Ljóðormur - 01.10.1985, Side 22

BERGLIND GUNNARSDÓTTIR:
3.
Og samt
stóö allt kyrrt
eins og áður
á særðum dögum þínum
sveik þig faðirinn
fjarlægur og ókunnur
og hann hrópaði ekki
reiði sína eða harm
svo jörðin mætti bifast
sveik þig vorið
sem kom líkt og fyrr
eftir seinlátan vetur
er horfði í gaupnir sér
bitur vindurinn hvíslaði
hræðilegt leyndarmálið
að önnum köfnum eyrum
fólk á leið til starfa
til masandi kaffihúsa
og unglegra hlátra
nóttin leysti hægfara
út hvítan daginn
og framseldi morguninn
í annarlegri leiðslu
annars allt
svo undarlega óbreytt.
20