Skagfirðingabók - 01.01.1997, Síða 35

HÁTÍÐARRÆÐA Á HÁLFRAR ALDAR AFMÆLI SAUÐÁRKRÓKS
ir eru látnar halda sér. Fyrirsagnir eru Péturs, en áherzlur með leturbreyting-
um eru ritstjórnar.
Hinn ritaði búningur ræðu þarf ekki að vera orðréttur flutningur hennar.
Ræðumenn hvika oft frá því sem þeir hafa fest á blað. Innskot eru líka oft
skrifuð á spássíur og ekki alltaf fullljóst hvar þau falla bezt að textanum.
Hér voru þau felld að meginmáli þar sem ritstjórn taldi röklegast.
Ritstjórn
ÞAÐ VAR þýðingarmikill viðburður sem skeði fyrir 50 árum
þegar stofnuð var föst verzlun hér á Sauðárkrók. Það var þýð-
ingarmikið fyrir hina fögru og góðu sveit vestan Héraðsvatna.
Til þess tíma höfðu Skagfirðingar sótt verzlun sína til Skaga-
strandar, eða vestur í Höfðakaupstað, og út á Grafarár- og Hofs-
árósa og norður á Akureyri. Svo hafði það verið um ómunatíð.
Héraðsbúar vestan Vatna fundu mjög hve óhentugt þetta var,
og það varð að heitri ósk og von að einmitt hér risi upp föst
verzlun árið um kring. Sú ósk, hugsun, von var þá loks orðin
nægilega sterk til að vera að virkileika. Það var þá venja að
kaupför komu hingað á Sauðárkrók á sumrum og verzluðu hér
á höfninni (hinir svonefndu spekúlantar). Þeir komu bæði að
vestan og norðan og sunnan. Þessi verzlun bætti nokkuð úr
brýnustu þörfum, en gat þó engan veginn verið fullnægjandi.
Auk þess var það ekki ætíð sem hægt var að athafna sig. Olli
því bæði sjór og veður. Það kom fyrir að fólk varð að bíða í
landi í fleiri daga þegar óveður var, eða hverfa frá. Þá var
Bakkus í veldi sínu og ókindin sjósótt gerði sitt til að kvelja
blessaðar stúlkurnar og óharðnaða unglinga. Það var sama hversu
margir áttavitar voru um borð, fæðan sem fólkið hafði innan
brjósts varð samt áttavillt og gaf ekki ætíð svigrúm til að kom-
ast burtu úr krambúðinni. Sannorðar manneskjur hafa sagt mér
að þá hafi stundum verið slepjuð gólf og jafnvel búðarborðið
ekki ætíð frítt við smá ýrur, og þefurinn var í fullu samræmi
við allt annað.
A þeim árum var hér ekki önnur bygging en nokkrar sjóbúð-
33