Skólavarðan - 01.09.2001, Blaðsíða 2

Þetta blað sem þú hefur nú í höndum lesandi
góður er fyrsta tölublað Skólavörðunnar eftir að
stétt leikskólakennara hefur gengið til liðs við
kennara og skólastjórnendur grunn-, framhalds-
og tónlistarskóla í Kennarasambandi Íslands.
Félag leikskólakennara á nú aðild að sambandinu
og eru félögin innan þess þá orðin sjö.
Þetta eru vissulega tímamót sem ber að fagna.
Að þeir hópar sem hér um ræðir séu saman í
samtökum sem þessum á sér varla hliðstæðu
annars staðar enda hefur sameiningin vakið
mikla athygli á norrænum vettvangi.
Staðsetning Félags leikskólakennara hefur ver-
ið með ýmsum hætti frá því að það var stofnað
1950 af 22 leikskólakennurum, þeim sem þá
höfðu lokið námi. Í þá daga var félagið innan
raða ASÍ og samdi við Barnavinafélagið Sumar-
gjöf sem rak leikskólana sem þá voru starfræktir.
Strax á fyrstu árum stéttarfélagsins kom fram
sú skoðun að þessi hópur væri sambærilegur öðr-
um kennurum og var það m.a. notað í kjarabar-
áttunni strax á fyrsta samningafundi félagsins. Ið-
unn Gísladóttir sem sat í fyrstu stjórn lýsir þeim
fundi á skemmtilegan hátt þrjátíu árum síðar:
„Nú - á þessum fundi mættum við svo algjöru
skilningsleysi á kröfum okkar að okkur rak í
rogastans. M.a. fengum við framan í okkur að
það væri makalaus ósvífni af þessari nýju stétt að
gera kröfur um kaup og kjör. Og þegar við vog-
uðum okkur að bera okkur saman við kennara og
hjúkrunarkonur þá gengum við alveg fram af
viðsemjendum okkar. Við fengum að heyra að
það góða fólk sem barist hafði fyrir stofnun
Uppeldisskóla Sumargjafar hefði aldrei trúað því
að námsmeyjar ættu eftir að haga sér svona ósvíf-
ið. Í blómstruðum kjólum.“
Síðan hefur mikið vatn runnið til sjávar, virð-
ing og skilningur eru öll önnur þótt enn sé vissu-
lega á brattann að sækja þegar verðmæti starfa er
metið og á það við um fleiri hópa en leikskóla-
kennara.
Sú skoðun að þessi stétt eigi samleið með öðr-
um kennurum hefur komið fram í umræðum um
starfsheiti hennar allt frá upphafi. Þær hafa alltaf
tengst hugsjóninni um samsömun með kennur-
um á einn eða annan hátt. Strax komu fram til-
lögur eins og forskólakennari og leikskólakenn-
ari en þó liðu rúm fjörutíu ár þar til starfsheitið
leikskólakennari var tekið upp 1994.
Aðild leikskólakennara að Kennarasambandi
Íslands nú á sér nokkurn aðdraganda. Til gam-
ans má geta þess að 1977 sótti félagið um aðild
að viðræðum um stofnun Kennarasambands Ís-
lands en var þá hafnað vegna mótmæla Sam-
bands íslenskra barnakennara. Er félagið sótti
um aðild að „nýju“ Kennarasambandi Íslands
1999 voru viðbrögð á annan veg. Sameiginleg
nefnd var sett á laggirnar til að undirbúa hugsan-
lega aðild sem nú er orðin.
Allt er breytingum háð. Viðhorf breytast í ár-
anna rás og aðstæður í samfélaginu hafa áhrif á
skoðanir manna. Nú finnst flestum eðlilegt að
leikskólakennarar skipi sér í sveit með öðrum
kennurum. Talað er um samfellda skólagöngu
allt frá leikskóla til háskóla og litið á leikskólann
sem mikilvægan hlekk í þeirri keðju. Menntun
leik- og grunnskólakennara fer nú fram í sömu
stofnunum og er sambærileg. Vinnuveitandi er
sá sami og síðustu ár hafa þessir hópar fundið æ
fleiri sameiginlega snertifleti sem kalla á nánara
samstarf.
Já, nú erum við saman í liði. Um það gildir, eins
og öll önnur lið, að liðsheildin skiptir öllu máli
um hvernig tekst að mynda öflugan samstiga hóp
sem vinnur að þróun skólamála og bættum kjör-
um kennara á Íslandi. Það er skoðun leikskóla-
kennara að með því að sameinast öðrum kennur-
um og vera í samfélagi með þeim, bæði um fag og
kjör, styrkist heildin og um leið sjálfstæði og sér-
einkenni hvers skólastigs/hóps fyrir sig.
Ég vænti þess að Kennarasamband Íslands
verði enn sterkara afl við þann liðsauka sem leik-
skólakennarar eru, við munum leggja okkar af
mörkum til að svo megi verða.
Ég óska sambandinu og félagsmönnum þess
allra heilla í framtíðinni.
Björg Bjarnadóttir
Formannspist i l l
Saman í liði
3