Núkynslóð - 01.01.1968, Qupperneq 37

spurði greinarhöfundur kunnur sagnfræðingur. Hvar er réttlætis-
kennd fjöldans? Hvar er sjálfsvitund þess stóra hóps hvers réttur
er svona kyrfilega fótumtroðinn? Fram þið auðmýktu karlmenn sem
gloprað hafið tælgasta rétti ykkar f hendurnar á siðlausum flögurum.'
Fram.' Sameinizt.' f næstu tölublöðum var málinu haldið vakandi með
smáfregnum af frekari gagnaöflun en menn beðnir að biða & hafa
augu opin: brátt myndi birt þýðingarmikið plagg. Þetta mál fór þegar
að koma miklu róti á hugi manna \ höfuðstaðnum & víbar & skiptust
menn mjög bráðlega f tvær andstæðar & ærið fjandsamlegar fylking-
ar með & móti greinarhöfundi. Viku eftir að grein sagnfræðingsins
birtist var svo opinberað plaggið sem boðað hafði verið & var það
nokkurskonar yfirlýsing eða stefnuskrá & harðnaði þá deilan fyrst
fyrir alvöru. Aðstandendur hennar & blaðsins nefndu stefnu sína
deiidineinn & sig deildineinsinna & höfðu fyrir vigorð: engum allt
engum ekkert öllum eitthvað öllum jafnt. Var krafa þeirra ljós &
einföld: \ fyrsta lagi skyldi tekinn fyrir aldurshópurinn 15-22 ára
bæði kynin & úr honum sortéraðir hreinir sveinar & meyjar & þeim
síban hleypt saman einum móti einni eða þarsem allranæst. Að þvf
loknu mætti hefja þær aðgerðir sem útilokuðu allan ójöfnuð \ þessum
efnum f framtftinni þ.e.a. s. föðrulagi piltar 16 ára & stúlkur 15
skyldu sjá um það framkvæmdaratriði einn móti einni án tillits til
þess hvort þau tvö er saman veldust myndu gera þetta að upphafi
lengivi eða skemmra samlifis. Mætti koma á fót stofnun þar sem at-
höfnin fæi i fraiu undir ijórn & handleiðslu færustu sérfræðinga að
undangenginni fræðslu & lcikfimisþjálfun. Þessi stefnuskráryfirlýs-
ing varð líkust neista f púðurtunnu. Borgin logaði öll f illdeilum &
sveitir landsins eftir þvf sem póstsamgöngur leyfðu. Hver einasti
einstaklingur taldi þctta koma sér við 6 tók afstöðu með eða móti.
Hinsvegar þögðu stjcrnarvöldin vcndilega um málið & málgagn þeirra
en sýndu þvf þé fjar-dskap sinn svo eigi varð um villzt á bak með þvf
að koma þvf til lciöai að þcir mc-nn sem léð höfðu málstaðnum nafn
sitt voru flestir sviptir stöðum sfnum & at\dnnu á ýmsum - & að þvf
er þeir sem fyrir urðu töldu - fáránlegum forsendum. En tveir opin-
berir aðilar brugðust þó allhart við yfirlýsingunni. Biskup gaf út
ávarp sem bæði var prentað fblöðum - öllum nema Jöfnungi - & sér-
prentað til dreifingar & uppfestingar á opinberar byggingar & við
fjölfarna staði þar sem hann lýsti yfir vanþóknun sinni & fordæmingu
á tillögunni & hvatti borgara til að sýna smekkleysu þessari, hæfileg
& sæmileg viðbrögð: þögn & tómlæti & kveða þannig niður. Æskulýðg-
ráð sendi einnig frá sér ávarp sem afhent var blöðunum til birtingar
- öllum nema Jöfnungi - þar sem stóð að leiðtogi ráðsins með það
æskufólk að baki er hlutdeild ætti að málinu fordæmdi harðlega þessa
svfvirðilegu tillögu sem einkum væri móðgandi & lftilsvirðandi fyrir
þá unglinga sem væru á umræddu aldursskeiði. Á þessum forsendum
& fleirum var næsta tölublað Jöfnungs sem hafði inni að halda ftarlega
greinargerð tillögunnar gert upptækt & frekari útkoma blaðsins bönn-
uð & var þvf m.a. borið við að það hcfði siðspillandi áhrif á börn á
kynþroskaskeiði. Kröfugöngum deildineinsinna var sundrað fyrst f
stað af hópum kristilegra ungmenna en síðar & um þettaleyti af lög-
reglu & sjálfboðasveitum borgara. En þessum aðgerðum fylgdi það
sem andstæðingar deildineinsinna höfðu beðið eftir með óneitanlega
talsverðri óþreyju. Stjórnarvöldin settu fram sfna tillögu f málinu
& birtist hún f málgagni þeirra Hægðinni. Þar sagði m.a. að eðlileg-
asta lausn þessa viðkvæma máls væri sú að framkvæmd téðrar að-
gerðar yrði f höndum stjórnskipaðra embættismanna & myndi þá all-
ur ójöfnuður hverfa af sjálfu sér & þyrfti engar æsingar útaf þessum
málum sem raunar hefðu orðið vegna fávfslegra & ósmekklegra æsi-
skrifa um þessi efni f einu af auðvirðilegustu saurblöðum höfuðstað-
arins sem nú væri giftusamlega bannað. Skyldu embættismennirnir
vera andlega & líkamlega hæfir til starfans & þiggja lítvænleg laun
fyrir. f næsta tölublaði af Hægðinni birtist svo ftarleg greinargerð
frá stjórnarvöldunum um málið. Aðalatriðið var einsog áður hafði
fram komið að launaðir embættismenn skyldu framkvæma þessa að-
gerð er mey hefði náð fimmtán ára aldri. f kjölfar greinargerðarinn-
ar sigldu yfirlýsingar frá þremur aðilum. Kirkjan varð fyrst til að
birta þá kröfu sína að færi svo að tillaga stjórnarvaldanna yrði að
lögum - sem skynsamlegast virtist fyrst á annað borð væri rætt um