Morgunblaðið - 23.12.2015, Síða 37

MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. DESEMBER 2015
✝ Brigitte Anne-liese Jónsson
Neumann fæddist í
Kolberg í Pomm-
ern í Þýskalandi
28. júní 1927. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Mörk 10. desember
2015.
Brigitte var dótt-
ir hjónanna Anna
Luise Bertha Neu-
mann, f. 1902, d. 28. júlí 1941,
og Paul Neumann, f. 4. júní
1899, d. 9. október 1974.
Bræður Brigitte eru:
1) Willi Ernst Paul Neumann,
f. 4. mars 1921, d. 1. mars 2007,
kvæntur Dorothea Neumann, f.
9. maí 1927, d. 11. júlí 2003.
Börn þeirra eru Dietmar, Her-
bert, Ernst, Louise, Wolfgang,
Wilfried, Brigitte, Dorothea og
Elisabeth.
2) Heinz Neumann, f. 27. júní
1931, kvæntur Gerda Neumann,
f. 12. október 1932. Sonur
þeirra er Rolf.
Brigitte giftist Þorsteini
Jónssyni, f. 24. janúar 1911, d.
itta viðskiptafræðingur, f. 15.
janúar 1980, maður hennar er
Eyjólfur Vilberg Gunnarsson, f.
1. október 1971. Börn þeirra eru
Oddný, f. 22. ágúst 2006, Dagný,
f. 15. júní 2008, og Sigþór, f. 29.
júlí 2013. 2) Þór viðskiptafræð-
ingur, f. 15. mars 1988. 4)
Hrönn þjónustufulltrúi, f. 1. jan-
úar 1962, búsett í Reykjavík,
maður hennar er Árni Þór Elfar
járnsmiður, f. 7. júlí 1958.
Brigitte ólst upp í Kolberg í
Pommern og bjó þar til 18 ára
aldurs. Vegna aðstæðna í Evr-
ópu þurfti hún að flýja heim-
kynni sín og varð viðskila við
fjölskyldu sína á flóttanum. Hún
komst til Norður-Þýskalands ár-
ið 1946 og hóf störf á sjúkrahúsi
í St. Peter Ording og starfaði
þar fram til ársins 1949. Bri-
gitte flutti þá til Íslands og
starfaði fyrst um sinn á góðu
heimili í Reykjavík þar til er
hún giftist Þorsteini Jónssyni
kaupmanni í Vaðnesi árið 1952.
Þau hjónin ráku saman versl-
unina Vaðnes og eftir lát Þor-
steins árið 1977 rak hún versl-
unina ein allt til ársins 1982.
Eftir það starfaði hún á BSÍ þar
til hún lét af störfum fyrir ald-
urs sakir árið 1997. Brigitte
dvaldi á hjúkrunarheimilinu
Mörk síðustu fimm árin.
Útför Brigitte fór fram í
kyrrþey 21. desember 2015.
20. september
1977, kaupmanni í
Vaðnesi 17. febrúar
1952. Foreldrar
hans voru Oddný
Þorsteinsdóttir, f.
31. ágúst 1868, d.
24. nóvember 1934,
og Jón Jónsson frá
Vaðnesi, f. 27. júní
1878, d. 16. nóvem-
ber 1918.
Börn Brigitte og
Þorsteins eru:
1) Þór, f. 14. ágúst 1953, d. 9.
desember 1953.
2) Anna kennari, f. 3. septem-
ber 1954, búsett í Reykjavík,
maður hennar var Aitor Yraola,
f. 9. júní 1953. Þau skildu. Börn
þeirra eru:
1) Þorsteinn, sálfræðingur, f.
24. október 1981. 2) Sif, BA í
mannfræði, f. 7. nóvember 1987.
3) Silja, nemi við LbHÍ, f. 26.
október 1989. 3) Oddný, hjúkr-
unarfræðingur og flugfreyja, f.
23. apríl 1956, búsett í Reykja-
vík, maður hennar er Sigþór
Sigurðsson vélstjóri, f. 8. mars
1956, börn þeirra eru: 1) Birg-
Elsku hjartans amma mín er
látin. Það fyllir hjarta mitt djúpri
sorg að hafa hana ekki lengur.
Amma átti viðburðarík æskuár
sem mótuðu sterka konu. Hún
var á 12. aldursárinu þegar
heimsstyrjöldin síðari braust út
og Willi eldri bróðir hennar var
kallaður í stríðið. Amma missti
móður sína aðeins 14 ára að aldri
sem var henni mikill harmur.
Skömmu síðar hélt stríðið innreið
sína í friðsælan og fallegan
bernskuheim ömmu með her-
námi Rússa og hún varð viðskila
við föður sinn og Heinz, yngri
bróður sinn. Lífið umhverfðist
skyndilega og við tók löng og
miskunnarlaus barátta til að lifa
af flótta, hungur og sjúkdóma. Ef
til vill voru það tilviljanir eða
æðri máttarvöld sem ætíð komu
henni til bjargar á ögurstundu.
Hún komst af við illan leik til
Norður-Þýskalands árið 1946 og
hafðist við í búðum skammt fyrir
utan St. Peter Ording. Berfætt
og aðframkomin knúði hún dyra
á sjúkrahúsi þar sem hún baðst
ásjár. Það varð henni til mestrar
gæfu að það var Lotti Weite-
meier, skrifstofustjóri sjúkra-
hússins, sú mæta kona, sem lauk
upp dyrunum. Amma var þá að-
eins 19 ára og Lotti varð ömmu
sem önnur móðir upp frá því.
Eftir að amma hresstist hóf hún
störf á næturvöktum á sjúkra-
húsinu og vann þar við góðan
orðstír í rúm tvö ár. Það var fyrir
tilstilli Lotti sem var mikill Ís-
landsvinur sem leiddi til þess að
amma flutti til Íslands til að
starfa á góðu heimili í Reykjavík
árið 1949.
Hjónin Lilja og Halldór á
Unnarstíg tóku ömmu opnum
örmum. Amma hafði einstakt lag
á að vinna hug og hjörtu allra við
fyrstu kynni og það fékk hann afi
minn að reyna. Til að ljúka upp
gullna hliðinu að hjarta ömmu
bauð hann henni og hjónunum á
Unnarstíg á Gullna hliðið í Þjóð-
leikhúsinu og líf hennar um-
hverfðist í gylltan dans á ný. Nú
tóku við bestu ár lífsins með afa
sér við hlið. Það sem hún missti
svo ung að árum skóp hún sér
sjálf eftir komuna til Íslands og
byggði sér fallegt og friðsælt fjöl-
skyldulíf með afa á Rauðalækn-
um. Amma var einlæglega þakk-
lát fyrir allt það góða sem lífið
gaf henni og aldrei minntist hún
á annað úr fortíðinni en ástríkið
sem hún naut í bernsku tengt fal-
legum minningum um móður
sína. Hún var mjög vina- og fjöl-
skyldurækin og passaði upp á
alla sem henni þótti vænt um og
hélt ævarandi tryggð við þá sem
reyndust henni vel. Hún var
kletturinn í fjölskyldunni, lifði
fyrir fólkið sitt og hugsaði alltaf
um okkur áður en kom að henni
sjálfri.
Amma var svo lánsöm að
kynnast Sæmundi eftir að afi
lést. Þeirra kynni hófust um 1980
og lánaðist þeim því að eiga
mörg, mörg hamingjurík ár sam-
an þar sem virðing og einlæg vin-
átta réði för. Heimili ömmu var
vandað, fallegt og notalegt eins
og hún var sjálf og samkomu-
staður fjölskyldunnar á hátíðar-
stundum.
Amma lauk aldrei neinum
prófgráðum en var þó mesti lífs-
ins kúnstner sem hugsast getur.
Hún var hafin yfir innihaldslaust
hjóm því lífið hafði fleytt henni
svo langt, langt fram í þroska og
þar með var bókstaflega ekkert
sem gat haggað henni. Sjálft lífið
hafði einfaldlega gert hana skot-
helda og gefið henni æðruleysi,
jafnlyndi, alltaf var hún góð og
glöð, réttsýn, hjálpfús og þakklát
og faðmur hennar svo hlýr og op-
inn fyrir alla þá sem voru svo lán-
samir að eiga hana að.
Ömmu minnar mun ég alltaf
sakna. Megi hún nú hvíla í friði.
Silja Yraola.
Elsku yndislega amma mín,
mikið er sárt að kveðja þig. Ótal
minningar flugu í gegnum hug-
ann þegar ég hélt í hönd þína
þegar ferðalagi þínu hér á jörðu
var að ljúka. Ég hugsaði um það
hvað móðir þín var glöð að fá fal-
legt stúlkubarn í fangið á falleg-
um sumardegi í litlu sveitaþorpi í
Þýskalandi. Um uppvaxtarár þín,
um hvað það var erfitt fyrir þig
að missa mömmu þína aðeins 14
ára gömul og um hversu huguð
þú varst 17 ára að flýja seinni
heimsstyrjöldina. Kveðja bræður
þína og pabba og koma ein til Ís-
lands þar sem þú þekktir engan.
Hugsaði um þig og afa, hvað þið
voruð falleg hjón og heppin að
hafa fundið hvort annað. Um
sorgina þína að missa frumburð
ykkar, lítinn fallegan dreng, að-
eins fjögurra mánaða gamlan.
Það var mikið lagt á þig, elsku
amma mín, en alltaf varstu jafn
dugleg. Ég hugsaði um hversu
heppin þú varst að eignast þrjár
duglegar dætur sem hugsuðu
alltaf svo vel um mömmu sína,
sérstaklega undir lokin og eiga
þær hrós skilið fyrir það. Ég
hugsa um barnæskuna mína og
hvað ég var lánsöm að eiga svona
yndislega ömmu og leið mér allt-
af eins og mitt annað heimili væri
hjá þér. Eitt sem var alltaf
öruggt á uppvaxtarárum mínum
var að fá hlýtt faðmlag og góðan
mat hjá þér, elsku amma mín. Ég
er mjög þakklát fyrir að hafa ver-
ið búin að eignast börnin mín sem
fengu að kynnast þér og mikið er
ég ánægð að hafa getað glatt þig
með heimsóknum mínum til þín
með þau öll og sérstaklega með
Sigþór litla síðastliðin tvö ár.
Hversu mikið glaðnaði yfir þér
þegar þú sást hann. Í mínum
augum ertu hetja sem ég mun
aldrei gleyma og mun varðveita
allar góðar minningar um þig
með börnunum mínum. Elsku
amma mín, það hjálpar mér í
sorginni að hugsa til þess að þú
færð nú að hitta alla þína ástvini
sem þú hefur misst á lífsleiðinni.
Guð geymi þig.
Þín,
Birgitta.
Elskuleg tengdamóðir mín,
Brigitte Jónsson, var fædd í
Þýskalandi 1927. Hún kom til
landsins sem ung kona eftir
hremmingar síðari heimsstyrj-
aldarinnar. Sjálfur kynntist ég
henni fyrir hartnær fjörutíu ár-
um þegar ég og dóttir hennar,
Oddný, hófum samband okkar.
Um það leyti var tilvonandi
tengdafaðir minn Þorsteinn
Jónsson, kaupmaður í Vaðnesi,
enn á lífi en orðinn mikið veikur.
Stór hluti lífsstarfs þeirra var
rekstur verslunarinnar Vaðness
við Klapparstíg sem þau ráku
með miklum myndarbrag. Frá
unga aldri störfuðu dætur þeirra
þrjár við verslunina á Klappar-
stíg við að hjálpa til í búðinni um
jól eða þegar þær áttu frí frá
skóla.
Brigitte var allaf mjög dugleg
við að hugsa um heimilið og búð-
ina og halda falleg jól. Þá sauð
hún rauðkál og lagaði rjómarönd
og aðra rétti á þýska vísu. Bri-
gitte var frá komu sinni til lands-
ins mikill og sannur Íslendingur,
hún talaði málið vel, elskaði ís-
lenska náttúru og allan íslenskan
mat.
Þegar barnabörnin fóru að
koma annaðist hún þau af mikilli
ást og umhyggju og var alltaf til í
að passa þegar hún gat. Brigitte
flutti á Kleppsveg 62 í litla fallega
íbúð þegar hún fór á eftirlaun og
naut síðustu áranna vel á meðan
heilsan leyfði. Síðar flutti hún í
Mörkina á hjúkrunarheimili þar
sem hún fékk góða umönnun.
Dætur hennar voru alla tíð mjög
duglegar að heimsækja hana og
hugsuðu einkar vel um móður
sína síðustu æviár hennar.
Tengdamóðir mín reyndist mér
alltaf mjög vel og var hlýtt á milli
okkar alla tíð. Nú þegar hún er
farin frá okkur mun ég alltaf
hugsa með hlýhug til hennar og
mun ævinlega minnast hve vel
hún hugsaði um sína nánustu
bæði hér á Íslandi og ættingja
sína í Þýskalandi. Ég kveð mína
elskulegu tengdamóður með
söknuði og þakklæti um leið og
ég bið guð að geyma hana.
Sigþór Sigurðsson.
Ég kveð í þessari hugleiðingu
Brigittu sem ég kynntist fyrst
þegar ég kom til Reykjavíkur í
lok áttunda áratugarins, en þá
var hún nýlega orðin ekkja. Er
tímar liðu kvæntist ég Önnu dótt-
ur hennar og hún varð sem önnur
móðir mín og amma barnanna
minna, þeirra Þorsteins, Sifjar
og Silju. Alltaf var hún brosandi
og geislaði af gæsku og góðvild
og sístarfandi, fyrst í versluninni
Vaðnes og síðar, eftir að hún
seldi verslunina, við störf sín hjá
BSÍ. Hún veitti okkur á öllum
tímum ástúð sína og ég fann
ávallt á heimili hennar takmarka-
lausa hlýju og gestrisni. Birgitta
var glöð og þakklát fyrir allt það
sem lífið færði henni. Hún lifði lífi
sínu umkringd dætrum sínum,
barnabörnum og barnabarna-
börnum og henni auðnaðist langt
og hamingjuríkt líf. Um föður-
land sitt, Þýskaland, talaði hún
ekki oft, af því að það var á Ís-
landi sem hún fann nýjar rætur. Í
faðmi fjölskyldunnar sem var
viðstödd þegar hún hóf sína síð-
ustu ferð, hefur hún nú skilið eft-
ir góðvild og kærleika, sem er
órjúfanleg arfleifð til okkar sem
blessum nú minningu hennar.
Aitor Yraola.
Nú kveðjum við með söknuði
Brigitte Jónsson, móður Önnu
vinkonu minnar, yndislega konu.
Hún kom rúmlega tvítug til Ís-
lands frá Þýskalandi, giftist Þor-
steini Jónssyni kaupmanni og
eignuðust þau þrjár dætur.
Barnabörnin eru fimm og lang-
ömmubörnin þrjú.
Ég minnist Brigitte, eða Birg-
ittu eins og hún var alltaf kölluð,
sem stórglæsilegrar konu þegar
hún var í blóma lífsins. Hún hafði
góða nærveru alla tíð, var hlýleg,
hláturmild og gefandi.
Henni þótti vænt um landið og
átti ég margar ánægjulegar
stundir í sumarbústöðum með
þeim mæðgum á ýmsum stöðum
úti á landi.
Það má segja að Birgitta hafi
verið húsmóðir fram í fingur-
góma enda bar heimili hennar
þess merki. Hún var kokkur af
guðs náð og man ég eftir kræs-
ingum á borðum þegar eitthvað
stóð til. Enn fremur var gaman
að því hvað hún var þjóðleg í sér,
hélt upp á íslenskan mat meira
en margur Íslendingurinn, sem
sannast af skötuveislunum á Þor-
láksmessu og þorrablótunum
sem hún hélt heima fyrir til
fjölda ára með sinni nánustu fjöl-
skyldu.
Þegar Þorsteinn veiktist tók
hún við Vaðnesi og rak þá versl-
un í mörg ár enda mikill dugnað-
arforkur. Seinna, eftir að Vaðnes
var selt, vann hún við önnur
verslunarstörf.
Síðustu árin bjó hún á hjúkr-
unarheimilinu Mörk, þar sem
hún fékk góða umönnun starfs-
fólks og sinna nánustu sem hlúðu
vel að henni.
Með þakklæti og yl í hjarta
kveð ég Birgittu. Ég og fjöl-
skylda mín vottum Önnu og fjöl-
skyldu hennar og öðrum að-
standendum okkar dýpstu
samúð.
Edda Friðgeirsdóttir.
Kæra Anna, kæra Hrönn,
kæra Oddný.
Mig langar að senda ykkur
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur. Að heyra um andlát mömmu
ykkar gerði mig mjög sorg-
mæddan, ég man ennþá svo vel
eftir henni, allt frá því þegar hún
vann í BSÍ og lét mig fá ókeypis
Freyju-nammi og svo á sumrin
þegar hún heimsótti okkur með
ykkur í Hamborg. Svo sátum við
svo oft hjá henni á Rauðalæk og
seinna á Kleppsvegi að borða
lambalæri, tala, rifja upp og
hlæja. Svo sá ég hana í síðasta
skipti þegar ég heimsótti hana
fyrir einu og hálfu ári síðan og við
fengum okkur eitt rauðvínsglas
sem reyndist nú vera síðasti vín-
sopinn sem við drukkum saman.
Ég hugsa mjög oft til hennar og
alltaf þegar ég geri það heyri ég
hláturinn hennar í hausnum á
mér, sé það fyrir mér hvernig
hún brosti, sé káta augnaráðið
hennar, finn hlýja faðmlagið
hennar. Hún var einstök kona og
ég mun aldrei gleyma henni. Ég
er svo þakklátur að hafa þekkt
hana.
Blessuð sé minning hennar.
Með allra bestu kveðju,
Kristof.
Brigitte Anneliese
Jónsson
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma
BRIGITTE ANNELIESE JÓNSSON,
Hjúkrunarheimilinu Mörk,
áður til heimilis
að Kleppsvegi 62,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk fimmtudaginn 10. desember
2015. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
.
Anna Þorsteinsdóttir,
Oddný Þorsteinsdóttir, Sigþór Sigurðsson,
Hrönn Þorsteinsdóttir, Árni Þór Elfar,
barnabörn og barnabarnabörn.
Yndisleg eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
ANNA JEPPESEN
kennari,
sem lést þann 15. desember síðastliðinn
á líknardeild LSH í Kópavogi, verður
jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 30. desember klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir. Þeim sem vilja
minnast hennar er bent á heimahlynningu og líknardeild LSH
í Kópavogi.
.
Grímur Leifsson,
Emil Grímsson, Rikke Elkjær Knudsen,
Leifur Grímsson, Elsa Hrönn Reynisdóttir,
Sigríður Sif Grímsdóttir, Árni Arnórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR MAGNÚS JASONARSON
rafvirkjameistari,
lést á Hrafnistu í Reykjavík mánudaginn
21. desember. Útförin verður auglýst
síðar.
.
Bjarney Guðrún Ólafsdóttir,
Margrét E. Guðmundsdóttir, Guðmundur Sophusson,
Kristín Guðmundsdóttir, Ólafur Jónsson,
Bjarni Guðmundsson, María G. Sigurðardóttir,
Þuríður Guðmundsdóttir, Jonathan Wiedeman,
Rós Guðmundsdóttir, Þorvaldur Ingimundarson,
Jason Guðmundsson, Tinna Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
RÓBERT ÖRN ALFREÐSSON,
lést á Landspítalanum sunnudaginn
13. desember. Útförin fer fram frá
Lágafellskirkju klukkan 13 þriðjudaginn
29. desember.
.
Ingimar Alfreð Róbertsson, Hjördís Bragadóttir,
Sara Rún Róbertsdóttir, Kristinn Ingi Hrafnsson,
Matthías Hjörtur Hjartarson, Róbert Hrafn Kristinsson.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar
SKÚLA GUÐJÓNSSONAR,
Dælengi 1, Selfossi.
.
.
Magnús Skúlason, Sigríður Sigurjónsdóttir,
Kolbrún Skúladóttir, Sigurbergur Brynjólfsson,
Aðalbjörg Skúladóttir, Bárður Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.