Feykir - 19.12.1984, Side 1

Næsta blað kemur út 9. janúar 1985.
fa¥KIR
— fyrir Norðurland vestra
26/1984

'V
V
J ÓLALJÓS
Þegar ég er á ferð að kvöldlagi á þessum
árstíma hefur mér stundum orðiðhugsað tilþess
tíma er ekki sáust Ijósfrá hverjum bœ eins og nú.
Þá hefur myrkrið verið svart og skammdegið
langt, og mennirnir sjaldan alveg óhultir vœru
þeir einir á ferð. Allir þekkja sögur um það hve
ferðamönnum á sjó og landi létti oft við að koma
auga á Ijósskímu í myrkrinu. Væru þeir í
hrakningum táknaði hún fyrir þá líf björgun úr
háska. Af Ijósi var hœgt að taka mið, og oftast
merkti það líka að skammt væri í aðhlynningu
og yl, nœringu og hvíld. Allirþekkja líka að áður
fyrr þurfti að fara spart með Ijós á bænum og
gæta eldsins vel. Yfir nóttina þurfti aðfela hann,
og það var vandasamt verk og mikilvœgt að
hann slokknaði ekki. Ef svo illa tókst til að
bærinn varð eldlaus gat það kostað ferð á næsta
bæ að sækja hann.
Það er ekki ýkja langt síðan þetta var, en nú
tökum við tæpast eftir skammdegismyrkrinu,
svo auðveldlega og ósjálfrátt kveikjum við Ijós
þegar rökkvar. En efins er ég um að þær
ofgnóttir Ijóss og annars, sem við nú búum við,
hafi gert jólin svo miklu hátíðlegri en þau sem
haldin voru við kertaljós og fábrotinn kost. Nú
gerum við það jafnvel að s/ökkva á rafljósunum
og láta kertaljósin ein gefa birtu til að auka á
hátíðleikann. Þá fær hvorttveggja að orka á
okkur, Ijósið og myrkrið, og vitneskjan um
Ijósið veitir öryggi og frið í huga.
Á sama hátt er það vitneskjan um hinn
raunverulega atburð jólanna, sem gefur þeim
gildi umfram aðra tíma.
,,Hið sanna Ijós, sem upp lýsir hvern mann,
kom nú í heiminn.”
Sjálfur Guð snart þennan heim, steig niður í
veröld mannsins og gerðist eitt með kjörum
hans. Á jólunum erum við sérstaklega minnt á
nálægð hans með kærleika hans og friði. Af
Ijóma jólanæturinnar fær allt líf mannsins Ijós
og yl, öryggi og frið. An vitneskjunnar um
helgan atburð hennar verða jólin aðeins g/ys og
hégómi, verðlaus þegar umbúðunum hefur verið
svipt af. En sá sem einu sinni hefur látið þennan
atburð orka á sig inn að innstu hjartarótum,
orðið snortinn af þeim helgimá/um sem jólin
flytja, er ekki verri í hjarta sínu á eftir.
Kannski eru jólin liðin þegar þú lest þessar
línur og þú búinn að skynja þetta a/lt. Þá vona
ég að það lifi lengi með þér. En kannski eru jólin
enn framundan hjá þér. Hugsaðu þá um þetta.
Að þú með öllum skilningarvitum andans
greinir hið sanna Ijós jólanna í öllu gervinu og
glitrinu sem J/ýtur með. Að þú sjáir Ijósið íþví
myrkri sem víða grúfir yfir mannheimi áþessari
stundu. Aðþú látir það lýsa þig oglýsa þérhlýtt
og milt, og fœra þér öryggi og frið. Við viljum
ekki að nokkur sé einn á jólahátíð. Fjárhúsið og
jatan minna okkur á að láta engan verða
afskiptan á jólunum. En það er líka hægt að
verða einn og utangarðs á jólum í fjölmenni.
Taktu þér tíma og láttu jólaljósið sanna lýsa
þér, leyfðu því að lýsa á heimili þínu, með
börnunum og þeim sem þú mætir á þessum
jólum. Öll mannleg Ijós eru svipu/ og slökkna
skjótt. Taktu á móti því Ijósi sem kom í heiminn
til að lýsa hvern mann, láttu það a/drei slokkna
hjá þér svo þú verðir einn áferð. Þá veit ég að þú
átt alltaf gleðileg jói
Séra GUÐNI ÞÓR ÓLAFSSON
Melstað