Víkurfréttir - 24.04.1992, Qupperneq 6

6
Yíkurfréttir
24. apríl 1992
Flughótel, Vogar hf. og Víkurfréttir prófo ónýttar fisktegundir:
Gjölnir er lúxusfiskur og gæðamatur
Gjölnir er fisktegund sem
alla jafna sést ekki á matborðum
okkar Islendinga enda sjaldséð
tegund og hingað til ekkert
veidd. En á tímum kvóta leita
sjómenn nú æ meir út fyrir hann
og að undanfömu hafa nokkrar
fisktegundir komið upp á land í
tilraunaskyni hvort hægt sé að
nýta þær eður ei. Vogar hf. í
Njarðvík sem er í eigu þeirra
feðga Garðars Magnússonar og
Sigurðar Garðarssonar og
stunda nú rekstur sinn í gamla
Sjöstjörnuhúsinu við Njarð-
víkurhöfn horfa vonaraugum til
betri nýtingar á fisktegundum
sem ekki hafa verið hirtar hing-
að til. í síðustu viku keypti fyr-
irtækið á Fiskmarkaði Suð-
umesja eitt kar af GJÖLNI og
sendi til prufu til sinna við-
skiptaaðila í Hollandi,
Belgíu og Bretlandi. Sig-
urður Garðarsson lét
einnig matreiðslumönn-
um Flughótels í té nokkur
kíló af þessum fiski til
reynslu og í framhaldi af því
slógust Víkurfréttir með þeim í
lið. Var ákveðið að matreiða
Gjölni og settust smakkarar
Voga hf. og Víkurfrétta, þeir
Sigurður Garðarsson og Páll
Ketilsson við borðið á Flug-
hóteli eina kvöldstund fyrir
stuttu og prófuðu gjölni. Um
matreiðsluna sáu meistarar
Flughótels, þeir Magnús Öm
Guðmarsson og Öm Svarfdal.
Þeir lærðu báðir hjá hinum
kunna matreiðslumeistara,
Skúla Hansen sem m.a. hefur
stundað matreiðslulist sína á
ekki lakari stöðum en Hótel
Holti og Amarhóli en á síð-
amefnda staðnum lærðu þeir
Magnús og Öm.
Djúpsjávarfiskur
af berhausaætt
Til fróðleiks má geta þess að
gjölnir er djúpsjávarfiskur af
berhausaætt og er allalgengur á
700 til 850 metra dýpi út af
Mikil breyt-
ing á
fiskneyslu
„Það hefur orðið mikil
breyting í fiskneyslu Is-
lendinga. Veitingastaðirnir
eiga stóran þátt í því en það
er ekki langt síðan það
gerðist. En það er líka til
fólk sem ekki hefur bragð-
að þorsk og karfa“ sagði
Sigurður Garðarsson að-
spurður um almenna
fiskneyslu landans.
„Þeir Rúnar Marvinsson
og Úlfar Eysteinsson hafa
verið mjög duglegir við að
prófa eitthvað nýtt. Það var
mér líka mikið ánægjuefni
hvað þeir strákar hér á
Flughótelinu voru á-
hugasamir og framreiðsla
þeirra á gjölninum var
framúrskarandi. Þeirbeyttu
hugmyndafluginu og gerðu
fiskinn mjög lystilegan."
suður- og suðvesturströndinni.
Fiskurinn er með stórar hreist-
urflögur á skrokknum en haus-
inn ekki, enda af „berhausaætt"
og erlendis er hann gjarnan
kallaður „smoothhead". Þó er
gjölnir svolítið „grimmur" á
svipinn og með stór dökk
augu.
Glæsilegur veit-
ingastaður
Fyrir þá Suðurnesjarnenn
sem ekki vita er að margra
dómi hvergi jafn huggulegt að
sitja við borð en á Flughóteli og
njóta veitinga í mat og drykk.
Veitingasalurinn á 2. hæð hót-
elsins er sérlega fallegur,
glæsileg málverk prýða hann
auk smekklegra húsgagna og í
honum miðjum er setustofa
með hægindahúsgögnum til að
fá sér fordrykk og eða njóta
þess að tá sér kaffi og koníak
eftir matinn. Þau hjón á Flug-
hóteli, Sigrún og Steinþór eiga
sannarlega hrós skiiið fyrir allt
á hótelinu enda heyrir maður
varla annað en ánægjuraddir
hjá fólki sem kemur til að gista.
En veitingastaðurinn á 2. hæð-
inni er fyrir alla og ekki síst
okkur Suðumesjamenn sem við
ættum endilega að nýta okkur
betur en við gerum í dag. En
snúum okkur aftur að gjölni.
Við Siggi biðum spenntir og
Ijúffengt hvítvínið glansaði í
glösunum.
Hrár og
mareneraður
Þeir Magnús og Öm til-
kynntu okkur að þeir myndu
færa okkur gjölni matreiddan á
þrjá vegu. Fyrst komu þeir með
hann útfærðan sem forrétt; hrá-
an og mareneraðan í sítrónulegi,
í þunnum sneiðum með káli og
piparkúlum. Við fengum okkur
tvær sneiðar áður en við sögð-
um nokkuð. Gjölnissneiðamar
runnu ljúft í munni og sítrónu-
bragðið gerði fiskinn svo fersk-
an að maður hefði haldið að þeir
Magnús og Örn hefðu sneitt
hann á bryggjunni og sett beint
á diskana. Því er reyndar
við að bæta að fiskurinn
kom frá Sigurði til
þeirra Flughótelsmanna
ferskur og hafði aðeins
verið geymdur í kæli í
stuttan tíma þangað til hann
kom á diskinum til okkar.
„Þetta er betra en ég þorði að
vona. Já, ég verð að segja það.
Þetta er ekki ósvipað góðri
mareneraðri lúðu og smakkast
ofsalega vel“ sagði Sigurður
sem var að vonum spenntur eftir
fyrstu smökkun. Fiskurinn var
mjög hvítur en einhvem veginn
hafði maður ímyndað sér að lit-
ur hans yrði öðruvísi. Hver seg-
ir svo að það þurfi alltaf að
matreiða fisk mjög mikið og
hverjum hefði dottið í hug fyrir
nokkrum árum að íslendingar
ættu eftir að borða fisk hráan,
og það fisk sem enginn þekkir.
Ristaður í
svepparagú
I rétti númer tvö komu þeir
félagar með gjölninn ristaðann
í u.þ.b. 50-60 gr. skásneiðum í
svepparagút. Ög þvílfkt „sæl-
gæti“. „Þetta bráðnar uppí
manni. Ég hefði aldrei þorað að
vona hvað þetta er góður fiskur“
sagði Sigurður. Undir það tók
„blaðamannsmatargatið,,.
Gjölnir næstu
helgar ó Flughóteli
Gjölnir verður á helgarmatseðli
Flughótels næstu tvær helgar, og
verður boðinn eins matreiddur og
fram kemur í greininni hér. Er því
tilvalið að bregða sér á Flughótel og
smakka á gjölni.
GJÖLNIR á fati, ferskur og fínn hjá þeim Magnúsi Erni Guð-
marssyni og Erni Svarfdal, matreiðslumeisturum Flughótels.
Gjölnir er utankvótafiskur, veiðist á miklu dýpi og er af „ber-
hausaætt“. Erlendis hefur liann gjarnan verið kallaður
„smooth-head“. Myndir og texti: Páll Ketilsson
Svepparagúið bragðbætti rist-
aðann gjölninn ákaflega vel og
eins og í fyrsta réttinum (og sést
vonandi á myndunum) báru
þeir félagar matinn mjög fal-
lega fram á diskunum. Það er jú
hluti af matargerðarlistinni.
Djúpsteiktur og
beikonvafinn
Magnús Örn og Örn beittu
áfram hugmyndafluginu í mat-
argerð gjölnisins. Beikon er
bragðgott með öllum mat og
því vöfðu þeir utan um fisk-
stykkin sem voru djúpsteikt að
þessu sinni eftir að hafa verið
velt upp úr hveiti. Með þessunt
herlegheitum var graslaukssósa
sem fullkomnaði þennan rétt,
ekki síst þar sem fiskurinn varð
örlítið þurrari eftir djúp-
steikinguna heldur en eftir hina
hefðbundnu steikingu (ristun) í
rétti númer tvö. Siggi var hálf
orðlaus eftir þennan þriðja rétt
en sagði samt: „Lúxusfiskur er
eina orðið sem mér dettur í hug
núna“ sagði hann og bætti þvf
við að það væri synd að kúnn-
amir hans að utan hefðu ekki
verið í mat á Flughótelinu með
okkur.
Utankvóta-
fiskur er
ódýr
Utankvótafiskur eins og
gjölnir er ódýr á fiskmörkuð-
unum því fáir eru til að kaupa
tegundir sem enginn veit neitt
um. En það þarf ekki endiiega
að vera gott því sjómenn eru
ekki alltof hressir með að vera
veiða fisk sem fer á 20 kr. kg.
eins og var í þessu tilfelli.
Aðrar tegundir á sama báti má
nefna BURA og LANGHALA
en við sögðum einmitt frá búr-
anum í síðasta tölublaði þar
sem verið var að vinna hann í
Tros í Sandgerði.
Sigurður keypti gjölninn á
Fiskmarkaði Suðurnesja frá
markaðnum í Eyjuni en meðal
þeirra sem keyptu þessar ó-
nýttu tegundir var Grímur
Gíslason, matreiðslumaður í
Eyjum og sagði hann í samtali
við Morgunblaðið að hann hafi
ekki áður matreitt gjölni eða
langhala. „Eg matreiddi gjöln-
inn sent piparsteik og hann var
mjög góður. Ekki líkur neinum
fiski sem ég hef áður bragðað.
Langhalinn var Iíka sérstakur
á bragðið en alveg sjúklega
góður“ sagði Grímur.
Hér sjáum við gjnlniim hráan og mareneraðan í
sítrónusafa. „Ferskari en allt“ munu suniir segja -
og frábær.
Ristaður í vilisvepparagú er gjölnir hreinasta
sælgæti sem bráðnar upp i manni.
Djúpsteiktur gjölnir beikonvafinn í gras-
laukssósu fékk Sigurð Garðarsson til að segja að
þetta væri lúxusfiskur, hvorki meira né minna.