Gestur - 15.09.1933, Blaðsíða 18

16
GESTUR
1,1.
Þá huldist Hekla reyk,
sem héldi sjónhverfing,
og logar brugðu á leik
um loftið alt um kring.
Þá skeði í Pjórsárdal
að Pórunn, draumafróð,
fékk gefið gesta val
að gista og hylja slóð.
Á viltum, frískum fák
úr feigðar bygðum rann.
Sinn hluta af Hel við skák
að huldu ráði vann.
Pá flóð af Heklu hljóp,
er heltók blómgan reit,
það ógn og angist skóp
og auðn og dauða sveit.
Pað eyddi breiðri bygð,
pað breytti gróðri í kaun.
Alt draup af djúpri hrygð,
er dalurinn varð hraun.
Pað er í Pjórsárdal,
að próttur fólginn býr,
nú upp af vikri, val
er vaxinn gróður nýr.
— Pað er sem skuggi og skin
par skiptist víða á,
og auðnin eigi vin,
sem ástúð streymir frá.
Pað er í Pjórsárdal,
að pjóðin menjar á,
er geymast hrund og hal,
við hæðir, vötnin blá.
Er gyllir sólfar sund,
og seiða fossamál,
í blómgum birkilund
vér bergjum dalsins skál.