Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2008, Blaðsíða 47

var úr kynningarheftunum við sérstök tækifæri og sjálf kynnti ég þýðinguna
frá ýmsum sjónarhornum í allnokkrum íyrirlestrum hérlendis, í Þýskalandi
og í Austurríki.
í upphafi verksins var ætlunin að ráða málfarsráðunauta sem ynnu
með þýðendum. Þannig var einnig farið af stað og óskaði Sigurður Orn
eftir því að ráða séra Heimi Steinsson sér til liðsinnis. Heimir las báðar
Konungabækurnar og Kronikubækurnar og fór yfir þær með Sigurði Erni
áður en þeim var skilað í hendur þýðingarnefndar. Nokkrir yfirlesarar komu
að íyrstu þýðingum Jóns Gunnarssonar. Þeir voru: Álfrún Gunnlaugsdóttir
prófessor, Astráður Eysteinsson prófessor og Vilhjálmur Arnason prófessor.
Erfitt var að fá ráðunautana til að lesa fleiri en eina bók sakir anna en öll
unnu þau Álfrún, Ástráður og Vilhjálmur mjög gott starf. Það var ekki fyrr
en Sigurður Örn vann að þýðingu Saltarans að hann óskaði eftir því að
ljóðskáld ynni með honum. Snemma árs 1996 stóð til að semja við Sigfús
Daðason skáld sem ætlaði að lesa 22 sálma en hann varð vegna veikinda
að segja sig frá verkinu. Síðar fékk Sigurður Þorgeir Þorgeirson skáld og
þýðanda til liðs við sig og unnu þeir að fyrstu sálmunum. Þorgeir kom
með þýðanda á tvo fundi nefndarinnar og áttum við saman gagnlegar og
fróðlegar samræður um textann. Samvinna þeirra Þorgeirs og Sigurðar Arnar
entist þó ekki lengi.
5. Túlkun á orðum erindisbréfsins
En hverfum aftur til erindisbréfsins. Ef ég lít um öxl og horfi yfir vinnu
næstum tveggja áratuga minnist ég þess oft hve erfitt það gat verið að finna
lausn sem ekki stangaðist á einhvern hátt á við efni þess, Nákvæm þýðing
úr frummálunum og tryggð við íslenska biblíuhefð áttu ekki alltaf sam-
leið og hvora leiðina skyldi þá velja? Það átti einnig að taka tillit til breiðs
lesendahóps. Það var vart unnt að skilja á annan hátt en þann að sem
flestir ættu að geta lesið Biblíuna sér til gagns og ánægju og fylgt textanum
fyrirhafnarlítið jafnt í lestri sem við hlustun. I erfiðum versum gat þetta
auðveldlega stangast bæði á við stíl frumtextans og biblíuhefðina? Gátum
við leyft okkur að taka úr eldri textum öll þau orð sem við töldum að ekki
allir landsmenn skildu og valið önnur hversdagslegri og algengari til þess að
lesendahópurinn yrði sem allra breiðastur? Væri þá ekki verið að vinna spjöll
45