Ljóðormur - 01.10.1985, Blaðsíða 45

UMSAGNIR
Mérfer likt og kettinum
lygni augum
værðarlega
i ókunnum plussstólum (40)
Öll átakaviðleitni leysist upp í magnleysi og fálm, það sést ekki
„útum kámugan giuggann" og útkoman verður „flekkóttar fyrir-
ætlanir / óstraujaðar aðgerðir / slitnar ákvarðanir" (30). Hug-
myndir, sem komast á kreik, reynast vera flugur sem flökta í Ijósið
en liggja dauðar fyrr en varir. ikaros vogaði að fljúga og það lýsir
af vængjum hans „jafnt / eftir fallið". En okkar draumar eru „ekki
fullvaxta / ennþá'1, það er beðið og hikað í vaxandi angist og von-
leysi uns síðasti blústónninn hljómar: „morgunekki" í lok bókar-
innar.
Þriðji hluti bókarinnar, „framtíðarspár samhljóðanna" geymir
sundurleit Ijóð þar sem kaldhæðni og stundum glannahreysti
ræður ríkjum. Framtíðin gefur engin fyrirheit um lausn þeirra
vandamála sem kynnt eru í Ijóðum bókarinnar. Hugmyndafræði,
heimsmynd og raunsæi eru lykilorð í Ijóði á bls. 74. En hér er inni-
stæða þessara hugtaka ekkert nema sýndarmennska og flótti:
„hugmyndafræði / til að / vefja um sig / i sófanum / siðkvöldum".
Þessu vanmegni er lýst í öllum þáttum bókarinnar, t.d.:
studdir
brunnum vegvísum
stefnum
galvaskir
martraðirgleymskunnar (56)
Að öllu leyti eru Ijóðin í þrítíð heilsteyptari og metnaðarfyllri en í
fyrri bókum Geirlaugs. Honum er meira niðri fyrir og hann hefur
færst mjög i aukana í tjáningunni. Hann hefur brýnt málvopnið svo
um munar og það bítur oft vel, einmitt þegar hann er að lýsa
magnleysi og vonsvikum þessarar þrúgandi tilvistar sem honum
er mest i mun að tjá.
Eyþ.
43