Norðurslóð


Norðurslóð - 14.12.1984, Page 28

Norðurslóð - 14.12.1984, Page 28
Tímamót Afmæli Þann 1. desember varð 75 ára Anna Stefánsdóttir frá Gröf, vistmaður í Dalbæ, Dalvík. Þann 15. desember verður 80ára Gunnlaugur Jónssonbóndiá Atlastöðum. Blaðið flytur þeim heillaóskir. Andlát Þann 26. nóv. s.l. andaðist á F.S.A. Hólmfríöur Þorsteins- dóttir frá Efstakoti, Dalvík. Hólmfríður fæddist 17. ágúst 1922, dóttir hjónanna Þorsteins Antonssonar frá Hamri og Kristrúnar Friðbjörnsdóttur frá Efstakoti, en þar fæddist Hólmfríður og bjó alla tíð. Þau systkinin voru sex og eru fjögur þeirra enn á lífi. Um tvítugt fór Hólmfríður í húsmæðraskóla en eftir það stundaði hún almenna vinnu á Dalvík. Fór henni allt vel úr hendi, var vandvirk og bar heimili hennar vott um mikla snyrtimennsku. Utför Hólmfríðar fór fram frá Dalvíkurkirkju 1. desember. Bæjarstjórn Dalvíkur ber kistu Jóhanns síðasta spölinn. Þann 26. nóvember andaðist á F.S. A Jóhann Kristinn Péturs- son „Svarfdælingur“. Jóhann var fæddur á Akureyri 9. febrúar 1913, sonur hjónanna Sigurjónu Steinunnar Jóhannsdóttur frá Brekkukoti og Péturs Gunnlaugssonar. Sama ár og Jóhann fæddist fluttist hann ásamt fjölskyldu sinni til Dalvíkur og þremur árum síðar að Brekkukoti í Svarfaðardal. Foreldrum Jóhanns varð níu barna auðið og var hann þriðji í röðinni. Sökum fjölskyldustærðar var Jóhann mörg sín yngri ár á Syðra-Hvarfi í Skíðadal hjá hjónunum Oddnýju Þorkelsdóttur og Jóhannesi Jónssyni, og dvaldi hann hjá þeim tram undir termingu. Fjölskylda hans fluttist að Jarðbrú árið 1926 og var Jóhann þar í hópnum. Sama ár missti hann föður sinn og varð hann þá að aðstoða við að sjá sér og sínum farborða, og gekk því fljótlega í ýmsa vinnu, m.a. sjómennsku frá Dalvík. Að Ingvörum fluttist svofjölskyldan 1931. Jóhann var kunnastur fyrir hæð sína. Var hann hæsti Islendingur sem sögur fara af og um tíma talinn hæsti maður í heimi. Árið 1935, þá 22 ára, fór Jóhann utan til að leita sér að vinnu og fékk hann atvinnu í fjölleikahúsum við að sýna sig, og starfaði hann við það æ síðan. Vegna starfs síns ferðaðist Jóhann víða um Evrópu á þessum árum. Hann dvaldiá íslandi 1945-1948 ogfórþá víða. Hann fór til Bandarikjanna 1948 og dvaldi þaríil ársins 1982 er hann flutti til Islands á ný. Hann flutti til Dalvíkur í árslok 1983, og settist að á Dalbæ, þar sem hann bjó til dauðadags. Jóhann var jarðsunginn í Dalvíkurkirkju 8. desember. J.H.Þ. Gjöf til Tónlistar- skóla Dalvíkur SAGA DALVÍKU R Nú er komið út 3. bindi Sögu Dalvíkur. Skráð hefur Kristmundur Bjarnason, sem einnig skráði tvö áður útkomin bindi. Skrásetjari ritar nokkur formálsorð og segir þar m.a. „I formála fyrir 2. bindi segir: „Sú breyting hefur orðið á útgáfu þessa rits að bindin verða þrjú...“ Nú er málum hinsvegar svo komið að þau verða raunar fjögur!“ Efni í þriðja bindi mun hafa verið orðið svo mikið að vöxtum að nauðsynlegt reyndist að skipta því í tvær bækur, og mun síðari hluti væntanlega koma út að ári. Líklega mun fáa, ef nokkurn, hafa órað fyrir því að þegar ákveðið var að skrá Sögu Dalvíkur fram til 1946, að hún myndi fylla 4 bindi þegar upp yrði staðið. Sú hefur þó orðið raunin og nú mun ekki ætlunin að hætta skráningu við svo búið. I tilefni af tíu ára afmæli kaupstaðarins, samþykkti bæjarstjórn Dalvíkur 12. apríl s.l. að óska eftir því við útgáfu- nefnd Dalvíkursögu að hún kannaði möguleika á því að fá Kristmund Bjarnason til að skrifa viðbót við Dalvíkursögu, er næði yfir tímabilið frá 1946 til dagsins í dag. I svari Kristmundar við þessari málaleitan kemur fram að næsta litlar líkur eru á að hann geti haldið verkinu áfram að sinni, þar sem hann var búinn að lofa sér í annað verkefni. Hann lýsir þó yfir vilja sínum til að hafa umsjón með gagnaöflun og telur ekki loku fyrir það skotið að hann geti haldið verkinu áfram innan skamms tíma. En snúum nú frá framtíðar- áformum, ætlunin var að fjalla um nýútkomið bindi, sem er eins og áður segir hið þriðja. Eg hef ekki lesið bókina spjaldanna á milli þegar þetta er skrifað, aðeins gripið ofan í kafla og kafla, en ég þori að fullyrða að á þessu heimili verður hún lesin og skoðið „upp til agna“ þegar tóm gefst frá daglegu amstri sem gjarnan er í meira lagi á þessum árstíma. Fullvíst tel ég að svo verði víðast þar sem bókin kemur inn á heimili. Kemur þar tvennt til. Annars vegar ríkulegt myndefni sem ungir jafnt sem aldnir, geta haft bæði fróðleik og ánægju af að skoða. Hinsvegar þeir efnis- þættir sem raktir eru í bókinni, en þeir eru að mínu mati einkar áhugaverðir. Þar má nefna kafla um barna og unglingafræðslu, lestrarfélag og bókarmennt, kirkjur og kennidóm, stöðu kvenna og félagsmál, Verka- lýðsfélag Dalvíkur, leiklist og fleira er lýtur að félags- og menningarlegum þætti þess lífs sem lifað var hér um slóðir. Einnig er atvinnusaga, bæði til sjávar og sveitar rakin nokkuð og m.a. fjallað um hafnargerð á Dalvik og félagssamtök útvegs- manna og sjómanna. Þá er sagt frá húsagerð og hýbýlakosti á Dalvík um 1936 og eru myndir af fjölmörgum húsum í bókinni. Húsin eru í myndatexta nefnd sínum gömlu nöfnum, sem nú eru, því miður, sum hver fallin í gleymsku, en vert væri að koma betur á framfæri og nota. Þessi upptalning er ekki tæmandi en ég hyggað hún nægi til að gefa mynd af þvi sem bókin geymir. Á útgáfunefndin þakkir skyldar fyrir sinn hlut að verkinu og þá ekki síður skrá- setjarinn, Kristmundur Bjarna- son, sem unnið hefur með miklum ágætum það verk að gera sögu Dalvíkur aðgengilega fyrir okkur öll. S.J. Nú í byrjun mánaðarins barst Tónlistarskólanum á Dalvík góð gjöf að sunnan. Það var stórt og vandað blásturshljóð- færi, nánar tiltekið trompet, sem nánustu ættingjar og vanda- menn Snorra heitins Sigfús- sonar skólastjóra sendu skól- anum. Fyrir átti skólinn nokkurt safn minni blásturshljóðfæra og er vonandi að þessi nýja viðbót við safnið geti vakið upp áhuga á að stofna blásturshljómsveit, sem Dalvík vantar, en er þó í rauninni ómissandi í hverjum þeim kaupstað, sem vill standa undir nafni. Gjöfinni fylgir gjafabréf dag- sett 31. ágúst á síðastliðnu sumri og hljóðar svo: Stjórn Tónlistarfélagsins vígir trompetinn: F.v. Rögnvaldur Skíði Friðbjörnsson, Colin P. Virr, Anna M. Halldórsdóttir, Stefanía Jónas- dóttir, Heimir Kristinsson. Formaöur skólanefndar Tónlistarskóla Dalvikur, Rögnvaldur Skíði Friðbjörnsson, Reykjavík, Dalvík. 31. ágúst, 1984. Kœri Rögnvaldur. í dag, 31. ágúst 1984, hefir fjölskylda Snorra Sigfússonar ákveðið að gefa Tónlistarskóla Dalvíkur hljóðfœri og minnast á þann hátt, að liðin eru 100 ár frá fœðingu hans. Ýmsir Dalvíkingar vita, hvern hug Snorri Sigfússon bar til átthaganna. Dalvík var honum afar kœr, enda margar minningar bundnar staðnum. Þar hóf hann kennslu haustið 1910, þar gekk hann í hjónaband vorið 1911, og þar eignuð- ust þau Guðrún Jóhannesdóttir og Snorri sitt fyrsla barn. Á Dalvík bjuggu systkini hans sum og stór hópur œttingja, sem hann hafði alla tíð gott samband við. Fleira mætti nefna en er óþarft, en hitt vita þeir, sem best til þekktu, að hann gladdist innilega, allt til hinstu stundar, yftr framförum i bœjarfélaginu og ekki hvað síst, þegar um skóla- eða önnur menningarmál var að rœða. Gefendur, auk barna Snorra, eru Bjarnveig Bjarnadóttir ekkja hans af síðara hjónabandi og tveir synir hennar. Með bestu kveðjum f.h. gefenda og árnaðaróskum til skólans. Anna Snorradóttir

x

Norðurslóð

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Norðurslóð
https://timarit.is/publication/1253

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.