Skagfirðingabók - 01.01.1997, Qupperneq 145

ÞRÓUN RAFVÆÐINGAR OG GÖNGUSKARÐSÁRVIRKJUN
okkar greiddu í dag ef hann væri notaður. Til að standa straum
af kostnaði við framkvæmdina tók Raforkufélagið að láni hjá
Páli Sigurðssyni héraðslækni kr. 3-000 og hjá Söfnunarsjóði
íslands kr. 5.000.20 Stöðin tók til starfa árið 1931 og var starf-
rækt þar til Rafmagnsveitur ríkisins keyptu eignir Raforku-
félagsins 5. mars 1957; þá var í stöðinni 14 hestafla Kaplan
vatnshverfill fyrir 6 m fallhæð, og 451—1360 snúninga á mínútu,
vatnsnotkun 240 1/sek.; sjálfvirkur gangráður við hana var frá
Gilberts Gilkes and Gordons Ltd. Við túrbínuna var 12 kW
rafall. Þá voru í stöðinni tvær díselvélar. Önnur var 160 hestafla
Murphy model ME 650 með ástengdum 95 kW rafal frá EM.
Hin vélin var frá International Harvester, 55 hestöfl, með 30
kW 220 V rafal frá Palmer. Báðar vélarnar komu frá Hjalteyri
1954.21
Virkjun Sauðár
Arið 1933 var orðið ljóst að vélarafstöðin á Sauðárkróki annaði
ekki lengur orkuþörfinni og mikill kostnaður var við rekstur
hennar. Til sparnaðar var stöðin stoppuð á nóttunni og gangsett
að morgni. Þetta var bagalegt fyrir iðnaðarmenn sem vildu
hefja vinnu snemma á morgnana og skrifa þeir hreppsnefnd bréf
með ósk um að vélin verði gangsett ekki seinna en kl. 8 að
morgni.22 Voru þá enn skoðaðir virkjunarkostir. Fékk hrepps-
nefnd Eirík Ormsson rafvirkjameistara í Reykjavík til ráðu-
neytis um að leysa rafmagnsmál Sauðárkróks með ódýrri vatns-
aflsvirkjun í næsta nágrenni kauptúnsins. Eiríkur lagði til að
virkja Sauðá 1 km sunnan við kauptúnið. Tillaga Eiríks var
samþykkt og nokkru síðar var samið við Stefán Runólfsson
20 Sýslumaðurinn í Skagafjarðarsýslu. Þinglýstur samningur, dags. 7.2. 1932.
21 Gísii Jónsson: „Greinargerð um ferð ril Hofsóss 8.-12. janúar 1957". Varð-
veitt í HSk.
22 HSk. Skjöl Sauðárkrókshrepps 1933.
143