Fréttabréf - 01.12.1983, Blaðsíða 14

HALLDÖR OG HELGA KVEÐAST A
Skilgreining okkar KvennalisCakvenna á eöli samtaka
okkar sem láréttra grasrótarsamtaka hefur oröió mörgum
umtalsefni - og sumum jafnvel yrkisefni.
Einn húsvaröanna í Þórshamri, Halldór Kristjánsson
frá Kirkjubóli, gaukaöi eftirfarandi kveöskap aö einni
þingkvennanna skömmu eftir landsfundinn góða:
Eg veit, aö löngum er Ijúf og vær
hin lárétta hvíldarstaöa,
og frétt hef ég vist um frúrnar þær,
sem flatar seiða og laða.
Or mörgu er okkur gildi gert
og gaman á sjó og landi,
en mér þykir jafnan mest um vert,
aö manneskjan upprétt standi.
En konur eru líka skáldmæltar (er þaö ekki makalaust,
hvaö þessar konur geta?), og Helga Hauksdóttir var ekki
lengi að finna svarið:
Vor lárétta staða er Ijúf og kær,
er leggjum vió eyrað viö svöröinn,
í varpanum þar sem grasiö grær,
hún gefur oss hollráö, jöróin.
1 lóóréttri stööu á steyptum múr,
ef standið þiö klumsa bráðum,
hvað verður þá stjórnvisku ykkar úr
og úr ykkar miklu dáöum?