Fréttatíminn - 18.11.2016, Blaðsíða 48

Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrunlilja@amk.is
Þegar ég opnaði fyrst dyrnar á kaffihúsinu í sumar þá var biðröð og það hefur verið fullt út úr dyrum síðan,“ seg-
ir Oddný Cara Edwards sem opn-
aði kaffihús eða nordic deli, eins og
það er kallað, í bænum Lymington
á Engandi í sumar. Þar býður hún
upp á heiðarlegan heimilismat
sem hún sér sjálf um að töfra fram.
„Ég býð til dæmis upp á kjötsúpu,
brauðrétti, hjónabandssælu og
smurbrauð.“ Þemað á kaffihúsinu er
norræn goðafræði og er hún gegn-
umgangandi í öllu þar, bæði innan-
húss og utan, en íslensk listakona,
Anna Dóra, hefur verið Oddnýju
innan handar með stíliseringu. Og
þrátt fyrir að hafa aðeins verið í
rekstri í sex mánuði hefur kaffihús-
ið verið tilnefnt, ásamt tveimur öðr-
um fyrirtækjum, til New business
brillance awards, en úrslitin verða
kunngjörð í lok nóvember.
Vann frítt á útvarpsstöð í heilt ár
Oddný er fædd og uppalin á Íslandi,
en hefur búið í Englandi í fjórtán
ár. Hún á breskan föður en er ekki
í neinu sambandi við hann. Þaðan
kemur Edwards-nafnið. Oddný fór
út í heim að freista gæfunnar eftir
hafa lokið stúdentsprófi á Íslandi.
Til stóð að ferðast minnsta kosti
um Evrópu en svo ílengdist hún í
Englandi, örlögin gripu í taumana
og eitt leiddi af öðru þangað til hún
endaði sem kaffihúsaeigandi í Lym-
ington.
„Ég byrjaði á því að vinna í fata-
búðinni Next en svo vorum við
vinirnir einu sinni að labba fram-
hjá útvarpsstöð og ég ákvað að fara
inn og spyrja um vinnu, ég bauðst
meira að segja til að vinna frítt, en
þau sögðust ekki hafa starf handa
mér. Ég skildi samt eftir númerið
mitt og fékk símhringingu korteri
seinna. Þá hafði stöðvarstjórinn
orðið vitni af því þegar ég kom inn
og hún kunni að meta „attitjúdið“
mitt. Hún sagði að ég gæti fengið
vinnu en ég fengi ekki borgað.”
Oddný stökk hæð sína í loft upp
af gleði og þáði starfið með þökk-
um þó að það skilaði henni engu í
vasann. Hún vann því fimm daga í
viku í fatabúðinni og tvo daga á út-
varpsstöðinni í næstum heilt ár. „En
ég fékk samt allskonar fríðindi, var
alltaf að fara á tónleika með stór-
um stjörnum og var farin að sjá um
ýmsa viðburði,“ segir Oddný en
hún hafði starfað í blómabúð heima
á Íslandi og var því líka liðtæk í
blómaskreytingum. Þeir hæfileik-
ar og reynslan sem hún fékk af við-
burðastjórnun gerði hana eftirsótta
í frekari verkefni. „Það var fyrirtæki
sem hafði samband við mig, þau
sögðust hafa heyrt af mér og vildu
fá mig í verkefni við að kynna nýjan
búnað fyrir farsíma, en ég átti líka að
sjá um viðburði í símaverslunum og
skreytingar. Ég gat gert þetta allt og
þar byrjaði minn ferill í rauninni.”
Andinn kom yfir á Kosta Ríka
Þaðan fór hún svo yfir til Garmin
að sjá um markaðsmál, en fyrir-
tækið styrkti hana til náms í mark-
aðsfræði við Oxford-háskóla. „Við
gerðum samning okkar á milli, þeir
hjálpuðu mér að komast í þetta nám
og ég fékk þá ekki alveg full laun.
En ég ferðaðist með þeim út um allt
og það var ótrúlega skemtilegt. En
það er svo fyndið hvernig lífið gerist
stundum, því einn daginn veiktist
strákurinn sem sá um sjónvarps-
kynningar fyrir Garmin í sérstök-
um söluþættinum QVC, og af því
ég var með bakgrunn úr útvarpi
þá var ég fengin til að leysa hann
af.” Það gekk svo vel hjá Oddnýju að
forsvarsmenn QVC vildu fljótlega fá
hana til sín til að sjá um kynningar.
Hún gat því gert mun betri samn-
ing og stofnaði jafnframt sitt eigið
markaðsfyrirtæki.
Hún hafði hins vegar lengi geng-
ið með þann draum í maganum að
opna sitt eigið kaffihús. „Mér fannst
alltaf gaman á kaffihúsum þegar ég
var lítil. Ég man sérstaklega eftir því
þegar ég fór á Mokka,“ segir hún og
brosir þegar hún rifjar þetta upp. En
þegar hún fór til Kosta Ríka að sinna
sjálfboðastarfi árið 2011 þá togaði
draumurinn enn meira í hana. „Það
var unnið frá morgni til kvölds og
ég var þreytt eftir erfiða daga þegar
ég ákvað að taka mér einn dag frí.
Ég labbaði inn á yndislegt kaffihús,
það var ótrúlega litríkt og tré inni
Nauðsynlegt að vera
djarfur til að skapa sérstöðu
Oddný Cara opnaði kaffihús í Englandi í sumar og er það strax farið að njóta mikilla
vinsælda. Hún neitar að gera latte og cappuchino en hjá henni geta viðskiptavinirnir
gengið að góðri uppáhellingu vísri. Norrænn heimilismatur ræður ríkjum á kaffihúsinu
og er það Oddný sjálf sem sér um að töfra fram réttina.
Draumurinn rættist Oddný vann markvisst að því í nokkur ár að láta draum sinn rætast. Mikil vinna og erfiði skilaði sér í vinsælu kaffihúsi sem
nú hefur verið tilnefnt til verðlauna. Mynd | Rut
og þá kom þessi tilfinning yfir mig,
og ég ákvað að ég yrði að láta verða
af því að opna mitt eigið kaffihús.“
Fastakúnnarnir vilja sitt
Oddný ákvað þó að fara varlega að
stað og vinna undirbúningsvinnuna
vel, enda bæði með menntun og
reynslu í viðskiptafræði og mark-
aðsmálum. Hún vissi því að það
þýddi ekkert að ana út í neitt.
Hún ákvað að opna kaffihús í
litlum bæ frekar en að fara inn í
samkeppnina í stórborgunum og
Lymington varð fyrir valinu vegna
þess að hann er á sér sögu og er
töluvert vinsæll hjá ferðamönnum,
sérstaklega á sumrin, og er ekki
of langt frá London. „Allir sem ég
talaði við réðu mér reyndar frá því
að opna stað þarna, sögðu að þetta
væri bara sumarbær, en ég hugsaði
með mér að ef ég gæti látið þetta
ganga þar þá gæti ég látið þetta
ganga í hip og trendí borg,“ seg-
ir Oddný en hún er strax komin
með marga fastakúnna. „Ein stelpa
kemur alltaf í Ægir platta, sem er
rúgbrauð með reyktum fiski, ann-
ar kemur alltaf í kjötsúpu. Það er
alveg ótrúlega skemmtilegt. Og ég
er strax komin með fjórar og hálfa
stjörnu á Trip advisor þó að ég sé
svona sérhæfð. Það eru alls ekkert
allir sem fíla „nordic“ en ég er bara
þar. Ég geri til dæmis hvorki latte né
cappuchino, ég er bara með uppá-
hellt kaffi og fæ mikið af kvörtunum
yfir því, en líka mikið hrós. Maður
þarf bara að vera djarfur ef maður
ætlar að skapa sér sérstöðu.”
Næsta skref hjá Oddnýju er að
þróa og framleiða vörur undir nafni
kaffihússins og er sú vinna komin af
stað. En hún selur einnig íslenskar
vörur.
Stundum við það að gefast upp
Oddný viðurkennir að það hafi tekið
á að koma kaffihúsinu í gang. Síð-
ustu mánuðir hafa verið nokkuð
erfiðir og stundum var hún alveg
við það að gefast upp. „Ef einhver
myndi spyrja mig hvort ég sæi eftir
þessu, þá myndi ég alltaf segja nei,
en að gera svona í útlöndum, með
langflesta vinina og fjölskylduna á
Íslandi, það er erfitt. Þegar ég tók
við lyklunum að húsnæðinu, þá
kom í ljós að þar var mygla og ég
átti ekki mikinn pening akkúrat
þá, þannig ég varð að gjöra svo vel
að gera allt sjálf. Hefði ég verið á
Íslandi hefði verið auðveldara að hr-
ingja í hina og þessa og fá aðstoð,”
segir Oddný, en hún er einhleyp og
barnlaus. Hingað til hefur hún valið
starfsframann framyfir fjölskyldulíf.
Þetta hafðist þó allt hjá henni á end-
anum og þrotlaus vinna hefur nú
skilað frábærum árangri. Draumur
hefur ræst.
Oddný gerði ráð fyrir að hægj-
ast myndi um hjá henni í rekstrin-
um með haustinu, en það hefur
ekki gerst. Hún hefur því þurft að
ráða inn fleira starfsfólk. „Ég þjálfa
starfsfólkið mitt á þann veg að það
geti opnað sinn eigin stað. Ég veit að
það er enginn að fara að vinna fyr-
ir mig í tíu ár á kaffihúsi, ég þarf að
vera raunsæ með það. Þetta er ann-
að hvort fólk sem er á milli starfa
eða er búið að eiga börn, finnst
gaman að hitta fólk og vill komast
aðeins út. Ég segi alltaf við starfs-
fólkið mitt að ef það veitir því ekki
ánægju að heyra fólk segja sögur,
þá er það í röngu starfi. Ég vil frekar
vera undirmönnuð af góðu fólki, því
fólk er að koma til mín og borga fyr-
ir kaffibolla þegar það getur fengið
sér kaffibolla heima.“
Ég vil frekar vera undir-
mönnuð af góðu fólki, því
fólk er að koma til mín og borga
fyrir kaffibolla þegar það getur
fengið sér kaffibolla heima.
Köllunarklettsvegi 1, 104 Reykjavík • Sími: 531 3300 • ritstjorn@amk.is
Útgefandi: Gunnar Smári Egilsson. Blaðamenn: Katrín Bessadóttir, katrin@amk.is; Kidda Svarfdal, kidda@amk.is og Sólrún Lilja Ragnarsdóttir, solrunlilja@amk.is.
Framkvæmdastjóri og auglýsingastjóri: Valdimar Birgisson. amk… er gefið út af Morgundegi ehf. og er prentað í 83.000 eintökum í Landsprenti.
…viðtal 4 | amk… FÖSTUDAGUR 18. NÓVEMBER 2016