Morgunblaðið - 28.09.2016, Page 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. SEPTEMBER 2016
✝ Björgvin Krist-ófersson fædd-
ist í Reykjavík 20.
mars 1928. Hann
lést á Landspítalan-
um 17. september
2016.
Foreldrar hans
voru Ingibjörg Sig-
urðardóttir, f. 21.4.
1890, d. 25.9. 1948,
og Kristófer Krist-
ófersson, f. 8.2.
1895, d. 7.8. 1957. Björgvin var
yngstur þriggja systkina: Björn,
f. 5.1. 1919, d. 22.12. 2008, og
Ólöf Sigríður, f. 29.8. 1921, d.
1.9. 1943. Björgvin giftist 17. júlí
Tengli við rafvirkjastörf, meðal
annars við uppbyggingu raf-
kerfis á Þórshöfn, Kópaskeri og
Vopnafirði og uppbyggingu nýs
frystihúss á Vopnafirði.
Árið 1960 hefur hann svo
störf hjá umboðsmanni Schind-
lers við uppsetningar og teng-
ingar á lyftum fyrir fjölbýlishús
sem þá risu ört í Reykjavík, svo
sem í Sólheimum, Ljósheimum
og víðar.
Hann tók við umboði fyrir
Schindler-lyftur. Árið 1990 var
fyrirtækið (Björgvin Kristófers-
son hf.) sameinað lyftudeild
Héðins auk þess sem Schindler í
Noregi keypti 51% hlut í fyr-
irtækinu. Hann starfaði þar við
lyftuþjónustu og viðgerðir auk
þess að vera framkvæmdastjóri
til sjötugs.
Útför hans fer fram frá
Grensáskirkju í dag, 28. sept-
ember 2016, klukkan 15.
1954 Ragnheiði S.
Jónsdóttur, f. 18.7.
1927. Barn Björg-
vins og Ragnheiðar
var Ólafur, f. 10.11.
1961, d. 3.2. 2005.
Björgvin hóf
nám í rafvirkjun
hjá Rafmagni undir
handleiðslu Giss-
urar Pálssonar raf-
virkjameistara.
Hann lauk námi í
rafvirkjun hjá Tengli undir
handleiðslu Sigurðar Þorvalds-
sonar sem var rafvirkjameistari
þess fyrirtækis.
Hann vann í nokkur ár hjá
Það var árið 1959 að við tvær
vinkonur, 19 ára stelpuskjátur,
dvöldum ásamt fleira fólki í viku
í Þórsmörk. Flestir gistu í skála
Ferðafélags Íslands þar sem þau
hjón Hróðný og Jóhannes úr
Kötlum réðu ríkjum. Ein hjón
gistu í tjaldinu sínu á flötinni,
það voru Ragna og Björgvin sem
voru að halda upp á fimm ára
hjúskaparafmæli sitt.
Undir góðri stjórn Jóhannes-
ar var gengið um fjöll og firnindi
og smátt og smátt fór hópurinn
að kynnast. Á þessari viku tókst
með okkur góður og traustur
vinskapur sem haldið hefur æ
síðan. Við áttum eftir að ferðast
mikið saman um landið, fara í
útilegur, fjallgöngur, veiðitúra
og ýmislegt annað. Þegar maður
hugsar til baka þá hrannast upp
minningarnar. Sláturgerð á
haustin, laufabrauðsbakstur fyr-
ir jólin, þá komu vinir saman og
hjálpuðst að, oftast á heimili
þeirra á Fornhaganum og í Sæ-
viðarsundinu. Svo voru haldin
þorrablót með heimalöguðum
mat sem fleiri lögðu til.
Björgvin hafði mikinn áhuga á
laxveiði og áttu þau hjón það
sameiginlegt. Það var gaman að
heyra þau segja veiðisögur. Þau
ferðuðust einnig mikið innan-
lands og utan og voru fróð um
það sem þau upplifðu. Í sérstöku
uppáhaldi var Sviss þar sem þau
áttu góða vini, fóru þau margar
ferðir þangað og höfðu frá
mörgu að segja.
Hann hlúði að heimilinu
þeirra meðan heilsan entist, vildi
hafa alla hluti í lagi. Þar voru
þau samtaka hjónin, þau áttu
yndislegt heimili sem öllum stóð
opið, enda vinmörg.
Þau eignuðust einkasoninn
Ólaf, mikinn sólargeisla. Hann
var mikill selskapsmaður og vildi
halda veislur með mörgu fólki.
Ekki stóð á foreldrunum sem
vildu gera allt fyrir drenginn
sinn. Ólafur lést árið 2005.
Nú þegar Björgvin hefur farið
í sína síðustu ferð, þá er mér of-
arlega í huga hvað gott var að
leita til hans ef eitthvað fór úr-
skeiðis hjá mér. Hann var góður
fagmaður og vissi oftast hvað var
að, hvort sem um rafmagn var að
ræða eða jafnvel gamla bílinn
minn sem ekki fór í gang. Einnig
þegar hann birtist óvænt á
tröppunum hjá mér með lax sem
hann hafði verið að veiða. Já, það
er margs að minnast á langri
leið.
Seinna þegar Jón var kominn
til sögunnar var honum tekið
opnum örmum og varð hann
einnig mikill vinur þeirra. Við
höfum alla tíð verið í miklum
samskiptum og deilt gleði- og
sorgarstundum í lífi okkar, eins
og við værum tengd fjölskyldu-
böndum, svo traust er þessi vin-
átta.
Nú sér Ragna á bak lífsföru-
naut sínum til 62 ára. Hún er
sterk og dugleg kona. Við biðjum
henni Guðs blessunar.
Hverju sem ár
og ókomnir dagar
að mér víkja,
er ekkert betra
en eiga vini,
sem aldrei svíkja.
(Davíð Stefánsson)
Við Jón þökkum Björgvini
samfylgdina og trúum því að
hann hafi hitt Ólaf sinn.
Ásta Breiðdal.
- áður en silfurþráðurinn slitn-
ar og gullskálin brotnar og skjól-
an mölvast við lindina og hjólið
brotnar við brunninn, og moldin
hverfur aftur til jarðarinnar, þar
sem hún áður var, og andinn til
Guðs, sem gaf hann
(Prédikarinn, 12, 6-7)
Nú hefur silfurþráðurinn
slitnað og Björgvin í „næsta
húsi“ er farinn frá okkur til að
sameinast almættinu að nýju og
hitta þar fyrir þann sem honum
var dýrmætastur í lífinu, soninn
Ólaf Björgvinsson. Samband
þeirra feðga var einstakt, fallegt
og sterkt. Í sumar þegar Björg-
vin og Ragna héldu upp á 60 ára
brúðkaupsafmæli sitt og við
ræddum saman og minntumst
liðinna tíma, sem auðvitað tengd-
ust syninum, sagði Björgvin að
Ólafur hafi kennt sér svo margt
og gert sig að betri manni með
sínum einstaka húmor, stríðni og
heiðarleika. Hann sagðist hlakka
til að hitta hann á ný og ekki yrði
svo langt þangað til. Á þessum
tímamótum hélt Björgvin stutta
ræðu og mér finnst í dag, þegar
ég hugsa til baka, að þá hafi
hann verið að kveðja okkur.
Ég kynntist Björgvini ung að
árum þegar hin svokallaða
„Lengja“, Sæviðarsund 68-76,
var í byggingu. Björgvin og
Ragna voru að byggja húsið
númer 76 og foreldrar mínir við
hliðina númer 74. Þarna eignað-
ist ég nýja fjölskyldu, fjölskyld-
una í „næsta húsi“, þau Björgvin,
Rögnu og son þeirra hann Ólaf,
sem var mér upp frá því sem
bróðir. Hann kallaði mig alltaf
Halldóru systur. Þegar við
kynntumst var eins og við hefð-
um alltaf þekkst og með okkur
tókust tengsl og vinátta sem vart
er hægt að lýsa með orðum. Á
yngri árum dvaldi ég löngum
stundum hjá fjölskyldunni í
„næsta húsi“ þar sem við Ólafur
lékum okkur saman og alltaf var
gott að leita til Björgvins þegar
eitthvað bjátaði á. Hann var hag-
leiksmaður, nákvæmur og úr-
ræðagóður. Í minningunni gat
hann lagað nánast allt og hann
hafði þolinmæði fyrir forvitinni
stelpu úr næsta húsi.
Eftir að barnsskónum var slit-
ið og ég flutt að heiman voru allt-
af sterk tengsl við „Lengjuna“,
sérstaklega við þau Rögnu og
Björgvin. Árlegt sumargrill var
hápunktur sumarsins og einnig
áramótaboðið á 76. Þar tóku
Ragna og Björgvin vel á móti
gestum sínum. Ég fylgdist með
þeim og þau sömuleiðis með mér
og minni fjölskyldu. Þau sam-
glöddust mér þegar fjölskyldan
stækkaði og vildu fá fréttir af því
hvernig mér og mínum vegnaði.
Ég er óendanlega þakklát fyr-
ir að hafa fengið að kynnast
Björgvini og fjölskyldunni í
næsta húsi. Þar fékk ég að kynn-
ast því að við erum öll einstök og
að margbreytileiki fólks gerir til-
veruna bæði fallegri og verðugri
samverustað.
Ég bið góðan Guð um að
styrkja hana Rögnu mína í
„næsta húsi“ á þessum tímamót-
um og er þess fullviss að feðg-
arnir munu taka á móti henni
þegar að því kemur að hennar
silfurþráður slitnar.
Halldóra Björnsdóttir.
Góður og kær vinur, Björgvin
Kristófersson, er horfinn yfir
móðuna miklu.
Við kynntumst, þegar við vor-
um meðal frumbyggja í Sævið-
arsundi á árunum 1985-1986, en
þá byggðum við okkur raðhúsa-
lengju ásamt þremur öðrum öð-
lingum. Þarna bjuggum við sam-
an í aldarfjórðung og styrktust
vináttuböndin með hverju árinu.
Í miðjuhúsunum voru pappírs-
búkarnir Kári, viðskiptafræðing-
ur, Björn, verslunarmaður og
undirritaður, verkfræðingur, en
á báðum endum lengjunnar voru
þessir afburða iðnmeistarar,
Gísli, vélvirki og listamaður og
Björgvin rafvirkjameistari og
lyftusérfræðingur.
Björgvin var mjög sjálfstæður
og hafði ákveðnar skoðanir á því
hvernig hann vildi hafa hús
þeirra Rögnu. Ekki urðu nein
ágreiningsefni út af því, en frek-
ar var að við dáðumst að þeim
breytingum, sem hann gerði og
miðuðust við að gagnast hans
starfi og rekstri. Sambúðin í
lengjunni var einstök og sam-
vinnan og vináttan, sem þar þró-
aðist var eitthvað sem maður
hefði alls ekki viljað missa af. Í
sameiginlegum framkvæmdum
komu fljótt fram útsjónarsemi
og foringjaeiginleikar Björgvins.
Hann var og einstaklega hjálp-
samur og bóngóður.
Leiðir okkar Björgvins lágu
einnig saman viðskiptalega, ef
svo má segja og var sú samvinna
og samskipti ávallt mjög
ánægjuleg. Björgvin rak umboð
fyrir svissneskar lyftur, Schind-
ler, sem síðar sameinaðist Héðni
hf í „Héðinn Schindler lyftur“.
Sótti ég oft tilboð í lyftur og
lyftubúnað til Björgvins og
samdi um smíði og afhendingu.
Alltaf var mikil og gagnkvæm
ánægja með þau viðskipti á milli
Björgvins og skjólstæðinga
minna. Vandvirkni og áreiðan-
leiki voru innbyggðir eiginleikar
hjá honum.
Björgvin hafði bætandi áhrif á
menn og málefni.
Við hjónin sendum góðri vin-
konu okkar, Rögnu, okkar inni-
legustu samúðarkveðjur vegna
fráfalls Björgvins. Hjónaband
þeirra var ætíð markað af ást og
samhyggju.
Almáttugur guð styrki hana í
erfiðum veikindum.
Svana Jörgensdóttir og
Gunnar Torfason.
Björgvin
Kristófersson
Ástkær eiginkona mín, dóttir, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
HALLA JÖKULSDÓTTIR
frá Núpi,
Húnabraut 11, Blönduósi,
lést á gjörgæsludeild sjúkrahússins á
Akureyri 16. september. Útförin fer fram frá Hólaneskirkju á
Skagaströnd föstudaginn 30. september klukkan 14. Jarðsett
verður í Höskuldsstaðakirkjugarði.
.
Gísli Jóhannes Grímsson,
Valgerður Kristjánsdóttir,
Valgerður Soffía, Anna, Rannveig Lena,
Árný Sesselja og Jökull Snær Gíslabörn,
tengdabörn, ömmubörn og langömmubarn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
GUÐNI SIGURÐUR SIGURÐSSON,
Maríubakka
í Fljótshverfi,
verður jarðsunginn frá Prestsbakkakirkju á
Síðu laugardaginn 1. október klukkan 14. Þeim sem vilja
minnast hans er bent á Styrktarfélag krabbameinssjúkra barna.
.
Anna María Ólafsdóttir,
Aðalsteinn Sigurðsson, Hrafnhildur Garðarsdóttir,
Edda G. Guðnadóttir, Bjarni Gestsson,
Bjarki V. Guðnason, Auðbjörg B. Bjarnadóttir,
Margrét I. Guðnadóttir, Tarkan Conger,
Ólafur H. Guðnason, Sólveig Ólafsdóttir,
Sigurður K. Guðnason, Steinunn H. Ómarsdóttir,
Heimir Örn Guðnason
og barnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
LILJA JÓNSDÓTTIR,
Aðalstræti 124, Patreksfirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Patreksfjarðar
fimmtudaginn 22. september. Útför hennar
fer fram frá Patreksfjarðarkirkju föstudaginn 30. september
klukkan 14. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á að leyfa
Ási styrktarfélagi að njóta þess.
.
Jón Magnússon,
Kristín Bergþóra Pálsdóttir,
Sigurður Viggósson, Anna Jensdóttir,
Magnús Jónsson, Halldóra Birna Jónsdóttir,
Þormar Jónsson, Lenka Lipkova,
Arnheiður Jónsdóttir, Þröstur Reynir Guðbergsson,
Hafþór Gylfi Jónsson, Ásthildur Sturludóttir,
Lilja Valgerður Jónsdóttir,
Bergþóra Jónsdóttir, Ásgeir Þórarinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR INGI ÓLSEN,
Túngötu 12, Eyrarbakka,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands 23.
september. Útför hans fer fram frá
Eyrarbakkakirkju laugardaginn 1. október klukkan 14.
.
Inga Kristín Guðjónsdóttir,
Ingibjörg Gunnarsdóttir, Heimir Hjaltason,
Þuríður Gunnarsdóttir, Friðrik Sigurjónsson,
Þórunn Gunnarsdóttir, Finnur Kristjánsson,
Guðjón Gunnarsson, Kristjana Garðarsdóttir,
Pétur R. Gunnarsson, Rut Björnsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
Elskulegur eiginmaður minn,
AÐALGEIR GUÐMUNDSSON,
Sandgerði,
Glerárhverfi,
lést á öldrunarheimilinu Hlíð 23. september.
.
Sigrún Arnþórsdóttir
og aðrir aðstandendur.
Ástkær móðir mín, dóttir, systir og
mágkona,
SVANLAUG INGVADÓTTIR,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju föstu-
daginn 30. september klukkan 13. Blóm og
kransar eru vinsamlega afþökkuð en þeim
sem vilja minnast hinnar látnu er bent á
styrktarsjóð Karenar Lífar, reikn.: 0327-18-950855,
kt. 191207-3190.
.
Karen Líf Brynjarsdóttir,
Arnrún Antonsdóttir, Ingvi Þór Sigfússon,
Anton L. Ingvason, Guðrún Lýðsdóttir,
Þórður G. Ingvason, Hrönn Brandsdóttir.
Látinn er
DR. JÓN ÞÓR ÞÓRHALLSSON,
fv. forstjóri Skýrr,
Akurgerði 31, Reykjavík.
.
Aðstandendur.