhalli er allmikill á
svæðinu og er það því mjög illa
fallið fyrir flugbraut sem þarf
að vera a.m.k. 60 — 80 m breið
að meðtöldum öryggissvæðum.
4. Staðurinn er mjög var-
hugaverður vegna misvinda í
sunnan- og vestan áttum, en þá
geta komið alvarlegir vind-
hnútar út Amardahnn, Álfta-
fjörðinn og Skutulsfjörðinn.
5. Flugvallargerð verður þar
dýr því fyllingarefni þarf líklega
að verulegu leyti að sækja inn í
Álftafjörð en þangað erum 16
km vegalengd.
6. Þótt hægt væri að koma
fyrir flugbraut á nesinu verður
erfitt að fá nægilegt svæði fyrir
stórt hlað og þær byggingar sem
reisa þarf á flugvellinum.
7. Vegalengdin frá kaup-
staðnum lengist um 5 — 6 km
en á þann kafla geta snjóskriður
fallið.
Nú er það svo að varaþing-
maðurinn átti í fyrirspuminni
ekki við að flugbraut yrði ekki
gerð á Amarnesinu, heldur „í
sjó fram utan við Amarnes, þar
sem talið er, eða a.m.k. skoðun
bæjarstjómarmanna að upp-
fyllingar séu ekki mjög dýrar,
án þess þó að þeir hafi haft að-
stöðu til þess að meta það.“
Það skal viðurkennt að sá
möguleiki að gera brautina í sjó
fram á Amamesinu var ekki
athugaður, en um hann gildir
margt hið sama og fyrir flugvöll
ofar á nesinu en ástæðan var sú
að Amamesið liggur opið fyrir
ógnvekjandi brimölduróti (en
brautarkantamir eins og þeir
em teiknaðir á uppdrættinum
eru 1600 + ’300). Man nú eng-
inn eftir óveðrinu þegar breski
togarinn strandaði á nesinu eða
þegar mennimir tveir fórust
þar, eða eftir sögunum um
brimbrjótinn í Bolungarvík? Þá
er það að flugvöllur úti á nesinu
liggur mikið meira undir salt-
úða frá fjörunni en inni í firð-
inum, en hann hefur tærandi á-
hrif á flugvélar.
Þótt hér hafi verið bent á al-
varlega ágalla við brautina
þama við fjöruborðið er ekki
rétt að kveða upp endanlegt álit
fyrr en aðstæður hafa verið at-
hugaðar nánar á staðnum, en til
stendur að gera það næsta
sumar. Væri þá ánægjulegt að
kynnast skoðunum þeirra, er
hafa áhuga á flutningi flugvall-
arins.
En ef vikið er aftur að flug-
vallargerðinni, þá hófust fram-
kvæmdir lítillega haustið 1958,
en síðan var haldið áfram árin
1959 og 1960, og þá um haustið
var brautin tekin í notkun fyrir
DC-3 flugvélar, en flugbátarnir
leystir af hólmi, eins og til stóð.
Var það mikill áfangi, því nú
tóku við miklu háfleygari vélar
og ömggari og ferðin til
Reykjavíkur tók um 50 mínútur
í stað IV2 tíma. Næsta ár var
brautin lengd í 1400 m.
Sumrin tvö, 1959 og 1960
voru mikil rigningasumur og
kom það sér illa því fyllingar-
efnin úr melnum reyndust mjög
Ieirborin og er vatnið kom í
lausan leirinn niður hlíðina,
varð hann fljótandi og stundum
varð það svo að illa var fært
gangandi um vinnusvæðið,
jafnvel jarðýtur sátu fastar í
drullunni, þurfti oft að láta
verstu svæðin bíða meðan leir-
drullan var að setjast. En okkur
var sett ákveðið mark að Ijúka
1200 m áfanganum fyrir haustið
og það tókist vegna þess að allir
sem unnu við það lögðu sig
fram og hér voru víkingar að
verki og má þar nefna Sigurð
Tryggvason kennara við gagn-
fræðaskólann, sem hafði for-
sjón með verkinu, Sigurð
Sveinsson, Veturliða Veturliða-
son, Kristján Jónsson o.fl. ýtu-
menn að ógleymdum Mar-
sellíusi, sem tók upp sparilykl-
ana að skemmunni þegar okkur
vantaði eitthvað. Svo þegar
reikningar voru gerðir upp fyrir
1. áfangann, hittist svo á að
heildarkostnaðurinn við fram-
kvæmdina stóð á sama þús-
undinu og áætlunin hljóðaði
uppá, en misgengi var þó milli
einstakra Uða hennar.
Reykjavík, 14. maí 1985
Ólafur Pálsson, verkfræðingur
Guðrún Vigfúsdóttir:
Kvenfélag ísafjarðar-
kirkju 25 ára
Kvenfélag ísafjarðarkirkju átti
25 ára Starfsafmæli 17. maí s.l.
Það var stofnað 1960.
Fyrir réttum 25 árum bankaði
Jónas Tómasson, tónskáld, for-
maður sóknarnefndar um árabil
og organisti kirkjunnar um 50 ára
skeið, á dyr 30 kvenna og bað
þær stofna félag til styrktar kirkju
og safnaðarstarfi.
„Mig vantar ritara eða gjald-
kera, viltu taka það að þér”,
sagði hann við mig. „Ekki gjald-
keri, heldur ritari, ef undankomu
er ekki auðið”, svaraði ég.
Hann hefur eflaust grunað að
erfiðast væri að fá konur til for-
ystustarfa og var því nokkurn
veginn búinn að hóa saman
stjórnarliði fyrir stofnfund.
Sjálfur samdi hann lög fyrir fé-
lagið, sem eru að mestu óbreytt.
Okkur hefur alltaf fundist þetta
framtak Jónasar, á efri árum,
eftirbreytnivert og lýsa vel hans
innri manni. Honum þótti vænt
um kirkjuna sína og hefur manna
best í 50 ára starfi, séð hvað bet-
ur mætti fara. Það væri kannske
ekki úr vegi að snúa dæminu við í
dag. Því ekki að senda kven-
mann á fund karla í söfnuðinum
og stofna með þeim bræðrafélag
til styrktar kirkju og safnaðar-
starfi. Með nýju safnaðarheimili
batnar aðstaða öll til muna.
En tveir fyrstu kaflarnir í lögum
Jónasar Tómassonar hljóða
þannig:
A. Að sameina krafta vora góðu
trúarlífi og kristilegu siðgæði til
eflingar safnaðarlífi, til styrktar
svo og hverju góðu málefni sem
söfuðinn varðar.
B. Að annast hreinsun, þvott og
viðhald altarisklæða, messu-
skrúða og fermingarkyrtla.
Einnig að sjá um skreytingar,
sérstaklega við hátíðaguðsþjón-
ustur og aðrar þær samkomur
sem ástæða þykir til sérstakrar
viðhafnar.
Fyrsta stjórnin hans Jónasar
var þannig skipuð: form. Lvára
Eðvarðsdóttir, ritari Guðrún Vig-
fúsdóttir, gjaldkeri Margrét
Hagalínsdóttir, varaform. Kristín
Bárðardóttir, vararitari Bjarney
Ólafsdóttir, og varagjaldk. Herdís
Jónsdóttir.
ísafjarðarkirkja.
Stofnendum félagsins fjær og
nær sem ekki komust í afmælis-
kaffið vegna veikinda eða annara
ástæðna, svo og þeim sem
horfnar eru sjónum okkar, biðj-
um við allrar blessunar.
Jónasar Tómassonar minn-
umst við með virðingu og þökk
fyrir hlutdeild hans í tilkomu fé-
lagsins.
Við vitum að fámennur hópur
sem þessi lyftir ekki Grettistaki,
en það ætti að vera styrkur presti
og sóknarnefnd að vita að þessi
kjarni er til og vinnur ýmis störf í
þágu kirkjunnar með gleði. Við
þökkum ágætt samstarf á um-
liðnum árum.
Stjórn félagsins skipa nú:
form. Guðrún Vigfúsdóttir, ritari
Auður Hagalín, gjaldk. Lára
Gísladóttir, varaform. Auður
Daníelsdóttir, ritari Herdís Þor-
steinsdóttir og gjaldk. Sigríður
Sigurðardóttir.
Kvenfélag (safjarðarkirkju
bauð kirkjugestum til afmælis-
kaffis eftir messu á uppstigning-
ardag. Heiðursgestur sam-
kvæmisins var frú Margrét
Hagalínsdóttir, sem var formaður
félagsins í 15 ár. Fjöldi fólks kom
í kaffi og hinn besti andi ríkti yfir
samkomunni.