Femina - 01.11.1946, Síða 3

f
/. árgangur. - 6. tdlublaS - \órembcr 1916
tlm shólalíf I SSanclaríh/unutn o. fl.
Viðtal við Valborgu Sigurðardottur, forstöðukonu uppeldisskola Surnargjafar.
Ég heimsótti nýlega ungfrú Valborgu
Sigurðardóttur í Tjarnarborg, en þar er
uppeldisskóli Sumargjafar til húsa. Þar
var mér vísað inn í lila, en bjarta og vist-
lega kennslustofu.
— Þetta er nú okkar stofa, segir Val-
borg. — Hér fer fram bókleg kennsla á
morgnana. Við skólann eru sex kennarar
auk mín. Við kennum stúlkunum uppeldis-
og sálarfræði, meðferð ungbarna, líkams-
og heilsufræði, næringarefnafræði og ís-
lenzku, auk þess handíðir, söng og leik-
fimi, en þær námsgreinar eru kenndar eft-
ir hádegi.
— Hvað eru margar stúlkur á þessu
námskeiði?
— 8. — Þær fara síðan á verklegt nám-
skeið í febrúar, og þá hefst nýtt bóklegt
námskeið, sem enn er opið til umsóknar.
— Þátttaka er heimil öllum stúlkum, sem
hafa gagnfræða- eða héraðsskólapróf, og
eru eldri en 18 ára.
—- Og skólagjaldið?
— Það er ekkert. Aftur á móti fá þær
kaup þann tíma sem þær eru á verklega
námskeiðinu, en þá vinna þær í Tjarnar-
borg og Suðurborg. •— Námstíminn er
tvö ár.
— Jæja. Annars Var nú aðalerindið að
biðja þig að segja eitthvað frá skólalífi
i Bandaríkjunum og veru þinni þar.
— Já, ýmislegt væri nú hægt að segja,
í góðu tómi. — Ég var við nám í Banda-
ríkjunum í fjógur ár, fyrsta árið við Minni-
sotaháskólann, hin þrjú við Smith College
í Massaschusetts-fylki. — í Minnisota var
ég eitt sinn spurð að því í römmustu al-
vöru, hvort við hvítu mennirnir á íslandi
umgengjumst nokkuð Eskimóana! — Sú,
sem spurði, vildi auðvitað ekki móðga mig
með því að spyrja, hvort ég væri Eski-
mói. Annars var fólk yfirleitt ákaflega
fáfrótt um Island og íslendinga, eins og
sjá má af þessu.
— Hvernig líkaði þér á Smith College?
Er það ekki einn af stærstu háskólum
Bandaríkjanna?
— Jú, og einn sá elzti og frægasti. Hann
var stofnaður 1871, minnir mig. Þetta er
kvennaháskóli og voru nemendur um tvö
þúsund, þegar ég var þar. — Það var
saga til næsta bæjar, þegar piltur nokk-
ur byrjaði að sækja tíma hjá okkur. Slíkt
hafði aldrei komið fyrir áður í sögu skól-
ans. Strák greyið var myndaður frá öll-
um hliðum og myndirnar birtar í blöðun-
um ásamt þessari merkisfrétt. — Annars
var hann nemandi við piltaháskóla þarna
í grenndinni, en fékk að sækja tíma í
spönsku og fleiri málum hjá okkur.
Voru fleiri útlendingar í skólanum?
-— Já, a. m. k. ein dönsk stúlka. Á frið-
artímum hafa oft verið þarna stúlkur frá
flestum löndum heims. — Og þarna voru
líka stúlkur úr öllum fylkjum Bandaríkj-
anna. Þú mátt gjarna geta þess líka, að
svertingjastúlkur fengu að stunda nám við
skólann jafnhliða hinum og þó er þetta
einkaskóli. Annars er negrum víða bann-
aður aðgangur að háskólum, einkum þó
í Suðurríkjunum. — Fyrsta árið sem ég
var á skólanum, var t. d. ein múlatta-
stúlka í stúdentaráði. — Skólalíf er þarna
skemmtilegt og mikið gert til þess að
nemendur kynnist og tengist vináttubönd-
um. -— Systrafélögin svonefndu, sem eru
,,klíku‘'-félög innan margra háskóla í
Bandaríkjunum, eru bönnuð við Smith
Coll., og er það sennilega til mikilla bóta
fyrir skólalífið.
— Þetta er auðvitað heimavistarskóli?
— Já, nemendur búa á „Görðum“ sem
eru byggðir á víð og dreif, um skólalóð-
ina. — Þar er fyrirkomulag ekki ósvipað
og á Görðum hér, nema livað þessir eru
miklu fleiri. Mörg þessara húsa eru göm-
ul, en önnur eru aftur á móti nýbyggð
og búin öllum nýtízku þægindum. —
Kennsla fer fram í mörgum húsum, og
eru vanalega skyldar námsgreinar kennd-
ar í sama húsi; svo að þú sérð, að þetta
er í rauninni heilt þorp. -— Á miðri skóla-
lóðinni er stór grasvöllur — the campus
—. Þar eru haldnar útihátíðir og þar
ganga nemendur um í frítímum.
— Þarna hafa náttúrlega oft verið
haldnar skemmtanir.
— Já, vanalega eru mikil hátíðahöld,
þegar nemendur útskrifast. Ég var nú því
miður úti á miðju Aalantshafi, þegar ’
meistaraprófsskírteinin voru afhent þ. 17.
Framh. á bls. 14.
ÉEMINA
3