Morgunblaðið - 04.07.2016, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 4. JÚLÍ 2016
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
HAFDÍS GUÐMUNDSDÓTTIR,
Klukkuholti 22, Álftanesi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut 24.
júní. Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
miðvikudaginn 6. júlí klukkan 13.
.
Þorsteinn Svörfuður Kjartansson,
Kristinn Þorsteinsson, Sigríður Olga Magnúsdóttir,
Gestur Örn Ákason, Eyrún Valþórsdóttir,
Andri Þorsteinsson, Mary Joy Repato,
Klara Lind Þorsteinsdóttir, Arnar Gísli Hinriksson
og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÞORVALDUR VEIGAR GUÐMUNDSSON
læknir,
er látinn.
Útförin fer fram miðvikudaginn 6. júlí frá
Kópavogskirkju, klukkan 15.
.
Birna Friðriksdóttir,
Helga Þorvaldsdóttir, Douglass Turner,
Sólveig Þorvaldsdóttir, Valgeir Ómar Jónsson,
Arndís Þorvaldsdóttir, Geir Fenger
og barnabörn.
Elsku eiginkona mín, dóttir, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
STEINUNN MARÍA EINARSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Ásakór 13, Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans
27. júní. Jarðarförin fer fram frá Digraneskirkju
miðvikudaginn 6. júlí klukkan 13.
.
Páll Einarsson,
Sigrún Rósa Steinsdóttir,
Sigrún Birgitte Pálsdóttir,
Einar Pálsson, Kristjana Jónsdóttir,
Gunnar Þór Pálsson, Chloë Malzac,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BÁRA JÓNSDÓTTIR
frá Bíldudal,
lést mánudaginn 27. júní. Útför hennar
fer fram frá Bíldudalskirkju laugardaginn
9. júlí klukkan 14.
.
Þorbjörg Lilja Óskarsdóttir, Haukur Þ. Sveinbjörnsson,
Magnús B. Óskarsson, Björk Hafliðadóttir,
Rakel Óskarsdóttir, Aðalsteinn Klemenzson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær dóttir okkar, systir, mágkona og
frænka,
ÞÓRNÝ JÓNSDÓTTIR
frá Reyni í Mýrdal, til heimilis að
Sólheimum í Grímsnesi,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 28. júní.
Útförin fer fram frá Reyniskirkju í Mýrdal þriðjudaginn 5. júlí
klukkan 14.
.
Jón Sveinsson, Erla Pálsdóttir,
systkini og fjölskyldur.
✝ Bryndís Einars-dóttir fæddist
9. desember 1952.
Hún lést á krabba-
meinsdeild Land-
spítalans við Hring-
braut 20. júní 2016.
Foreldrar henn-
ar eru Guðbjörg
Sigríður Kristjóns-
dóttir, f. 7. maí
1928, og Einar
Matthías Kristjáns-
son, f. 2. október 1926, d. 4. febr-
úar 1997. Bræður Bryndísar eru
Kristján Einarsson, f. 1949, Daði
Þór Einarsson, f. 1958 og Pétur
Einarsson, f. 1967.
25. maí 1974 giftist Bryndís
Guðmundi Óskari Her-
mannssyni, f. 25. maí 1950. For-
dóttir, f. 6. júní 1972, gift Daníel
Sveinbjörnssyni, f. 6. október
1966. Börn þeirra eru Kristófer
og Svava Ósk. Móðir Sólveigar
er Sesselja Svava Svavarsdóttir,
f. 1953.
Starfsævi Bryndísar var fjöl-
breytt. Almenn skólaganga og
seinna eftir unglingsár fór hún á
Húsmæðraskólann á Varma-
landi í Borgarfirði.
Bryndís var ávallt vinnusöm
og sinnti jafnt skrifstofu-
störfum, ritarastörfum,
verslunarstörfum og störfum
við umönnun samhliða heimilis-
haldi, sem aldrei fór varhluta af
orkusemi hennar. Síðustu
starfsárin rak hún ásamt eigin-
manni sínum veitingastað á
Laugarvatni. Þar, sem og ann-
ars staðar sem hún bjó, var
Bryndís ávallt virk í félags-
málum og gegndi þar ýmsum
trúnaðarstörfum.
Útför Bryndísar fer fram í
dag, 4. júlí 2016, klukkan 13 frá
Grafarvogskirkju.
eldrar hans voru
Þórdís Ólafsdóttir,
f. 2. maí 1922, d. 2.
júlí 1982, og Her-
mann Guðmunds-
son, f. 12. júní 1917,
d. 12. desember
2005. Börn þeirra
eru: a) Hermann
Guðmundsson, f.
16. desember 1975,
sambýliskona hans
er Signý Magnús-
dóttir, f. 22. febrúar 1978. Börn
þeirra eru Rakel Ýr, Óskar Máni
og Bryndís Lína. b) Ingþór Guð-
mundsson, f. 10. júlí 1978,
kvæntur Sigríði Hörpu Bene-
diktsdóttur, f. 21. júlí 1982. Börn
þeirra eru Egill Hrafn og Katla
Björk. c) Sólveig Guðmunds-
Elsku amma.
Þegar ég hugsa til baka til þín
man ég varla eftir augnabliki þar
sem þú varst ekki glöð og hlæj-
andi, en það er einmitt það sem
einkenndi þig, dugnaður og gleði.
Kallið þitt kom vissulega of
snemma og sorgin er mikil, en þú
barðist hetjulega allan tímann og
getur gengið stolt í burtu.
Fyrsta minning mín með þér
er þegar ég fór vestur á Patró til
ykkar afa og þú kenndir mér að
sauma út, það gekk ekki betur en
það að ég stakk nálinni á kaf í
hnéð á mér. Þú auðvitað kysstir á
bágtið eins og þér einni var lagið
og gerðir ávallt eftir það.
Ég man eftir einni útilegunni
þegar mig langaði bara í jafning
með matnum. Þú varst ekki lengi
að fara inn í tjald og búa hann til
fyrir mig. Ef það var eitthvað
sem mig vantaði, og þú gast
græjað, þá gerðirðu það í hvert
einasta skipti með bros á vör.
Við áttum kannski ekki eins
margar stundir saman og ég
hefði viljað sökum fjarlægðar, en
þær sem við áttum voru allar jafn
yndislegar og góðar. Þrátt fyrir
það veit ég að þú fylgdist alltaf
mjög vel með mér og hafðir mik-
inn áhuga á því sem var að gerast
í lífi mínu hverju sinni, það þykir
mér ótrúlega vænt um. Ég veit
að þú munt halda áfram að vaka
yfir mér og fylgjast með á nýjum
stað.
Sagt er að ömmur séu englar í
mannsmynd, en nú hefur mín
fengið vængi. Hvíldu í friði, elsku
amma mín, ég vona að þú sért
komin á betri stað og líðir vel, ég
mun sakna þín.
Svava Ósk.
Elsku Bryndís mín, þá kom
fréttin sem við höfum hræðst að
fá, en ekki er þó hægt að segja að
hún hafi komið á óvart. Við erum
búin að fylgjast með hetjulegri
baráttu þinni undanfarin ár. Nú
er þeirri baráttu lokið og það er
óhætt að segja að henni lauk ekki
fyrr en í fulla hnefana. Þvílík
kjarnorkukona sem þú hefur ver-
ið í gegnum tíðina. Við vorum
stödd á Spáni þegar við fengum
fréttina um andlátið. Við sáum
reyndar þegar við kvöddum þig
að baráttunni færi brátt að ljúka
og ég veit að þú skynjaðir það
líka.
Það er ekki hægt að segja að
lífið hjá mágkonu minni hafi allt-
af verið dans á rósum. En það var
alveg sama hvað á gekk og hvar
hún bjó, alltaf var hún komin í
vinnu og alltaf var líf og fjör þar
sem Bryndís var. Þau hjónin áttu
það sameiginlegt að eiga marga
góða vini og hafa alls staðar verið
með fullt af vinum í kringum sig,
hvort sem þau bjuggu á höfuð-
borgarsvæðinu, úti á landi eða er-
lendis. Núna undanfarið hafa þau
búið á Laugarvatni og þar hefur
þeim liðið mjög vel. Fyrst með
Tjaldmiðstöðina sem þau ráku í
nokkur ár og nú undanfarin þrjú
ár, en síðan heilsu Bryndísar
hafði hrakað mjög mikið bjuggu
þau í litlu sætu íbúðinni sinni í
Torfholtinu. Alls staðar sem
Bryndís bjó tókst henni að gera
smekklegt og fínt í kringum sig.
Bryndís var ótrúlega fjölhæf
kona. Það var alveg sama hvað
hún tók sér fyrir hendur, hvort
sem hún var að vinna við heim-
ilishjálp, skrifstofustörf, ritara-
störf hjá Alþingi, verslunarstörf,
vera ásamt manni sínum eigandi
veitingahúss og sjá um allt ut-
anumhald í kringum það og
margt fleira sem hún hefur starf-
að við. Alls staðar skilaði hún
sínu dagsverki með stakri prýði
og var vinsæl og eftirsóttur
starfskraftur. Meira að segja eft-
ir að hún varð sjúklingur var leit-
að til hennar og hún var komin
með verkefni sem hún leysti með
stakri prýði og naut þess að hafa
eitthvað fyrir stafni.
Elsku Bryndís mín, það verður
svo skrýtið að koma heim og
þurfa að upplifa að þú sért ekki
lengur til staðar. Ég veit að ég á
eftir að sakna þín mikið. Það eru
að verða 50 ár síðan ég kom í fjöl-
skylduna og við urðum strax góð-
ar vinkonur enda á svipuðu reki.
Það er svo ótrúlega ósanngjarnt
að þú fékkst ekki tækifæri á að
njóta þess að vera með fjölskyld-
unni lengur og að barnabörnin,
sem þú elskaðir út af lífinu, hafi
ekki átt þess kost að hafa þig hjá
sér lengur. Við reynum samt að
sjá ljósu hliðarnar og sjá þig fyrir
okkur með pabba þínum og öllum
vinum og skyldmennum, sem
voru farin á undan og vita að þau
taka á móti þér með útbreiddan
faðminn. Það er líka huggun að
vita að þú ert laus við kvalirnar
sem þú þurftir að líða síðustu
mánuði. Við kveðjum þig, elsku
Bryndís mín, þakka þér fyrir,
Brynhildur mágkona.
Bryndís Einarsdóttir, vinkona
mín og svilkona, er fallin frá eftir
hetjulega baráttu við illvígan
sjúkdóm. Það er með söknuð í
huga og hjarta sem ég minnist
hennar í þessum fátæklegu orð-
um. Við Bryndís áttum langa
sögu saman, en um þessar mund-
ir eru 42 ár síðan leiðir okkar
lágu saman á Eyrarbakka. Þar
hafði Gummi tekið við stöðu úti-
bússtjóra í útibúi Kaupfélags Ár-
nesinga, en þau bjuggu á efri
hæðinni og vann Bryndís sömu-
leiðis við afgreiðslu í búðinni.
Hún sá um að afgreiða kost í
bátana en ég var ungur skipstjóri
hjá Hraðfrystistöðinni á Eyrar-
bakka og kynntist þeim hjónum í
gegnum þessi kostviðskipti. Ör-
lögin höguðu því svo þannig að
systir Gumma, Herdís, varð eig-
inkona mín og þar með vorum við
orðin tengd fjölskylduböndum.
Það sem einkenndi Bryndísi var
mikill drifkraftur og hversu vel
henni gengu samskipti við annað
fólk; þessi meðfæddi hæfileiki
hennar að láta fólki líða vel aflaði
henni stærri vinahóps en al-
mennt gerist. Væntumþykja til
fjölskyldu sinnar, foreldra og
bræðra var einlæg og umhyggjan
fyrir börnum, tengdabörnum og
barnabörnum var mikil. Þegar
leiðir skilja og kveðjustundin er
upp runnin flæða minningar um
hugann og þrátt fyrir söknuðinn
sem ég finn fyrir er ég fullur
þakklætis fyrir samferðina. Við
Hedda og fjölskylda okkar send-
um aðstandendum öllum,
Gumma og fjölskyldunni þeirra
Bryndísar, Gígí, sem kveður
dóttur sína, og bræðrum hennar
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur á þessari sorgarstundu.
Gísli Vilhjálmur Jónsson.
Enginn veit sína ævi fyrr en öll
er. Ekki átti ég von á því að þurfa
að kveðja mágkonu mína, hana
Bryndísi, svona snemma á lífs-
skeiðinu. Hana sem hefur fylgt
mér í gegnum lífið á einn eða
annan hátt frá æskuárum og ver-
ið mér frekar sem systir en mág-
kona. Það er erfitt að hugsa sér
komandi ár án þess að hún sé
hluti af daglegu lífi okkar. Ég
man enn þegar ég hitti Bryndísi
fyrst, en það var þegar Gummi
bróðir kom heim á Aðalgötu 2 í
Súgandafirði um páska. Stóri
bróðir var að koma heim og ég,
krakkinn, hlakkaði til að hitta
hann. En ég varð eitt spurning-
armerki þegar hann birtist svo
með unga stúlku upp á arminn
sér við hlið. Nokkuð sem ég,
krakkinn, átti erfitt með að skilja
þá, en nokkuð sem lífsþroskinn
og viðkynni af stúlkunni gerðu
skiljanlegt. Frá þessari stundu
varð Bryndís ein af fjölskyldunni
og mun alltaf vera. „Gummi og
Bryndís“ er nokkuð sem hefur
verið samofið í tæp fimmtíu ár og
mun verða áfram um ókomna tíð.
Elsku mágkona, þú varst ósér-
hlífin, glaðlynd og hjálpsöm.
Hvar sem þú varst varstu drif-
kraftur í því sem um var að vera
hverju sinni. Þín verður sárt
saknað af okkur öllum sem eftir
sitjum, en minningin um þig mun
lifa áfram. Ég, Gunna og börnin
okkar sendum Gumma bróður og
börnum hans, þeim Sollu, Her-
manni, Ingþóri, mökum, börnum
þeirra og öðrum nákomnum
dýpstu samúðarkveður. Megi
Guð blessa ykkur öll.
Halldór Karl Hermannsson.
Ég kynntist Bryndísi í gegn-
um manninn minn, Ísleif. Þau
voru systkinabörn og talaði hún
jafnan um hann sem uppáhalds-
frænda. Okkur Bryndísi varð
strax vel til vina og við höfum átt
margar ánægjustundir saman
bæði hér heima og eins erlendis.
Ég dvel mikið erlendis á veturna
og það var alltaf jafn ánægjulegt
að fá símhringingu frá Bryndísi
og oft urðu samtölin ansi löng.
Bryndís var einhver sú dugleg-
asta og ósérhlífnasta manneskja
sem ég hef kynnst. Alltaf stutt í
grallarann og hláturinn. Hún hef-
ur þurft að þola mikil veikindi en
aldrei kvartað heldur verið
ákveðin í að komast í gegnum
þau með sama krafti og hún hef-
ur notað til allra starfa. Við hjón-
in sendum manni hennar, Guð-
mundi, sonunum, Hermanni og
Ingþór, fjölskyldum þeirra, móð-
ur, bræðrum og öðrum ættingj-
um innilegar samúðarkveðjur.
Elsku Bryndís, hvíldu í friði.
Auður og Ísleifur.
Kjarnakonan Bryndís skilur
eftir sig margar og góðar minn-
ingar sem gleðja og hugga.
Frjálsleg í fasi og glæsileg á velli
tókst hún á við tilveruna og gekk
hiklaust í þau verk sem að henni
komu hverju sinni. Hún var litla
systir Kristjáns mágs míns og
var ekki há í loftinu við okkar
fyrstu kynni. Hún var mátulega
ræðin en frökk í allri framgöngu.
Skemmtilegur unglingur sem lá
ekki á skoðunum sínum.
Ég var svo heppin að vera til
staðar í Breiðholtinu þegar Bryn-
dís og Gummi fluttu í „Bakkana“.
Báðar með litla stráka á sama
aldri og tókum húsmæðraleikinn
með trompi enda báðar Hús-
mæðraskólagengnar, bakað á
fimmtudögum, skúrað á föstu-
dögum, prjónað, saumað og hleg-
ið. Bryndís var baráttukona af
guðs náð og lét ekki veikindi og
mótlæti lífsins á sig fá og barðist
hetjulega til hinstu stundar með
húmorinn á sínum stað.
Með sorg í hjarta kveðjum við
hjónin kæra vinkonu.
Fjölskyldunni allri vottum við
okkar dýpstu samúð.
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Hjördís Geirsdóttir.
Elsku hressa, káta, sterka,
duglega æskuvinkona mín lést
langt fyrir aldur fram 20. júní síð-
astliðinn. Engan af okkur skóla-
systkinunum hefði grunað að hún
yrði fyrst til að kveðja þennan
heim, eins hraustur og kraftmik-
ill unglingur sem hún var.
Leiðir okkar Bryndísar lágu
fyrst saman þegar ég fór í heima-
vist í Reykjadal, sem var við
æskuheimili hennar, en við ung-
lingarnir úr Kjósinni fórum flest í
Brúarlandsskóla.
Skólabíllinn keyrði unglingana
úr heimavistinni í skólann, en all-
ir þurftu að ganga afleggjara nið-
ur á þjóðveg í bílinn. Þarna hitt-
umst við fyrst í morgunmyrkri og
kalsaveðri á göngu niður afleggj-
arann. Bryndís heilsaði kát og
glöð og kynnti sig á þennan
ómótstæðilega frjálslega hátt,
sem verkaði eins og við hefðum
þekkt hana alla tíð, við nýliðarnir
vorum aftur ósköp óöruggir og
ragir. Þarna sameinaðist hún
hópnum. Þetta hressa og frjáls-
lega fas hafa efalaust fleiri upp-
lifað sem kynntust Bryndísi og
þar af leiðandi hefur hún í gegn-
um lífið laðað að sér fólk úr úr öll-
um áttum.
Bryndís var einstaklega hlý en
blátt áfram, opin og hreinskilin
þannig að óframfærasta og þegj-
andalegasta fólk varð ræðið í ná-
vist hennar. Lífshlaup Bryndísar
var skemmtilegt, gleði og glaum-
ur, brattar brekkur, djúpir dalir
og lygn sjór, en alltaf hefur þessi
sterka kona komið jafnfætis nið-
ur, sama á hverju gekk. Elsku
yndislega, fallega vinkona mín,
takk fyrir allar einlægu,
skemmtilegu og góðu stundirnar
sem þú hefur gefið mér í gegnum
lífið og ég vonaði að yrðu miklu
fleiri. Gegnum lífið hafa tengsl
okkar verið mismikil, fjarlægðin
milli okkar oft á tíðum löng en
aldrei datt niður sá djúpi vináttu
kærleikur og trúnaður sem við
byggðum upp 13 og 14 ára gaml-
ar. Ég þakka fyrir það nána sam-
band sem við áttum síðustu árin
og hélt við yrðum gamlar saman.
Farðu í Guðs friði, kæra vinkona,
ég sakna þín, en við komum á eft-
ir þér.
Elsku Guðmundur og fjöl-
Bryndís
Einarsdóttir
Nú ertu farin, elsku
amma, allt of fljótt. Það er
skrýtið að hugsa um það að
við hittumst ekki aftur og
eiga ekki eftir að fá falleg
skilaboð frá þér. Við áttum
margar stundir saman, eins
og þegar þú „kenndir mér
að dansa“ og sumarið góða
þegar ég var hjá ykkur afa
á Laugarvatni. Þær hefðu
verið fleiri ef við hefðum
búið nær hvort öðru.
Þú hlakkaðir svo til að
koma norður og skoða íbúð-
ina mína en það náðist ekki.
Margar fleiri minningar
koma upp í hugann og ætla
ég að geyma þær vel.
Hvíldu í friði.
Kristófer.