Núkynslóð - 01.01.1968, Síða 60

HeyrirSu, spurði konan. Hún hefur víst séð beran
kropp.
Komdu með það, sagði drengurinn þrjózkulega.
Veit ég hvað þú ert orðinn fullorðinn, spurði konan
og sótti handklæði. Þeir fyrirverða sig minna fyrir hand,
verldn síh.
ókunnuga konan brosti hjá dyrastafnum. Hún hneppti
kápunni frá sér og fletti henni aftur fyrir bak.
Ég stóð hjá, sagði drengurinn. Ég gerði ekkert.
Báðir hafiö þið samt útvaðazt.
Hann sagði mamma héti Enginbjörg. Þú, sagði dreng-
urinn.
Jæja, svaraði konan.
Hann sagði hún væri imba auglýstur vitleysingur.
Imba, sagði ókunnuga konan. Imba er gælunafn.
Nei, svaraði drengurinn. Imba er vitlaus imbi.
Konan þurrkaði drengnum sussandi. Hún var harðhent.
Drengurinn átti fullt 1 fangi með að halda sér fóstum.
Á að frysta mig, spurði drengurinn fbalanum.
Nú kembi ég þessum og klippi neglumar meðan þú ann-
ast hinn, sagði ókunnuga konan.
Hann ætti að vera nógu fullorðinn og geta klippt sjálfur
af sér klærnar, sagði konan.
Passaðu að hirða neglurnar, sagði ókunnuga konan. Ef
þær fara á gólfið hirðir fjandinn þær f nökkva og siglir um
húslð.
Hún dýfði fingrum fbalann. Drengurinn stirðnaði og
fetti bakið. Konan kemdi drengnum og afhenti honum skæri.
ókunnuga konan þurrkaði sér og snerti öxl drengsins á borð-
inu. Hann vék sér undan fálmandi hendinni.
Nökkvi, hvað er það, spurði drengurinn.
óheillaskip, svaraði ókunnuga konan. Eitthvað slikt.
Getur það synt fbala, spurði drengurinn.
Leikfang fjandans. Já, sagði konan og tók hann f farifeiö.
Það siglir kringum hann, sagði drengurinn og hló.
Lfka f æðum illkvittinna stráka, sagði konan otandi
drengnum ögrandi að ókunnugu konunni. Drengurinn tók vlð-
bragð og klifraöi á öxl konunnar. ókunnuga konan hvarflaði
augum um loftið.
Má enginn nema ég, spurði konan ertin og bar dreng-
inn f rúmið. Ég á þig, hvfslaði hún og beit hann kitlandi f
hálsinn.
Drengurinn féll spriklandi á sængina. Konan hlustaði.
Hún stóð kyrr.
Ég er á heimleiö, sagði ókunnuga konan.
Attu helma hérna, spurði drengurinn f balanum.
Mér er sagt ég hafi farið f skakka rútu, sagöi ókunn-
uga konan.
Konan fór fram og þvoði drengnum f balanum.
Hugurlnn ber mann hálfa leið, sagði hún.
Af leið heldur, sagði ókunnuga konan. Hingað.
Attu heima héma, spurði drengurinn.
Ég bjó fÁsgarði, sagði ókunnuga konan. Þangað ætl-
aði ég.
Ásgarður er svo algengt bæjarnafn að hægt er að taka
hvaða rútu þess vegna, sagði konan.
Bílstjórinn tjáði mér að hann væri rifinn, sagði ókunn-
uga konan.
ffyrra, sagði konan. Ætlaðir þú f Vogana, Sandgerði
eða á Selfoss.
Selfoss, sagði ókunnuga konan. Á Selfoss. Að Selfossi.
Heim.
Hann er langt f burtu, sagði konan. Eigirðu heima þar.
Bílstjórinn hélt ég kæmist aldrei fótgangandi. Ég er
náttblind, sagði ókunnuga konan.
Auðvitað kemstu ef þú ætlar þér þangað á annað borð,
sagði konan.
Ég á börn f Keflavík. Er sú leið löng, spurði ókunn-
uga konan.
Fótgangandi er allt langt núorðið, sagði konan. En bíl-
stjórar ýkja leiðir. Þú kemst á hálfum öðrum tfma. Nema
einhver skjóti þér fbíl.
Mundi einhver fáanlegur fyrir eitt orð, spurði ókunn-
uga konan.
Eitt eða tvö, sagði konan. Hvað er gert núna fyrir orð.
Ég er auralaus og utan við mig eftir þessa legu, sagði
ókunnuga konan. Bæði rugluð og rati.
Stattu úti á vegi, sagði konan. Kannski færðu flutninga-
bíl. Ég kallaði það álpast færi ég hænufet út án peninga.
Hvað heitir þorpið, spurði ókunnuga konan. Eða er
þetta bær.
óskapnaður segja flestir, sagði konan. Tangi er lftið
þekktur. En hér hefur verið skipulagt og aðkomufólk fær
hvergi lóöir. Hér gerþekkja allir alla. Og sumir þekkjast
varla f sundur.
Ætli ég hafi heyrt hans getið, sagði ókunnuga konan
eftir stutta umhugsun. Reyndar fylgist ég lftið með tfmanum
og opna sjaldan blað eða bók.
Konan þagði. Drengurinn neitaði að standa upp meðan
konan sápaði hann.Konan hallaði drengnum fram á við og
hellti úr skaftpotti yfir höfuð hans.
Vertu ófeiminn, sagði ókunnuga konan. Ég geri engum
mein.
Þeir eru fjandanum öfugsnúnari stundum, sagði konan.
Flest er þannig, sagði ókunnuga konan. Að ómögulegt
sé að fá hest og hestarnir ganga hér lausir. Ég gæti borgað.
Með úrinu og hringnum.
Mér sýnist hann vera steinhringur, sagði konan.
Nei. Ég lét á hann stein, sagði ókunnuga konan og sneri
hringnum inn f lófann.
Þú fengir hest, sagði konan. En þú ríður ekki hraunið.
Nei, hváði ókunnuga konan.
Héðan er óyfirfært, sagði konan. Aðeins einn vegur
liggur héðan.
Ætli ég fengi mikiö hest þótt þeir gangi lausir, sagði
ókunnuga konan. Ætli menn þættust þá ekki þurfa hafa eitt-
hvert gagn af þeim þá stundina.
Hún stappaði fæti f gólfið.
Ég gekk milli bæja. Enginn gat hýst mig. Ég spurði um
Ásgarð. Hann er rifinn. Ég spurði um Valhöll og var vfsað
hingað. Allir sögðust hafa fullt hús af gestum.
Gestum, spurði konan undrandi. Mfn húsakynni eru sfzt
meiri en annarra.
Mér verður illt, sagði ókunnuga konan. Fæ ég vatn.
Taktu úr krananum, sagði konan. Þú gætir legið nótt f
stofunni.
ókunnuga konan leysti slæðu af höfðinu og vatt af þvf
þykkar fléttur.
Ég fæ bara heitt, sagði hún.
Stilltu, sagði konan. Skrúfaðu fyrir. Nei. Skrúfirðu
þennan færðu volgt og nú hefurðu opnað yzta. Lokaðu honum.
Opnaðu efsta kranann.
Það kemur sjóðandi heitt, sagði ókunnuga konan.
Hérna er stillir sem temprar hitann, sagði konan. Opn-
irðu á rautt færðu brennandi vatn. Færðu á blátt f botn. Þá
kemur kalt. Þessi er fyrir hraðsuðudunkinn. Þetta er fjarska