Morgunblaðið - 05.03.2016, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 05.03.2016, Blaðsíða 38
38 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. MARS 2016 ✝ Örn Jónssonfæddist í Reykjavík 11. maí 1952. Hann lést á heimili sínu 25. febrúar 2016. Foreldrar Arnar voru Jón J. Haralds- son, f. 21.4. 1929, d. 3.5. 2009 og Guðrún S. Sigurðardóttir, f. 3.5. 1920, d. 29.1. 1996. Örn ólst upp hjá móðursystur sinni, Sigríði V. Sigurðardóttur ljósmóður, f. 17.1. 1922, d. 23.8. 2002, en hún tók hann að sér á fyrsta ári. Systkini Arnar sammæðra eru Reynir Valgeirsson, f. 1943, og Þóra Valdís Valgeirsdóttir, f. 1946. Systkini hans samfeðra eru Rósa Lillý, f. 1948, d. 1981, Gunn- ar, f. 1950, Guðrún, f. 1951, Þóra Berg, f. 1954, stúlka, f. 1956, d. 1957, Ingrid Herdís, f. 1959, Íris, sem þau bjuggu sér heimili. Börn Arnar og Sigríðar eru: 1) Jóhann, f. 8.1. 1976, maki Mar- grét Lukka Brynjarsdóttir, f. 2.9. 1978. Börn þeirra eru Alexander, f. 2003, og Eva Karen, f. 2006. 2) Sigríður Guðbjörg, f. 10.11. 1979, maki Hinrik Konráðsson, f. 19.1. 1977. Synir þeirra eru Mikael Máni, f. 2007, og Sindri Snær, f. 2011. 3) Gísli Valur, f. 19.9. 1988, unnusta hans er Karen Ósk Þór- isdóttir, f. 22.2. 1992. Sjómennskan var ævistarf Arnar og öðlaðist hann skip- stjórnarréttindi 1986. Hann var til sjós á fiskiskipum frá Grund- arfirði, lengi á togaranum Run- ólfi SH, þá Fanneyju SH, og síð- ast á Farsæl SH samtals í tæpa tvo áratugi. Árið 2012 lét Örn gamlan draum rætast þegar hann keypti bátinn Val SH, í fé- lagi við yngri son sinn. Bátinn gerði hann út á sumrin á strand- veiðum. Útför Arnar verður gerð frá Grundarfjarðarkirkju í dag, 5. mars 2016, og hefst athöfnin kl. 14. f. 1962, d. 2012, Hrannar, f. 1963, Helga, f. 1964, og Auðunn, f. 1965. Örn ólst upp á Þórsgötunni í Reykjavík en á sumrin var gjarnan farið austur á Seyð- isfjörð þar sem hann dvaldi hjá móðurfjölskyldu sinni. Örn lagði ungur stund á sjómennsku, sem m.a. leiddi hann til Grundar- fjarðar vorið 1971. Þar kynntist hann Sigríði Gísladóttur frá Grundarfirði, f. 17.7. 1955, og giftu þau sig 21. september 1974. Þau bjuggu fyrst á heimili for- eldra Sigríðar, en síðar á Sel- fossi, þar sem Örn vann við pípu- lagnir, en hann hafði lagt stund á nám í greininni. Árið 1975 fluttu þau til Grundarfjarðar og byggðu sér hús að Sæbóli 38, þar Elsku pabbi minn, ekki átti ég von á því að leiðir okkar myndi skilja svo fljótt, þó svo að það væri vitað að veikindi þín væru þess eðlis að sá tími sem þú ætt- ir eftir með okkur væri trúlega takmarkaður. Það er eins og það hafi gerst í gær að við sitjum úti á palli í Sæbólinu og þú færir okkur fréttirnar. Mér fannst ég hafa skynjað einhvern óróleika hjá þér fyrr um daginn, það var eins og þér lægi eitthvað á hjarta en værir að bíða eftir rétta tæki- færinu til þess að segja okkur eitthvað. Það kom okkur öllum gjörsamlega í opna skjöldu þeg- ar þú sagðir okkur að þú hafðir greinst með lungnakrabbamein, þó svo að hættan væri augljós- lega fyrir hendi. Þú tókst barátt- unni við meinið eins og öllu sem á þínar fjörur hefur rekið, allt lagt í sölurnar og hvergi gefið eftir. Í hvert sinn sem það var von á jákvæðum niðurstöðum úr meðferðinni varð raunin önnur, hvert bakslagið á fætur öðru en samt misstir þú aldrei móðinn. Tilbúinn til að taka slaginn þó svo að staðan hefði gjörbreyst þér í óhag. Ég veit að þér þótti sárt að komast ekki aftur á sjóinn, starfið sem þú bæði elskaðir, varst stoltur af og sinntir alltaf af heilum hug. Það var erfitt að hafa skyndilega ekki þrek til þess að framkvæma og sinna því sem áður þótti sjálfsagt og eðli- legt. Samt sem áður tókst þér að taka aðstæðurnar í sátt og líta framtíðina björtum augum. Við töluðum saman í síma daginn sem þú fórst af spítalan- um og það kom mér á óvart að þú værir á leiðinni heim en sam- talið var eitthvað á þessa leið: Ég segi: „Hvað er að gerast, ertu á leiðinni heim, straukstu af spítalanum?“ Þú svarar strax til baka: „Já, ég hljóp bara út á nærbuxun- um.“ Tilsvörin eru lýsandi fyrir þig og hversu léttur í lund þú varst þó svo að aðstæður væru erfiðar. Mig grunaði aldrei að tíminn sem við hefðum væri svo stuttur, það er óteljandi margt sem mig langaði að segja þér og sýna en því verður víst ekki við komið. Þín verður alltaf minnst fyrir það að vera maður orða þinna og vinur vina þinna. Alltaf reiðubú- inn til þess að leggja hönd á plóg fyrir menn eða málefni, annálað- ur snyrtipinni og altmuligt-mað- ur. Ég er ótrúlega þakklátur fyr- ir allar þær stundir sem við átt- um saman og allt sem þú hefur kennt mér og minni fjölskyldu. Betri pabba og afa væri ekki hægt að hugsa sér. Þín er sárt saknað og framundan eru erfiðir tímar fyrir okkur sem eftir sitj- um. Það er víst ekki annað hægt en að taka raunveruleikann í sátt og horfa fram á við þótt erf- itt sé. Elsku pabbi, takk fyrir allt. Jóhann Arnarson. Elsku besti pabbi minn. Það er sárt að hugsa til þess að þú sért farinn frá okkur eftir stutta en ótrúlega hetjulega bar- áttu við erfiðan sjúkdóm. Ég dáðist að því af hve mikilli still- ingu þú tókst öllum verkefnun- um sem sett voru upp í hend- urnar á þér í veikindunum því þau voru jú misskemmtileg. Þrátt fyrir erfiða tíma var ekki langt í grínið og skemmtilegu til- svörin frá þér, því öll verkefni tengd baráttunni ætlaðir þú að vinna eins vel og þú gast, líkt og allt sem þú hefur tekið þér fyrir hendur. Þegar ég hugsa til baka er svo margt sem einkenndi þig sem einstakling; þú varst einstaklega góður maður, glaður, traustur, hjálpsamur og vinnusamur. Þú varst svo sannarlega með hjart- að á réttum stað og vildir öllum allt það besta. Strákarnir mínir voru einstak- lega heppnir að hafa kynnst þér, átt með þér góðar stundir og safnað minningum um eins frá- bæran afa og þú varst. Mig langar að þakka þér fyrir allt, elsku pabbi minn, sem þú gerðir fyrir mig og fjölskylduna mína. Öll góðu gildin sem þú inn- rættir mér frá unga aldri og all- ar stundirnar sem við áttum saman. Elska þig pabbi minn, minning þín mun lifa í hjörtum okkar sem eftir sitjum um ókomna tíð. Þín Sigríður G. (Sirrý). Elsku pabbi. Aldrei að gefast upp sagðirðu og við það stóðstu. Þetta bar fljótt að og þú kvaddir okkur alltof snemma. Þú stóðst tein- réttur fram á síðustu stundu eins og þú sagðist alltaf ætla að gera og þannig fórstu. Bara alltof, alltof snemma. Hetjuleg barátta þín við þenn- an ömurlega sjúkdóm og einbeit- ingin í því að ná bata og ná að lifa með meininu var mér mikill innblástur og er það góða sem ég mun minnast frá tíma veikinda þinna. Ég mun ekki síður minn- ast orkunnar og vinnuseminnar sem endurspeglaðist í baráttunni þinni og var og hafði ávallt verið þitt aðalsmerki alla tíð. Hófleg bjartsýni í bland við raunsæi og fullan skilning á stöðunni sem upp var komin var línan sem þú settir og okkur var frá byrjun ljóst að aldrei myndi vinnast fullnaðarsigur á sjúkdómnum. Vonir okkar um árangur með- ferðarinnar sem þú stóðst þig svo vel í fóru fyrir lítið þegar okkur voru færðar slæmar frétt- ir á slæmar fréttir ofan. Í kjöl- farið komu áföll og afturfarir síðustu tvo mánuðina í þínu lífi en þú varst ávallt æðruleysið uppmálað. Öllum áföllum og bakslögum mættirðu á þinn einstaka hátt þegar þú fékkst í hendurnar hernaðaráætlun næstu baráttu, þakkaðir kurteislega fyrir þig eins og alltaf og sagðir að þetta væri þá „næst á dagskrá“. Það átti ekki að gefast upp. Þótt dvölin í bænum meðan á meðferðinni stóð hafi ekki verið nein sæla þá áttum við saman góðar stundir og góðar samræð- ur um daginn og veginn. Ég á eftir að sakna þess sárt að eiga ekki með þér fleiri stundir í ró- legheitum í stofunni heima í Sæ- bólinu, drekka kaffi og spjalla um allt milli himins og jarðar eins og við gerðum svo oft. Þú varst áhugasamur um allt sem ég hafði tekið mér fyrir hendur í gegnum tíðina og stoltur af því sem ég hafði valið að starfa við og feta þar með örlítið í þín fót- spor. Þú veist það að þú átt stærstan þátt í vali mínu á starfsvettvangi og varst hetja í mínum augum alla tíð. Ég verð alltaf stoltur af þér. Ég hef hugsað um og horft á málverkið sem þú keyptir meðan á meðferðinni stóð og þá ótrú- legu sögu sem liggur þar á bak- við. Ég held samt að sagan sé ekki öll sögð og við munum finna fleira til að tengja við myndina þegar líður á. Þú varst vel lesinn og minn- ugur, uppfullur af slíkum fróð- leik að hægt var að fletta upp í þér með hvort sem var tónlist eða bíómyndir, sjómennsku og sögur eða bækur og bíla. Hand- laginn varstu og vandaðir vel til verka hversu lítið sem verkefnið var, enda smámunasamur og mikill fagmaður sem þótti best að gera hlutina vel. Þú tókst í fyrra af mér loforð, sem var ekki eitthvað sem þú varst gjarn á að gera, en loforð þetta mun ég efna alla tíð og hafa að leiðarljósi eins og allt það góða sem þú kenndir mér. Ég veit að þú vakir yfir okkur og verður aldrei langt undan þegar á reynir. Ég er svo innilega þakklátur fyrir að hafa átt með þér góðar stundir síðustu dagana í lífi þínu. Það síðasta sem þú sagðir við mig eftir að ég kvaddi þig og knúsaði var að nú tækir þú því bara rólega. Nú skaltu taka því rólega, pabbi minn. Takk fyrir allt, sakna þín og elska þig. Gísli Valur Arnarson. Elsku tengdapabbi. Það var sumarið 1997 sem við Jóhann kynntumst og tókum saman. Þú tókst mér strax vel og fljótt sá ég hvaðan Jóhann hefði sína vinnusemi og vand- virkni. Hvað sem þú tókst þér fyrir hendur, hvort sem það var málningarvinna, eldamennska eða bílaviðgerðir, þá var það gert 110%. Mín elsta minning um þig er þegar ég fékk að bjóða þér og Siggu í mat til Margrétar ömmu minnar í Gerðhömrum þar sem ég bjó þegar við Jóhann fyrst byrjuðum saman. Eftir matinn sátum við saman inni í stofu og ég spurði þig spjörunum úr um sjómennsku, hvaða fisk þið veidduð, hvernig troll virkaði, hvernig lífið um borð væri og hvernig væri að vera svona lengi í burtu í einu. Ég hafði alist upp í Bandaríkjunum og vissi ekkert um íslenska sjómennsku og þótti mér þetta stórmerkilegt. Þú tókst niður gamla hnattlíkanið hennar ömmu og sýndir mér siglingaleiðir sem þú hafðir farið á Flæmska hattinn, suður til Evrópu og norður fyrir land þar sem rækjan var veidd. Alltaf varstu boðinn og búinn Örn Jónsson ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR Auðbrekku 1, Kópavogi Útfararþjónusta síðan 1996 Vaktsímar: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is • Allan sólarhringinn ALÚÐ • VIRÐING • TRAUST • REYNSLA Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242 Kristín Ingólfsdóttir Hilmar Erlendsson Sverrir Einarsson Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, MAGNÚS GUÐMUNDSSON, Kvígindisfelli, Tálknafirði, lést á Heilbrigðisstofnuninni Patreksfirði þriðjudaginn 1. mars. . Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn. Elskulegur maðurinn minn, faðir og afi, EGGERT HAUKDAL, fv. alþingismaður og oddviti, lést þann 2. mars á Landspítalanum. . Guðrún Bogadóttir, Magnúsína Ó. Eggertsdóttir, Eyþór Lárusson. Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur, bróðir, tengdasonur og mágur, JÓHANN SVANUR JÚLÍUSSON, Fellsmúla 7, Reykjavík, lést á gjörgæsludeild LSH þriðjudaginn 1. mars 2016. Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 9. mars klukkan 13. Þeim sem vilja minnast hans er bent á styrktarreikning fyrir dóttur hans, Aríellu Mist, 0111-18-752770, kt. 070115-3010. . Linda Tuy Anh Mánadóttir, Aríella Mist Anh Jóhannsdóttir, Júlíus S. Jóhannsson, Arna Svansdóttir, Linda Ósk Júlíusdóttir, Hugrún L. Júlíusdóttir, Máni Chien A Phang, Emily Nguyen, Jenný Ngoc Anh, Lísa Phuong Anh, Helena Bich Anh Phang, Viktoría H Phang og aðrir aðstandendur. Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, ERLA MARÍA KJARTANSDÓTTIR, Reykjavíkurvegi 10, Hafnarfirði, lést föstudaginn 26. febrúar á Landspítalanum í Fossvogi. Útförin fer fram í Fríkirkjunni í Hafnarfirði 9. mars klukkan 15. . Jónas K. Jóhannsson, Svanhildur Rúnarsdóttir, María Jóna Jóhannsdóttir, Haukur Ragnarsson, Kristín G. Arnardóttir, Kristófer Jóhannesson, Þorlákur Þór Guðmundsson, Arna Björg Arnardóttir, barnabörn og barnabarnabörn. Harpa Heimisdóttir Útfararstjóri Hrafnhildur Scheving Útfararþjónusta Kirkjulundur 19  210 Garðabær sími 842 0204  www.harpautfor.is Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma, VILBORG JÓNATANSDÓTTIR frá Nípá, síðast til heimilis á Dalbraut 27, Reykjavík, er látin. Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 11. mars klukkan 13. . Finnur Jón Nikulásson, Edda Björk Þorvaldsdóttir, Gunnar Magnús Nikulásson, Anna Nikulásdóttir, Jóhann Filippusson, Kristján Nikulásson, Katrín Guðlaugsdóttir og barnabörn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.