Víkurfréttir - 30.01.1997, Blaðsíða 6

Félagastcirf ársins 7 PPó á SucSurnesjum:
hæfi. Við vorum bara með
kassagítar og hreyfisöngva
sem þá var alveg nýtt en þetta
er kontið allstaðar í dag".
Hver er tilgangurinn með
þessu starfi?
„Hann er aðallega sá að
bömin öðlist sína bamatrú. í
sjálfu sér er þetta ekkert annað
en kristiboð“, segir Málfnður,
„Við viljum kenna þeim það
að þau geti leitað í sfna kirkju
og tengja þau við trúna þannig
að þau fái eitthvað haldreipi í
lífinu. Þetta á sérstaklega við
um böm í dag sem fara ekki
varhluta af öllu álaginu og
stressinu sem fylgir nútíma
samfélagi. Því er mikilvægt
að þau haft einhvem bakhjarl
sem þau geti leitað til og að
þau geti öðlast og iðkað sína
tni“.
Hver er munurinn á barna-
trúnni svokallaðri og trú full-
orðinna?
„Trúin þarf að vaxa og
þroskast", segir Sigfús.
Málfríður tekur undir það.
„Maður getur átt einlæga
barnatrú og böm spyrja mikils
en þeim nægja jafnvel einföld
svör. En þegar maður er eldri
kafar rnaður dýpra og vill hafa
meira til að halda í. Fá sann-
anir og meiri rök“.
Sigfús bendir á orð Páls post-
ula „Páll postuli segir að
|regar ég var bam þá hegðaði
ég mér eins og bam og þurfti
bara mjólk, en nú er ég orðinn
fulltíða maður og þá þarf ég
meira en bara mjólk. Eins og
plantan þarf vökvun og vex
þannig er eins með trúarlíf
okkar. Undirstaðan er svo
nauðsynleg, að hafa eitthvað
til jtess að byggja á. Það er
það sem hvetur mann áfram í
sunnudagaskólanum, að sjá
að foreldrar vilja líka gefa
bömum sínum eitthvað sem
þau geta byggt líf sitt á“.
Texti: Dagný Gísladóttir.
Myndir: Dagný og safn VF.
Mikill fjöldi sækir
sunnudogaskólo
Keflavíkurkirkj u
í hverri viku
Víkurfréttir hafa útnefnt barnastarf Kefla-
víkurkirkju athyglisverðasta félaaastarfib á
síðasta ári. Mikil bátttaka hefur verib i sunnu-
daaaskóla kirkjunnar oq hafa verið teknir upp
nokkrir bættir fyrir Sjónvarpið. Þetta er
niðurstaða sérskipaðrar dómnefndar blaðsins
sem kom nvverið saman til að velja mann
ársins, fyrirtæki ársins oa félaa eða félaga-
samtök ársins á Suðurnesium.
Umsjónarmenn sunnudaga-
skólans eru tvenn hjón, þau
Málfríður Jóhannsdóttir og
Ragnar Snær Karlsson auk
aðstoðarprests Keflavík-
urkirkju Sigfúsar B. Ingva-
sonar og Laufeyjar Gísla-
dóttur. Sigfús og Málfríður
gáfu sér tíma til þess að segja
frá starfinu og bentu um leið á
að foreldrar og böm séu einn-
ig til aðstoðar í skólanunt.
Organisti kirkjunnar Einar
Örn Einarsson og Helga
Bjarnadóttir meðhjálpari taka
ávallt þátt í sunnudaga-
skólanum.
Aðsókn í sunnudagaskólann
hefur farið ört vaxandi undan-
farin ár og að sögn Sigfúsar
hafa um 4 - 500 mans sótt
skólann að undanfömu. Þar af
eru um 300 börn og 200
foreldrar en þeir eru mjög
virkir í starfinu. I kjölfar þes-
sarar aðsóknar og þar sem
starfið er rótgróið ákvað
Sjónvarpið að taka sunnu-
dagaskólann í Keflavíkur-
kirkju upp og hafa tveir þættir
þegar verið sýnir og bíða átta
sýningar. Auk þess var sunnu-
dagaskólanum útvarpað fyrir
jól.
Sunnudagaskólinn hófst árið
1975 með því formi sem er í
dag en áður voru bar-
naguðþjónustur hjá Sr. Birni
Jónssyni. Málfríður og
Ragnar Snær hafa verið
umsjónamtenn frá byrjun en
Sigfús og Laufey hafa staifað
við skólann á fjórða vetur.
Börnin sem sækja sunnudaga-
skólann eru á aldrinum
tveggja ára og upp í
fermingaraldur að sögn þeirra
Málfríðar og Sigfúsar.
Sunnudagaskólinn hefst á því
að kirkjuklukkum er hringt,
þenta dagsins.
Að sögn Málfríðar er
hugmyndin sú að tengja
bömin við kirkjuna og messu-
formið. „Því byrjum við á
kirkjuklukkunum og for-
spilinu á orgelinu þannig að
þau finni sig í kirkjunni og að
þetta sé kirkjan þeirra.
Aðalatriðið er að þau finni
það að þau geti átt trú og
iðkað hana þó að þau séu
og glærusögur. Við notum
þannig bæði heyrn og sjón.
Efnið sem kennt er við sun-
nudagaskólann kemur frá
fræðsludeild þjóðkirkjunnar
og núna fá bömin möppu með
örkinni hans Nóa og geta þau
límt dýrin framan á hana.
Einnig fá þau blað með bæði
mynd og verkefni."
Hvort eru mömmurnar eða
pabbarnir duglegri að koma
Viljum að bömin
fínni að þefta er
kirkjan þeirra
forspil er spilað og kveikt er á
altariskertum. Leggja umsjón-
armenn mikið upp úr söng og
bænum. Kenna þau börnun-
um bænavers og bænir frá
þeim sjálfum. Tekið er fyrir
sérstakt efni fyrir hvem dag
og sögð saga í tengslum við
börn. Að þau geti beðið til
Guðs og haft samfélag við
Guð rétt eins og fullorðnir".
Sigfús segir skólann fjöl-
breyttan og að þau noti mikið
af hjálpaitækjum. „Við skipt-
umst á að segja sögur, setjum
upp leikþætti, notum brúður
með bömin?
„Það hefur aukist mjög mikið
að pabbarnir komi líka með
bömunum“, segir Málfríður,
„en það er skemmtilegast
þegar að öll fjölskyldan
kemur. Svo er alltaf þó
nokkuð af öfum og ömmum“.
Að sögn þeirra Sigfúsar og
Málfríðar sjá þau kynslóða-
skipti í sunnudagaskólanum
og segja þau það vera mjög
ánægjulegt.
„Eg er ekki í vafa unt það að í
kynslóðirnar endurnýjast f
sunnudagaskólastarseminni
og nú eru fyrstu börnin að
koma með sín börn. Þannig
að við fáum þau til baka“,
segir Sigfús.
Málfríður samsinnir því og
segir gaman að upplifa þessi
kynslóðaskipti. „Þegar við
vorum að byrja fyrir 20 ámm
þótti þetta framúrstefnulegt og
mörgum fannst það ekki við
6
Víkurfréttir