Morgunblaðið - 10.10.2015, Síða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. OKTÓBER 2015
✝ Skúli HlíðkvistJóhannsson
fæddist í Búðardal
20. maí 1941. Hann
lést á Landspít-
alanum 27. sept-
ember 2015.
Foreldrar Skúla
voru Jóhann
Bjarnason versl-
unarmaður, f. 18.
okt. 1902, d. 14.
des. 1972, og Þur-
íður Skúladóttir húsmóðir, f. 12.
mars 1907, d. 11. mars 1998.
Systkini Skúla eru: 1) Bjarni
Hlíðkvist, f. 14. apríl 1930, d. 20.
apríl 2008. 2) Una Svanborg, f.
17. apríl 1934. 3) Ómar Hlíð-
kvist, f. 10. jan. 1946, d. 11. des.
2005.
Skúli kvæntist 14. nóv. 1964
Guðrúnu Maríu Björnsdóttur
grunnskólakennara, f. 6. júlí
1941. Foreldrar hennar voru
Björn Magnússon, f. 14. nóv.
1902. d. 10. apr. 1974, og Berg-
þóra Áslaug Árnadóttir, f. 17.
ar er Benedikt Þorvaldur
Hjarðar, f. 20. feb. 1992. b) Sig-
ríður Hlíðkvist, f. 24. des. 1998.
c) Sveinn Skúli Hlíðkvist, f. 11.
jan. 2005.
3) Bergþóra Hlíðkvist, f. 26.
maí 1971. Eiginmaður hennar
er Óskar Jón Helgason, f. 25.
jan. 1971. Börn þeirra eru: a)
Birta Hlíðkvist, f. 22. ágúst
2000. b) Helgi Hlíðkvist, f. 13.
maí 2003.
Skúli ólst upp hjá foreldrum
sínum, fyrst í Búðardal og síðar
í Reykjavík. Hann og Guðrún
bjuggu fyrstu árin í Reykjavík
en frá árinu 1970 í Búðardal.
Skúli lauk sveinsprófi í
húsgagnasmíði 1964 og sveins-
prófi í húsasmíði 1968. Meist-
arabréf í húsgagna- og húsa-
smíði 1973. Hann aflaði sér
kennararéttinda frá KHÍ 1986.
Hann vann sem húsa- og hús-
gagnasmiður bæði í Reykjavík
og hjá Trésmiðju Kaupfélags
Hvammsfjarðar sem hann veitti
forstöðu í nokkur ár. Hann vann
sem smíða- og handmennta-
kennari og sem umsjónarkenn-
ari við Grunnskólann í Búðardal
á árunum 1975 til 2007.
Útför Skúla fer fram frá
Hjarðarholtskirkju í Dölum í
dag, 10. október 2015, kl. 14.
nóv. 1916, d. 19. júlí
1995, búsett Ak-
ureyri.
Börn Skúla og
Guðrúnar eru: 1)
Björn Hlíðkvist, f.
11. ágúst 1964. Eig-
inkona hans er Sig-
rún Guðjónsdóttir,
f. 26. maí 1964.
Börn þeirra eru: a)
Skúli Hlíðkvist, f.
13. nóv. 1986. Sam-
býliskona hans er Guðrún Lilja
Jónsdóttir, f. 7. des. 1980. Börn
þeirra eru Benjamín Hlíðkvist,
f. 14. sept. 2010, og Karen Hlíð-
kvist, f. 27. mars 2013. Dóttir
Skúla og Jónínu Svavarsdóttur
er Steinunn Lára, f. 28. apríl
2005. b) Guðjón Hlíðkvist, f. 5.
júni 1991.
2) Kristín Hlíðkvist, f. 11.
ágúst 1968. Eiginmaður hennar
er Guðmundur Sveinsson Kröy-
er, f. 7. jan. 1966. Börn þeirra
eru: a) Guðrún Hlíðkvist, f. 29.
maí 1995. Sambýlismaður henn-
Í dag kveðjum við í hinsta sinn
Skúla Hlíðkvist Jóhannsson. Ég
kynntist Skúla fyrir aldarfjórð-
ungi þegar ég sem ungur maður
fór að gera hosur mína grænar
fyrir dóttur hans. Ég var fljótur
að sjá að dóttirin var mikil pab-
bastelpa og átti í föður sínum góð-
an trúnaðarvin og fyrirmynd.
Urðum við fljótlega mestu mátar.
Skúla verður best lýst sem
sterkum persónuleika. Hann var
mjög vinnusamur og alltaf var
eitthvert verkefni í gangi hjá hon-
um í bílskúrnum, þar sem hann
tók hluti sem máttu muna sinn fíf-
il sinn fegurri og lagaði af mikilli
natni. Hann var afskaplega hand-
laginn og hafði mikinn metnað
fyrir því að umhverfið sem hann
skapaði sér og sínum væri í góðu
lagi. Bílarnir voru glansandi og
heimilinu alltaf vel við haldið.
Skúli lærði húsa- og húsgagna-
smíði sem ungur maður en gerð-
ist svo kennari á miðjum aldri.
Það átti vel við hann. Hann var
góður kennari og átti það ekki síð-
ur við utan kennslustofunnar. Það
var ómetanlegt að eiga hann að og
fá leiðbeiningar þegar maður tók
sér eitthvað fyrir hendur því hann
var alltaf þolinmóður, hvetjandi
og ákaflega úrræðagóður.
Búðardalur var heimavöllurinn
og þar bjuggu þau hjónin sér
sælureit. Þangað fórum við fjöl-
skyldan reglulega og áttum við
þar margar góðar stundir. Margt
var rætt í eldhúskróknum og ým-
islegt brallað með afa í bílskúrn-
um. Samrýndari hjón en þau Dídí
eru vandfundin. Þau unnu saman,
bjuggu saman og lifðu saman. Á
þessum áratugum sem ég hef
þekkt þau hef ég varla hitt þau
sitt í hvoru lagi. Alltaf samstiga
og alltaf reiðubúin að styðja liðið
sitt. Það hafa verið mikil forrétt-
indi að tilheyra liðinu þeirra.
Finna umhyggjuna, njóta stuðn-
ingsins og fylgjast með hvernig
þau báru barnabörnin á höndum
sér.
Það er erfitt til þess að hugsa
að Skúli sé ekki með okkur leng-
ur. Eftir stendur sár söknuður en
einnig þakklæti. Þakklæti fyrir að
hafa fengið að kynnast honum,
njóta leiðsagnar hans, vináttu og
visku. Minning hans mun lifa og
ég vona að ég beri gæfu til að bera
gildin hans áfram til næstu kyn-
slóðar. Því það veganesti hefur
gert mig að betri manni.
Óskar Jón Helgason.
Mikill kappi og góður drengur
hefur nú verið að velli lagður.
Hann Skúli og hann Ómar minn
voru ekki bara bræður, þeir voru
líka miklir og góðir vinir. Á vin-
áttu þeirra bar aldrei skugga þó
báðir hefðu í vöggugjöf fengið dá-
góðan skammt af dalaþrjósku.
Minningarnar streyma fram.
Samverustundir í Búðardal,
Reykjavík, í fjölmörgum útileg-
um, sem síðar breyttust í fjöl-
skyldumót, og í systkinaferðalög-
um. Minningarnar kalla fram
bros og gleði, en einnig trega.
Skúli var mikill gæfumaður.
Hann var farsæll í störfum sem
hann unni. Og hann átti hana
Dídí, dásamlegustu konu sem
hægt er að hugsa sér, og þrjú
mennileg börn, Björn, Kristínu
og Bergþóru. Þau hafa nú öll
stofnað fjölskyldur og auðgað líf
þeirra hjóna með barnabörnum,
tengdabörnum, já og barnabarna-
börnum. Skúli var mikill grúskari
og safnaði ómetanlegum fróðleik
um menn, atburði og staði í Búð-
ardal og nágrenni. Ég er óend-
anlega þakklát fyrir það að hafa
hitt Skúla fáum dögum fyrir and-
látið, hressan og glaðan, og þegar
honum að eigin sögn leið bara
skítbærilega. Takk fyrir sam-
fylgdina, Skúli. Elsku Dídí,
Bubbi, Stína og Begga. Ég veit að
góðar minningar styrkja ykkur
og styðja. Bestu kveðjur,
Sesselja Hauksdóttir
og fjölskylda.
Með fáeinum orðum vil ég
kveðja góðan vin og samstarfs-
mann til áratuga. Skúli H. Jó-
hannsson var kennari við Grunn-
skólann í Búðardal meðan ég var
skólastjóri þar. Skúli var frábær
starfsmaður, traustur og sam-
viskusamur. Hann og kona hans
Guðrún Björnsdóttir, Dídí, hófu
kennslu við Grunnskólann í Búð-
ardal um svipað leyti og ég tók við
skólastjórn, hann hafði þó kennt
smíðar í einhver ár áður. Þau tóku
sig síðan bæði til og luku kenn-
araprófi frá Háskólanum á Akur-
eyri í fjarnámi með fullri vinnu.
Skúli var gjarnan umsjónar-
kennari 12 ára nemenda í skól-
anum. Hann hafði gott lag á nem-
endum sínum og náði einkum vel
til strákanna sem virtu hann mjög
og þótti vænt um hann. Ég man
varla eftir því að hafa þurft að
koma að málum í þeim bekkjum
sem Skúli hafði í umsjón, hann
lagði metnað sinn í að taka sjálfur
á málum og leysa þau.
Skúli kenndi smíðar og mynd-
mennt, ásamt fleiri námsgreinum
og umtalað var hve smíðastofan
var alltaf einstaklega snyrtileg og
hver hlutur á sínum stað. Til
marks um hirðusemi hans man ég
að aðeins glataðist eitt skrúfjárn
á öllum hans kennsluferli og segir
það sína sögu. Hann kenndi nem-
endum sínum ekki bara handverk
heldur einnig snyrtimennsku og
góða umgengni á vinnustað. Hver
hópur gekk frá verkfærum og
sópaði saman sag og spæni eftir
tímann. Skúli gerði kröfur til
nemenda sinna um samviskusemi
og góðan frágang í öllum náms-
greinum og þurftu nemendur
stundum að vinna verkefni upp
aftur ef þeir höfðu ekki lagt sig
fram. Hann var það sem ég vil
kalla, góður uppalandi.
Skúli var glaðsinna og hafði
gaman af gríni og sprelli þegar
brugðið var á leik með nemendum
og kennurum.
Ekki er hægt að minnast á
Skúla án þess að nefna Dídí um
leið. Þau voru einstaklega sam-
hent og samrýnd hjón. Þau fylgd-
ust að í áhugamálum og voru stoð
og stytta hvort annars í starfi og
leik. Í erfiðum veikindum Skúla
síðustu árin bar hann sig alltaf vel
og Dídí stóð við hlið hans og
studdi eins og klettur allan tím-
ann.
Skúli var sterkur persónuleiki
og verður minnisstæður öllum
sem honum kynntust.
Ég vil þakka Skúla vináttu og
samstarf gegnum tíðina og sendi
ásamt fjölskyldu minni, innilegar
samúðarkveðju til Dídíar og allr-
ar fjölskyldunnar.
Hvíl í friði, kæri vinur.
Þrúður Kristjánsdóttir.
Árið 2005 var afdrifaríkt ár í lífi
okkar hjóna en þá ákváðum við að
taka okkur upp frá Hellissandi
þar sem við höfðum verið við störf
í 20 ár. Leið okkar lá í Dali og fór-
um við bæði að vinna við Grunn-
skóla Búðardals sem þá var. Það
var ákaflega vel tekið á móti okk-
ur og það var eins og við hefðum
átt heima í Dölum alla ævi. Skúli
og eiginkona hans, Dídí, voru þá
kennarar við skólann. Þau hjón
tóku sérstaklega vel á móti okkur
og á milli okkar myndaðist kunn-
ingsskapur sem hefur haldist al-
veg fram á daginn í dag. Þau voru
alltaf til í að hjálpa okkur með
hvað sem var og Skúli kom heim
til okkar þegar þurfti að dytta að
einu eða öðru. Við erum ríkari
fyrir það að þekkja þessi heiðurs-
hjón og afar þakklát fyrir allt sem
þau gerðu fyrir okkur. Nú er
Skúli haldinn á vit feðra sinna og
við vitum að mikið tómarúm verð-
ur í lífi Dídíar við hvarf hans. En
minningin um Skúla lifir og ég
veit að allir aðstandendur hans
eins og við munu minnast allra
góðu stundanna sem við áttum
með honum.
Við viljum votta öllum aðstand-
endum okkar dýpstu samúð og
megi Guð styrkja ykkur í sorg-
inni.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár.
Þó kominn sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Höf. ókunnur)
Þorkell Cýrusson og
Sigfríð Andradóttir.
Frá okkur er nú genginn hinn
merki maður Skúli Hlíðkvist Jó-
hannsson. Maður sem valdi það í
lífinu að verða kennari og þjóna
sem slíkur í Dölum meðan hann
hafði krafta og heilsu til.
Það var í Grunnskólanum í
Búðardal sem Skúli ákvað að
færa sig úr hlutverki smiðsins í
hlutverk kennarans. Hann fylgdi
þar konu sinni sem kenndi við
skólann og saman urðu þau ein
helsta festan í kennaraliðinu ára-
tugum saman.
Alla tíð bar Skúli skólann í
Búðardal mjög fyrir brjósti sér og
vildi veg hans sem mestan. Smíði
og teikning voru hans helstu
kennslugreinar en einnig kenndi
hann samfélagsfræði og íslensku.
Hann var algjörlega ómissandi
við skipulag og framkvæmd
árshátíða og lagði alla tíð mikið
upp úr því að vanda til þeirra. Átti
það við um vinnu við sviðsmyndir,
eigin leikritagerð og metnaðar-
fullar æfingar.
Skúli unni byggðarlagi sínu svo
mikið að ekki fór framhjá neinum.
Skúla var alltaf umhugað um
sögu Dalanna og þá sérstaklega
sögu Búðardals; þorpsins sem ól
hann upp. Hann tengdi því gjarn-
an saman sögu héraðsins við nám
nemenda sinna og vann ötull að
því að koma henni til skila til kom-
andi kynslóða. Hann var sérstak-
lega fróður um örnefni, bygginga-
sögu og þróun byggðarinnar í
Búðardal.
Skúli var notalegur í allri um-
gengni og var lausnamiðaður í
ýmsum vanda sem upp gat komið
í skólastarfinu. Hann gekk áber-
andi snyrtilega um allt sem hann
snerti og góð umgengni var eitt af
fjölmörgu sem hann miðlaði til
nemenda sinna.
Við, samferðafólk Skúla, minn-
umst hans með söknuði. Þessi
ótrúlega tryggð við starfið, skól-
ann og samstarfsfólkið hefur sett
sitt mark á það hvernig vinnu-
staðurinn er í dag. Skúli kenndi
okkur að vera stolt yfir upp-
fræðsluhlutverkinu og að vera yf-
ir litlu trú.
Innilegar þakkir, elsku Skúli,
fyrir allt það sem þú gafst sam-
starfsfólki þínu. Ástvinum og fjöl-
skyldu Skúla vottum við dýpstu
samúð í missi þeirra.
Fyrir hönd starfsfólks Auðar-
skóla í Búðardal,
Eyjólfur
Sturlaugsson.
Skúli Hlíðkvist
Jóhannsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Davíð
útfararstjóri
551 3485 - www.udo.is
Óli Pétur
útfararstjóri
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar elskulegrar
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður og
ömmu okkar,
HELGU VÍGLUNDSDÓTTUR,
Álfkonuhvarfi 23.
Innilegar þakkir fær starfsfólk í
Heimahjúkrun Karitas, 11E Landspítala og
líknardeild Landspítalans fyrir góða og alúðlega umönnun í
veikindum hennar.
.
Stefán Runólfsson,
Sóley Stefánsdóttir, Þorsteinn Kristvinsson,
Smári Stefánsson, Guðrún J. Sæmundsd.,
Guðný Stefanía Stefánsd., Jón Hálfdán Pétursson
og barnabörn.
Ástkær móðir mín og amma,
GUÐRÍÐUR JÚLÍUSDÓTTIR,
Deildarási 8,
lést á Landspítalanum 4. október
síðastliðinn. Útförin fer fram frá
Árbæjarkirkju miðvikudaginn 14. október
klukkan 13.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Ester Harðardóttir,
Erna Björg Sverrisdóttir, Orri Ólafsson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, langafi og bróðir,
SNORRI JENS ÓLAFSSON
rafvirkjameistari,
Fosstúni 6, Selfossi,
lést á Landspítalanum 5. október
síðastliðinn. Útför hans fer fram frá Selfosskirkju
laugardaginn 17. október klukkan 14.
.
Þuriður E. Haraldsdóttir,
Haraldur T. Snorrason, Elísabet Þ. Jóhannesdóttir,
Ingólfur Snorrason,
Margrét U. Snorradóttir, Ómar Bogason,
barnabörn, barnabarnabarn og systkini.
Okkar elskulegi,
LÁRUS DANÍEL STEFÁNSSON,
garðyrkjubóndi á Reykjaflöt,
Hrunamannahreppi,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans 5.
október. Útför fer fram frá
Skálholtskirkju miðvikudaginn 14. október næstkomandi kl.
14.00.
.
Sigfríð Lárusdóttir, Anna Kristín Lárusdóttir,
Guðlaugur Garðar Lárusson, Sigfríð Lárusdóttir eldri,
Kristín Ingveldur Bragadóttir.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og
tengdamóðir,
SIGRÍÐUR GRÖNDAL
söngkona,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
miðvikudaginn 7. október. Útför
hennar fer fram frá Hallgrímskirkju
föstudaginn 16. október klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Ljósið,
endurhæfingarmiðstöð fyrir krabbameinsgreinda og
aðstandendur þeirra.
.
Kristinn Gestsson,
Kristín Halla Kristinsdóttir, Friðþjófur Þorsteinsson,
Atli Þór Kristinsson.