SÍBS blaðið - 01.01.2001, Síða 21

SÍBShi
aðgangur en þar sem okkur var snúið við i
dyrunum sáum viö að heilmikið var um að
vera kring um Daníel. Grænir sloppar og eftir
því sem okkur sýndist hnífar á lofti. Hvað nú?
Eftir því er virtist heil eilífð var okkur leyft aö
sjá hann aftur. Það stóð ný slanga út úr
brjóstinu á honum, annað lungað hafði falliö
saman en nú hafði aftur tekist að ná stjórn á
aðstæðum.
Eftir þvi sem dagarnir liðu fækkaði slöngum og
á áttunda degi losnaöi hann loks úr öndunar-
vélinni. Þvílíkur sigur! Okkar litli maður var
líka að spjara sig. Ég fékk að taka hann í
fangið og leggja hann á brjóst. Það geröist
ekkert, alls ekkert. Litla kraftaverkið okkar var
búinn að gleyma meðfæddum sogviðbrögðum.
Eins og það kann að virðast lítilfjörlegt
samanboriö við allt annað var þetta gifurlegt
áfall. Þetta var eitt af því fáa sem við höföum
ekki verið undirbúin fyrir. Við áttum annars
því láni aö fagna að hafa fengið gott veganesti
aö heiman sem er mjög þakkarvert.
í rólegheitum lærði Daníel aftur að sjúga og
þegar hann var farinn að nærast sjálfur var
kominn timi á heimferð. Dvölin í London hafði
dregist aðeins á langinn en þeim mun glaðari
vorum við að koma heim með litlu hetjuna
okkar. Glöö og þakklát. Þakklát íýrir að hafa
notið þeirra forréttinda - aö færustu læknar
hafi sinnt Daniel. Þakklát fyrir að eiga
Qölskyldu og vini sem hafa stutt dyggilega við
bakiö á okkur. Og síðast en ekki síst þakklát
fyrir að til sé sfyrktarfélag eins og Neistinn
sem veitti fjárhagslegan stuðning á erfiðum
tíma.
í dag er Daníel hraustur og duglegur strákur.
Hann er eins og hver annar litli bróðir sem má
leika við, halda á og knúsa, líka þegar maöur
er kvefaður.
Jólaball hjartveikra barna
Þann 3. desember s.l. hélt Neistinn jólaball
fyrir hjartveik börn, systkini og foreldra þeirra.
Byrjað var aö dansa í kringum jólatré við
undirleik Péturs Bjarnasonar framkvæmdastjóra
SÍBS en hann var strax til þjónustu reiðubúinn
þegar leitaö var til hans. Margt var um
manninn á jólaballinu og komu tæplega 80
manns og einnig kom þangað Stekkjastaur í
öllu sínu veldi, bæði háum og lágum til
mikillar ánægju, og auðvitað var pokinn hans
fullur af góögæti til barnanna.