Fréttablaðið - 24.06.2016, Side 38

viðburðinn á listamannsferlinum
hingað til.“ Enn koma sem sagt
tröllin við sögu, enda segir lista-
maðurinn þau víða geta birst og er
kominn undir grínyfirborðið þegar
hann sér þau fyrir sér í líki andlits-
lausra stórfyrirtækja eða eineltis-
hópa á skólalóðinni.
Nú er næsta mál hjá Agli að fara
út til Feneyja að skoða rýmið sem
honum er ætlað þar, ásamt sýn-
ingarstjóranum Stefanie Böttcher
og Björgu Stefánsdóttur, fram-
kvæmdastjóra Kynningarmið-
stöðvar íslenskrar myndlistar. Þau
halda utan í lok þessa mánaðar.
Ég fékk fréttirnar 20. júní og varð  alveg hoppandi og skoppandi glaður. Dóm-
nefndin var búin að vera í tvær
vikur að velta tillögunum fyrir sér
og fara ofan í saumana á þeim. Ég
var að deyja úr spenningi,“ segir
Egill Sæbjörnsson listamaður
sem verður þátttakandi á Feneyja-
tvíæringnum 2017 fyrir Íslands
hönd. „Ég hlakka mjög til að taka
þátt,“ segir Egill. „Þetta er spes verk-
efni og dálítið frábrugðið því sem
ég hef áður gert.“
Tuttugu og níu tillögur að fram-
lagi til Feneyjatvíæringsins bárust
Kynningarmiðstöð íslenskrar
myndlistar eftir að hún auglýsti
eftir þeim, þrjár þeirra voru valdar
til frekari útfærslu og tillaga Egils
var valin. Hinar tvær voru frá
Gjörningaklúbbnum og Margréti
Blöndal myndlistarkonu. Í frétta-
tilkynningu um valið segir: „Egill
beitir kímni sinni, klókindum
og dýpt, öllu á sama tíma. Hann
ruglar fólk í ríminu og kemur á
óvart á meðan hann leiðir okkur á
ánægjulegan hátt að tilvistarlegum
spurningum.“
Þessi lýsing rímar algerlega
við málflutning Egils þegar úrslit
voru kynnt. Þar talaði hann um
nokkur mögnuð tröll sem hann
hafi kynnst fyrir nokkrum mán-
uðum sem langaði til að verða
listamenn.  „Svo var ég búinn að
vera með þeim að föndra eitthvert
dót og tröllin voru búin að breka
um að vera með mér á sýningu.
Ég  var næstum búinn að lofa að
þau fengju að vera með mér á sýn-
ingu hér í Reykjavík en þá kom upp
þessi samkeppni um Feneyjatvíær-
inginn. Þetta er eiginlega verkið.
Einhvers konar espressóbar,“ segir
listamaðurinn og brosir – og eng-
inn skilur neitt.
 Egill er ekki einhamur í listinni.
Hann er bæði mynd-, tón- og
gjörningalistamaður auk þess
að vera tónskáld. Hann býr og
starfar bæði í Berlín og Reykjavík.
Þótt hann hafi víða sýnt og margt
brallað á listamannsferli sínum
segir hann þátttöku á Feneyja-
tvíæringnum verða tröllvaxnasta
Varð alveg hoppandi og skoppandi glaður
Egill Sæbjörnsson listamaður hefur verið valinn fulltrúi Íslands á Feneyjatvíæringnum árið 2017.
Hann segir kynni sín af nokkrum tröllum hafa aukið sér ásmegin og orðið sá innblástur sem til þurfti.
TónlisT
Kammertónleikar
HHHHH
norðurljós í Hörpu
laugardaginn 18. júní
Verk eftir Ives, Cage, Bartók og
Crumb. Flytjendur: Jerome Lowen­
thal, Ursula Oppens, Bjarni Frímann
Bjarnason, Anna Guðný Guðmunds­
dóttir, Steef van Oosterhout og Pétur
Grétarsson.
Bandaríska tónskáldið Charles Ives
samdi þrjú sérkennileg verk fyrir tvö
píanó þar sem kvarttónar koma við
sögu. Fyrir þá sem ekki vita þá er bilið
á milli tveggja nótna á hljómborði
hlið við hlið kallað hálftónsbil. En ef
það væri önnur nóta á milli nótnanna
tveggja, þá væri það kvarttónsbil.
Í þessum þremur verkum Ives er
annað píanóið stillt kvarttóni fyrir
neðan hitt. Þegar spilað er á bæði
hljóðfærin í einu er samhljómurinn á
milli þeirra rammfalskur. Í tónlistinni
er hið falska þó sá litur sem allt snýst
um, tungumál tónskáldsins. Venju-
lega þykir falskt píanó hljóma illa, en
hér er ljótleikinn notaður til að búa til
stórbrotna fegurð.
Verkin þrjú voru upphafsatriði tón-
leika Reykjavík Midsummer Music
hátíðarinnar á laugardagskvöldið
í Norðurljósum í Hörpu. Ursula
Oppens og Jerome Lowenthal léku
á flyglana. Spilamennskan var hár-
nákvæm og litrík, samhljómurinn
skemmtilega annarlegur.
Til gamans má geta að eiginkona
Ives hét Harmony, sem þýðir sam-
hljómur!
Næst á dagskrá var stutt kvikmynd
um myndhöggvarann Alexander
Calder, sem varð frægur fyrir að búa
til gríðarlega flókna óróa. Bjarni Frí-
mann Bjarnason lék á svokallað
„prepared“ píanó undir myndinni.
Það þýðir að alls konar dót hafði
verið sett á strengina; skrúfur, gúmmí-
hringir og reglustikur. Tónlistin var
eftir John Cage, hún var draumkennd
og tímalaus. Bjarni Frímann spilaði
hana af vandvirkni og næmleika sem
notalegt var að upplifa.
Síðast fyrir hlé var Out of Doors
fyrir píanó eftir Béla Bartók. Þar er
innblásturinn fenginn frá alls konar
náttúruhljóðum, þar á meðal skor-
dýrum. Tónlistin er yfirleitt dularfull.
Síðasti kaflinn er þó miklu úthverfari,
hann er sérdeilis glæsilegur, gífurlega
hraður og spennandi. Jerome Lowen-
thal lék á píanóið. Hann gerði það af
öryggi, spilamennskan var fáguð og
margbreytileg. Fjórði kaflinn, Nætur-
tónlist, var t.d. skemmtilega spúkí.
Helst mátti finna að síðasta kafl-
anum, sem var heldur loðinn, hann
hefði að ósekju mátt vera meitlaðri
og snarpari.
Að lokum var leikið magnað verk
eftir George Crumb, Makrokosmos
III: Music For a Summer Evening.
Það var flutt af píanóleikurunum
Ursulu Oppens og Önnu Guðnýju
Guðmundsdóttur, einnig slagverks-
leikurunum Steef van Oosterhout og
Pétri Grétarssyni. Þetta er ákaflega
margbrotin tónlist, allt frá gríðarlega
afstrakt tónarunum og hljómum yfir
í ofureinfalt stef sem er endurtekið í
sífellu. Erfitt er að segja um hvað hún
fjallar, en hún hefur á sér frumspeki-
legt yfirbragð þar sem goðsagnir og
trans koma við sögu.
Flutningurinn var meistaralegur.
Píanóleikurinn var í senn áleitinn og
blæbrigðaríkur, slagverkið ótrúlega
fjölskrúðugt. Tónlistin var tilfinninga-
þrungið ferðalag frá myrkri yfir í ljós,
óróa yfir í frið, sorg yfir í gleði – og það
var einhvern veginn allt þar á milli.
Þetta var stórfengleg upplifun sem
lengi verður í minnum höfð. Jónas Sen
niðursTaða: Skemmtilegir tón­
leikar þar sem meðal annars var sýnd
óvanaleg hlið á píanóinu.
Rammfalskt en fagurt
Hundrað tuttugu og EinS árS HátÍð
Feneyjatvíæringurinn (eða Tvíæringurinn í Feneyjum) er umfangsmikil
alþjóðleg myndlistarsýning helguð samtímalist sem er haldin annað hvert
ár (oddatöluár) í Feneyjum. Tengd hátíðinni eru líka Kvikmyndahátíðin í
Feneyjum og Sýning byggingarlistar í Feneyjum (Mostra di Architettura di
Venezia). Tvíæringurinn hefur verið haldinn frá 1895. Af Wikipediu
„Bjarni Frímann spilaði af vandvirkni og
næmleika sem notalegt var að upplifa,“
segir í dómnum. FréttaBlaðIð/SteFán
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
egill er grallaralegur þegar hann segir frá tröllunum. enda segir í áliti fagráðsins sem valdi hann á Feneyjatvíæringinn: „Uppátækjasemi og skopskyn einkenna verk egils.“
FréttaBlaðIð/anton BrInk
2 4 . j ú n í 2 0 1 6 F Ö s T u D a G u r26 M e n n i n G ∙ F r É T T a B l a ð i ð
menning
2
4
-0
6
-2
0
1
6
0
5
:3
8
F
B
0
4
8
s
_
P
0
4
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
3
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
0
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
1
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
9
D
1
-E
7
9
0
1
9
D
1
-E
6
5
4
1
9
D
1
-E
5
1
8
1
9
D
1
-E
3
D
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
0
4
8
s
_
2
3
_
6
_
2
0
1
6
C
M
Y
K