Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.03.1967, Blaðsíða 11

Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.03.1967, Blaðsíða 11
Á samnorræna hjúkrunarkver.naþinginu í Stokkhólmi í sept. s.l. gátu þátttakeudur valið milli fjögurra deilda í umræð'unum. Alda Halldórsdóttir hafði framsögn í fyrstu deild, en þar var rædd hjúkrun á sjúkradeildum innan stofnana. Þátttaka í umræðum að lokinui framsögn var ljfleg og árangursrik. Ritstjórninni er kunnugt um, að erindi Öldu Halldórs- dóttur vakti verðskuldaða atliygli. ekki eins áberandi sökum fá- mennis Islendinga. Tillögur til úrbóta: 1. Vandamálið sé athugað af sálfræðingum, með sjúkl- ingakönnun. 2. Námsskeið í sálarfræði, fyr- ir starfslið móttökudeild- anna. 3. Styttri vinnutími á móttöku- deildum. 4. Sameiginlegir fundir hjúkr- unarfólks á móttökudeildum og öðrum deildum. stakfsdagur SJÚKRAHÚSSUVS Undanfarin ár hefur þróunin gengið í þá átt, að sérdeildum innan sj úkrahúsanna hef ur fjölgað, ef skilyrði eru fyrir hendi. Sérdeildir hafa ýmsa augljósa kosti fram yfir aðrar deildir, einkum á sviði starfs- hagræðingar og hagkvæmni í tækjanotkun og stjórnun (Ad- Riinistration). Auk þess er livað auðveldast að þjálfa til þeirra hjúkrunarlið með nægri tækni- legri færni. Þess ber þó að gæta, að sér- heildirnar hafa einnig sína ókosti, hvort heldur sem litið er á málið frá sjónarhóli sjúklings- ÍRs eða starfsfólksins. Á sjúklinginn getur vistin á sérdeild verkað „deprimerandi". Hann sér allt í kringum sig hæmin um sama sjúkdóminn, sinn eigin sjúkdóm. Fyrir bragðið er hætt við, að hann hugsi of mikið um veikindi sin, og það er engum manni hollt. Hvað snertir starfsfólkið, er hætt við, að starfið verði til- breytingarlaust, sífelld endur- tekning sömu verkefna, hin al- ræmda orsök vinnuleiðans. Mætti því ætla, að hinar al- mennu ,,medicinsku“ og „kir- urgisku“ deildir væru heppileg- astar, séð út frá mannlegu sjón- armiði, sjónarmiði sjúklingsins og hj úkrunarliðsins. Og ef dæma mætti eftir til- högun ýmissa sjúkrahúsa í Ame- ríku, þá virðist sem nútíminn vilji einnig taka tillit til þess- ara aðila, en ekki aðeins „ad- ministration", „ökonomi“ eða læknisins. Þar finnast deildir, þar sem á einni og sömu deild eru „med.“ og „kir.“ sjúklingar, til þess að sjúklingarnir geti dvalizt alla sína sjúkrahússlegu á sama stað. Þeir eru þarna í höndum lyflæknisins, áður en þeir ganga e. t. v. undir upp- skurð, sem skapar mun meira öryggi fyrir sjúklingana, og hið sama hjúkrunarlið stundar þá allan tímann. Einnig er talið, að þessar deildir séu mjög ákjósanlegar og vinsælar af hálfu hjúkrunar- liðsins, vegna fjölbreytni í starfi. Og víst er, að rekja má þessa tilhögun til hinnar „prim- eru“ hjúkrunar, þar sem sjúkra- deildin var aðeins einn stór sal- ur, sem í lágu sjúklingar með hvers konar sjúkdóma. Má því segja, að við séum búin að fara hringinn. Hvað framtíðin ber í skauti sér, er óljóst. E. t. v. á öll sjúkrahjálp eftir að flytjast yf- ir á heimilin, til þess að hlífa sjúklingnum við sjúkrahúsið og hann geti verið í sínu rétta um- hverfi og hjá sínum nánustu. Aðeins „akut-tilfellin“ þarfnast sj úkrahúsanna. Og meir og meir er áberandi, að fólkið er óánægt með að vinna vakta- og helgi- dagavinnu og ræður sig annað, þar sem kjörin eru betri. Það má líkja sjúkrahúsinu við eitt stórt heimili, þar sem unn- ið er allan sólarhringinn. Til að halda því starfandi þarf fjölda fólks, sem hefur það sameigin- lega markmið, að koma með- bróður sínum út í lífið aftur, heilbrigðum. Hvort sem verkið er unnið í þvottahúsinu, eða á skurðstofunni er það jafn þýð- ingarmikið, og það þarf að koma fólkinu í skilning um þetta og örva það, t. d. með því að halda fasta fundi, þar sem fulltrúi hvers starfshóps mætir til ráða- gerða, og þar með er lögð rík- ari áherzla á, að þetta fólk kynn- ist. Því það er þegar algengt, að erfiðara verk er að halda fólkinu í starfi sínu, en koma sjúklingnum aftur til bata. Hj úkrunarkonan sem yf ir- maður á sjúkradeild, það fer að líða að því að hún verði óæski- leg. Stjórnin á hinum síauk- andi starfshópum fer að verða henni ofviða, með þá menntun sem hún hefur. Hjúkrunin hverfur meir og meir úr henn- ar starfi og hún sér varla sjúkl- TÍMARIT HJÚKRUNARFÉT.AGS ÍSLANDS 9

x

Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands
https://timarit.is/publication/1239

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.