Víkurfréttir - 09.01.1997, Blaðsíða 8

Móttökulidid
1 Arizona.
'a °r Hjalmar
1 sannarlega
kominn til
11'ostnrsins!
Fréttavakt allan sólarhringinn...
Víkurfréttir standa að stærstu fréttastofu Suðurnesja. Vikulegar fréttir í Víkurfréttum, fréttaþjónusta fyrir Stöð tvö og
Bylgjuna á Suðurnesjum og útgáfa á Internetinu. Með góðri samvinnu við fólk á Suðurnesjum gerum við okkar besta til að
hafa fréttirnar fjölbreytilegar. Standið fréttavaktina með okkur og látið vita ef þið verðið vitni af fréttnæmum atburði,
hvenær sem er sólarhringsins. Geymið hjá ykkur símanúmer blaðsins sem birt eru á blaðsíðu 12 í Víkurfréttum í dag...
Fyrirsœta: Jónína Magnúsdóttir
Förðun: Brynja Magnúsdóttir s: 422 7254
Ljósmyndun: Hilmar Bragi Bárðarson
Brynja var neniandi í
Förðunarskóla Gallery förðunar
og útskrifaðist með hcestu einkunn.
Þegar Alþingi hóf störf í haust vakti þaö athygli sumra á Siiðuriiesjiiiti að Hjálmar Arnason var ekki á
þingi. Hann var þá floginn burt á vit cevintýra til Bandaríkjaiina til að kynna sér bandarísk fyrirtœki,
stofnanir ogmannlífí boði heimaiiianna. Þingmaðurinn kom víða við í heimsókn sinni, gekk með
stresstösku í gegiium blökkumannahverfi ogfór í svertingamessu, kynnti sér „Byggðastofnunu og
mádefni KeflavOturflugvallar, leit við í „villta westrinuu og á verndarsvœði indíána.
Ástæðan var sú að
Menningarstofnun
Bandaríkjanna og Bandaríska
Sendiráðið buðu mér að fara í
3ja vikna ferð um Bandaríkin.
Það eina sem ég þurfti að gera
var að segja hver mín áhugasvið
væru og til hvaða borga ég vildi
fara. Eðlilega getur enginn
staðist slíkt boð enda tilgang-
urinn að kynna bandarísk
fyrirtæki, stofnanir og mannlíf
fyrir útlendingum. Eg lagði af
stað í þessa ferð 22. september
og kom heim 13. október. Þess
vegna var kallaður inn vara-
maður fyrir mig við upphaf
þingsins. Verst þykir mér að
hafa misst af hinni sögulegu
ræðu forsætisráðherra þar sem
hann ávarpaði nýkjörinn forseta
þjóðarinnar.
Hvert fórstu í þessari ferð?
Segja ntá að ég hafi þvælst um
Bandaríkin þver og endilöng
allt suður til Phoenix í Arisona
og norður til New York og ýmsa
staði þar á milli. Ferðin var
skipulögð þannig að ég var
ávallt einn. sendur úr einni borg
til annarar og á hverjum nýjunt
stað biðu mín fyrirmæli á hóteli
um það hvert ég ætti að fara og
hvenær.
BYLTING
BLÖKKUMANNA
Hvar byrjaðir þú?
Fyrstu vikuna var ég í
Washington D.C. Þar heimsótti
ég fjölmargar stofnanir og
fyrirtæki ásamt ýmsum menn-
ingarviðburðum. Eg get nefnt
sem dæmi, sem er mér mjög
minnisstætt, heimsókn í
framhaldsskóla í miðborg
Washington. Skólinn er í hverfi
blökkumanna. Til margra ára
hafa skólar af slíkum toga verið
Til liægri: Við Miklagljúfur,
Grand Canyon
Clinton mæla með honum.
Hann er byggður upp þannig að
framhaldsskólanemendum er
boðið að taka þátt í skólanum
og stendur hann í eina viku í
senn. Nemendur búa á Sheraton
hóteli en vinna st'ðan eins og
um þingnefndir væri að ræða að
ýmiss konar stefnumörkun í
mikilvægum málum. Þetta er
afskaplega vinsælt í
Bandaríkjunum og fram-
kvæmdastjórinn bauðst til að
taka á móti hópi Islendinga. Eg
vinn nú að því með ýmsum
góðum mönnum að gera þetta
mögulegt þannig að efnilegir
nemendur á Islandi geti keppt
að því að komast f the
Presidential Classroom og fær
hugmyndin góðar viðtökur.
AF VALLARMÁLUM
I Norfolk heimsótti ég meðal
annars þá yfirmenn
Bandaríkjahers sem að hafa
með Island að gera. Það var
afskaplega gagnlegur fundur.
Fram kom í þeirra máli að verið
væri að loka herstöðvum á
vegum Bandaríkjamanna innan
Bandaríkjanna og víða um
heim. Þær sem eftir stæðu
hefðu þurft að bera verulegan
niðurskurð allt upp í 20%.
Töldu þeir íslendinga vera sér-
lega lagna samningamenn og
vísuðu þar til samninga við
Halldór Ásgrímsson og embætt-
ismenn aðra frá Islandi þar sem
gerður var samningur til næstu
5 ára og felur hann ekki í sér
almennan niðurskurð. Jafnframt
kom fram hjá þeim mikil ánæg-
ja með þau störf sem verktakar
á Keflavíkurflugvelli hefðu
unnið og töldu reyndar verk
þeirra vera einstakt en nú hafa
þessir menn mikla reynslu af
verktökum víða um heim. Þótti
mér vænt um fyrir hönd
Suðumesiamanna að heyra
þetta.
í SVERTINGJAMESSU
Eg hafði óskað efitir því að fá að
koma í svonefnda Goshspell-
messu. I Norfolk var mér fylgt á
eina slíka þar sem að við vomm
2 hvít og urn það bil 500
blökkumenn. Eg hafði ætlað að
vera þar í 1 klst. en sat agndofa
í 2 1/2 klst. Ég hef aldrei upplif-
að jafn fjömga kirkjutónlist,
hressileg ræðuhöld og umfram
allt ótrúlega lifandi þátttöku og
stemmningu kirkjugesta. Þetta
var fólk af ýmsum ólíkum stétt-
um og móttaka jteirra við
gestinn var með ólíkindum.
Greinilegt var að fólk sótti
kirkjur reglulega og fékk þar
mikla útrás fyrir gleði sína og
sorgir. í tengslum við jretta varð
mér liugsað til íslensku
Þjóðkirkjunnar og hvort ekki
þyrfti að endurskoða dálítið
samband hennar við söfnuð
sinn, en það er nú annað mál.
HEIÐURSBORGARI í
LOUISVILLE
Á eftir Norfolk heimsótti ég
Louisville í Kentucky fylki. Þar
heimsótti ég svipaða skóla og í
Washington og árangurinn er
nákvæmlega sá sami. Ef eitt-
hvað er má segja að atvinnulífið
sé enn sterkara í skólunum þar.
I háskólanum í Louisville hitti
ég nokkra prófessora þar á
meðal einn sem jafnframt er
ráðgjafi ríkisstjómar Barbados í
menntamálum. Segja má að
Kentucky fylkið, Barbados og
Island stefni í sömu átt hvað
varðar starfsmenntun. Vildi
|tessi prófessor koma á
alþjóðlegu samstarfi milli þess-
ara þriggja staða og hef ég
jregar nefnt það við mennta-
málaráðherra. Hins vegar benti
prófessorinn á að í Barbados
væri sjórinn fullur af fiski en
eyjaskeggjar kynnu ekki að
nýta sér það. Pfiófessorinn hvatti
til hess að Tslendinpar nvttn
MYNDASAFNIÐ
Að ofan: Með þingmönnum úr
fylkisþingi Arizona.
Leiðsögu-
maðurinn
á verndar-
svæði
indíána.
í mikilli niðumíðslu, agavanda-
mál gífurleg og jafnvel vopn-
aðir lögreglumenn á göngum. I
dag hefur jrama orðið algjör
bylting. I skóla jteim sem ég
heimsótti má segja að stimi af
hreinlæti í öllum homum og
skólanum einstaklega vel við
haldið, jalhast jafnvel á við
Fjölbrautaskóla Suðumesja.
Skýringin á jtessu er sú að
yftrvöld ákváðu að snúa við
blaðinu. Leiðin sem að jreir fóm
var annars vegar sú að efla sam-
starf við atvinnulífið og hins
vegar sú að stórauka aga en
halda kærleika og væntumþykju
hátt á lofti. Þung áhersla er
lögð á að nemendur leggi sig
alla fram og kennarar em
meðvitaðir um ekki bara sína
eigin áfanga heldur markmið
námsbrauta og skólastarfsins í
heild. Árangurinn er sá að brott-
fall nemenda er ekkert og aga-
vandamál hverfandi og
lögreglumennimir horíhir af
göngunum. Þetta var stórkostleg
upplifun.
I Washington var ég yfirleitt
látinn ferðast með neðanjarðar-
lestinni á leið í heimsóknir.
Þegar að ég fór í jjennan skóla
var mér skipað að fara með
leigubíl vegna eigin öryggis af
því að menn óttast um öryggi
hvítra í hverfinu. Ég var mjög
upptendraður af því sem að var
að gerast í skólanum og ákvað
því að fara með neðanjarðar-
lesinni til baka. Dálítið kom á
gestgjafana en jteir vísuðu mér
hvert ég ætti að ganga. Lagði ég
svo af stað hvítinginn sjálfur í
jakkafötum með stresstösku í
miðju blökkumannahverfinu.
Það skal ég viðurkenna að eftir
því sem nær dró lestarstöðinni
fjölgaði fólki á götuhomum.
SlórUunl l rréikiniðjunni Vikurauii
sitjandi á tröppum og í hópuin
eins og maður gjaman sér í
kvikmyndum. Var mér nú
hugsað til aðvörunarinnar og
stífnaði heldur en vildi nú
kanna viðhorfið og tók að
spyrja til vegar. Auðvitað urðu
engin vandamál, fólk afskap-
lega elskulegt og hvarf ég ofan í
neðanjarðargöngin óáreittur.
Þessi heimsókn er mér
afskaplega eftirminnileg og hef
ég sterkar og jákvæðar minn-
ingar um hana.
NÝ BYGGÐASTOFNUN
Um það bil 15 fyrirtæki og
stofnanir heimsótti ég í
Washington iýrir utan skoð-
unarferð að hefðbundnum
stöðum, svo sem í Þinghúsið,
Hvíta húsið. að minnismerkinu
urn Víetnam o.s.frv. Ég vil
nefna hér sérstaklega heintsókn
í stofnunina U.S.Small
Business. Þetta er svipuð stofn-
un og Byggðasstofnun hér.
Vinnulag hennar er hins vegar
athyglisvert og hef ég í hyggju
að flytja þingsályktunartillögu á
jteim nótum. I stað jtessa að
ákveða framlög til einstakra
fylkja eða fjórðunga byggir
jressi stofnun á fmmkvæði ein-
staklingsins. Allir jteir sent
þurfa á tjámiagni að halda til að
hetja eigin rekstur geta snúið
sér til stofnunarinnar sem síðan
metur gildi jress hvort vit er í
hugmyndinni. Notar hún til
jtess ýmsa ráðgjafa um landið
allt. Sé hugmyndin nothæf
skrifar stofnunin uppá en ein-
staklingurinn fær lánið úr
bönkunum. Stofnunin ábyrgist
70% af láninu en bankamir
30%. Þama er fmmkvæði ein-
staklingsins virkjað og banka-
kerfið ásamt hinu opinbera
deila með sér ábyrgðinni. Þetta
tel ég vera gmndvallaratriði og
löngu tímabært að við tökum
þetta vinnulag upp hér. Þetta
getur nieðal annar þýtt að
bankakerfið opnast meira fyrir
atvinnulífinu án jress að leggja
allt ofurkapp á blessaða stein-
steypuna í veði.
Annar staður sem ég heimsótti
heitir the Presidential
Classroom og er óvenjulegur
skóli. Bæði Bob Dole og Bill
ÞINGMAÐUR
í WESTRINU!
8
Víkurfréttir
Víkuifréttir
9